Evvan 16 - Skolt Koltta Gospel of John 1988

¹ «Leäm mainstam tiʹjjid tän tõn diõtt, što jeäʹped mõõnteʹčče ååskad.

² Juudlažneeʹǩǩ räʹtǩǩee tiʹjjid ceerkavkååʹddest. Da puätt veâl äiʹǧǧ, kuäʹss kååʹtt-ne kådd ǩeän-ne teeʹst da jordd, što sloož Vuâsppååʹd.

³ Nääiʹt sij tuejjee, ko sij jeäʹla tobddâm Eeʹjj jiâ ni muu.

⁴ Leäm mainstam täʹst tiʹjjid tõn diõtt, što mooštčid säännan, puk mii tän ǩeeʹjjest mâŋŋa šâdd. Aalǥâst jiõm mainstam tiʹjjid täʹst, ko leʹjjem tijvuiʹm õõutsââʹjest.

Pââʹss Jiõgg tuâj

⁵ Leša ååʹn mon mõõnam suu årra, kååʹtt lij muu vuõlttääm. Ij ni ǩii teeʹst kõõjj muʹst, koozz mon leäm mõõnnmen.

⁶ Ååʹn ko leäm tiʹjjid mainstam täʹst, tij leäʹped peʹcclest.

⁷ Mon säärnam tiʹjjid tuõđšvuõđ: tiʹjjid lij pueʹrab, što mon mõõnam meädda. Jõs mon jiõm mõõn, ij Vieʹǩǩteeja puäʹđ årrseed. Ko mon leäm mõõnnâm, vuõlttääm suu tij årra.

⁸ Vieʹǩǩteeja puätt da čuäʹjat maaiʹlme, mii lij reäʹǩǩ, mäʹhtt piâzzât õhttvuõʹtte Vuâsppooʹdin da što suu suud puätt.

⁹ Son rečč oummi rieʹǩǩ: sij jeäʹla åskkam muu.

¹⁰ Son čuäʹjat čuõkku Vuâsppååʹd årra, tâʹl mon mõõnam Eččan årra meädda tij kueʹsttmest.

¹¹ Son čuäʹjat, što suudâm puätt, ko tän maaiʹlm koonǥõõzz leät juʹn suudâm.

¹² Muʹst leʹčči veâl jiânnai tiʹjjid mainstumuš, leša tij jeäʹped pââʹst veâl tõn fiʹttjed.

¹³ Ko tuõđšvuõđ Jiõgg puätt, son jååʹđat tiʹjjid jueʹǩǩ sââʹjest tuõđšvuõʹtte. Son ij maainâst jiijjâs nõmstes, pâi tõn, mâiʹd lij kuullâm. Son särnn tiʹjjid, mõõk leʹžže veâl pueʹtti ääiʹjest šõddâd.

¹⁴ Son čuõvat muu, tâʹl mon ooudam suʹnne tõn, mâiʹd son särnn tiʹjjid.

¹⁵ Puk, mii lij Eččan, lij še muu. Tõn diõtt cieʹlǩǩem, što tuõđšvuõđ Jiõgg vuäǯǯ muʹst tõn, mâiʹd son tiʹjjid särnn.

Peʹccel mottai rämman

¹⁶ Siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest tij jeäʹped teäʹnab vueiʹn muu. Leša eʹpet siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest vuäǯǯveʹted vueiʹnned muu.»

¹⁷ Måtam Isõõzz mättʼtõspäärna kõõjjee kueiʹmm kueiʹmsteez: «Jeäʹp fiʹtte, mâiʹd son särnn. Son ceälkk: ’Siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest tij jeäʹped teäʹnab vueiʹn muu, leša siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest vuäǯǯveʹted vueiʹnned muu’. Son ceälkk še: ’Mon mõõnam Eččan årra’.

¹⁸ Mii lij siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest? Jeäʹp fiʹtte, mâiʹd son särnn!»

¹⁹ Isõs tiõʹđi, što sij haaʹlee kõõččâd tõn suʹst, da cieʹlǩi: «Tõn-ǥo tij smiõttveʹted kõskkneed, ko mon cieʹlǩǩem: ’Siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest tij jeäʹped teäʹnab vueiʹn muu, leša eʹpet siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest vuäǯǯveʹted vueiʹnned muu’?

²⁰ Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: tij vuäǯǯveʹted reäkkad da vaiʹǧǧred, leša peʹccleed mottai rämman.

²¹ Šõddeei neezzan muõkkšââvv, ko suu podd lij puättam. Leša ko siõmâž lij šõddâm, son ij teäʹnab tõiʹd muõʹǩǩid muuʹšt, son rämmaš tõʹst, ko ođđ ooumaž lij puättam maaiʹlme.

²² Ååʹn tij peʹcclõõššveʹted, leša mon vuõinnlõõđam veâl tijvuiʹm. Tâʹl tij vääim teudd rämm, koon ij ni ǩii teeʹst vueiʹt väʹldded meädda!

²³ Tõn peeiʹv tij jeäʹped teäʹnab kõõjj ni mâiʹd. Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: ko tij äännveʹted Eeʹjj mâiʹd-ne muu nõõm diõtt, son oudd tõn tiʹjjid.

²⁴ Tän räjja tij jeäʹped leäkku ni mâiʹd raukkâm muu nõõm diõtt. Raukkâd, de tij vuäǯǯveʹted da tij rämmad šâdd tiuddsen.

Mon leäm vuäittam maaiʹlm

²⁵ Leäm mainstam täʹst tiʹjjid aʹrvvõõzzi vuäivva. Puätt veâl äiʹǧǧ, kuäʹss jiõm maainâst aʹrvvõõzzi vuäivva, leša mainstam vuõiʹǧǧest Eʹjstan.

²⁶ Tõn peeiʹv tij moʹlidvâʹsttveʹted suu muu nõmstan. Jiõm mon cieʹlǩ, što mon moʹlidvââstam Eeʹjj tij peäʹlest.

²⁷ Eʹčč jiõčč rääʹǩǩast tiʹjjid, ko tij leäʹped muu räʹǩstam da åskkam, što leäm puättam Vuâsppååʹd åʹrnn.

²⁸ Mon vuõʹlǧǧem Eeʹjj åʹrnn da puõʹttem maaiʹlme. Ååʹn kuâđam maaiʹlm da mõõnam väʹst Eččan årra.»

²⁹ Mättʼtõspäärna cieʹlǩǩe: «Eman ton mainstak peeiʹtǩanai da aʹrvvõõzzitää.

³⁰ Ååʹn mij fiʹttjep, što ton teâđak puk. Ton teâđak juʹn ooudbeäʹlnn, mâiʹd oummu vuäitče tuʹst kõõččâd. Tõn diõtt mij åskkap, što leäk puättam Vuâsppååʹd åʹrnn.»

³¹ Isõs vaʹsttii siʹjjid: «Ååʹn tij åskkveʹted.

³² Puätt veâl äiʹǧǧ — tõt lij juʹn ååʹn ǩiõđi seʹst — kuäʹss tij piõdggneʹped kååʹtt koon årra da kueʹđđveʹted muu jiõččinan. Jiõm leäkku õhttu, tõn diõtt ko Eʹčč lij muin õõutsââʹjest.

³³ Leäm mainstam tän tiʹjjid tõn diõtt, što tij vuäǯǯčid muu rääuhan. Maaiʹlmest tiʹjjid vâjjeet, leša leäkkad smeʹllak: mon leäm vuäittam maaiʹlm.»