زبور 80 - Sindhi Bible

¹ اي اسرائيل جا ڌنار، تون جو ڌڻ وانگي يوسف جي رهبري ٿو ڪرين، ڪن ڏيئي ٻڌ: تون جو ڪروبين تي ويٺو آهين، پنهنجو نور چمڪاءِ.

² افرائيم ۽ بنيمين ۽ منسيءَ جي اڳيان پنهنجي قدرت ڏيکار، ۽ اچي اسان کي بچاءِ.

³ اي خدا اسان کي وري بحال ڪر؛ پنهنجو چهرو چمڪاءِ تہ اسين بچي پونداسين.

⁴ اي خداوند لشڪرن جا خدا، ڪيستائين پنهنجي اُمت جي دعا تي ناراض رهندين؟

⁵ تو انهن کي ڳوڙهن جي ماني کارائي آهي، ۽ بيشمار لڙڪن جو پاڻي ڏنو آهي.

⁶ تو اسان کي پاڙي وارن ۾ جهيڙي جو سبب ڪيو آهي: اسان جا دشمن پاڻ ۾ اسان تي چرچا ٿا ڪن.

⁷ اي لشڪرن جا خدا، اسان کي وري بحال ڪر، پنهنجو چهرو چمڪاءِ تہ اسين بچي پونداسين.

⁸ تو مصر مان هڪڙو ڊاک جو تاڪ آندو: تو ڌارين قومن کي هڪالي ڪڍيو ۽ انهيءَ کي لڳايو.

⁹ تو انهيءَ جي واسطي جاءِ تيار ڪئي، ۽ انهيءَ جي پاڙ چڱيءَ طرح لڳي ۽ ملڪ کي ڀري ڇڏيائين.

¹⁰ جبل انهيءَ جي پاڇي ۾ ڍڪجي ويا، ۽ انهيءَ جا ڏار خدا جي ديوارن جهڙا هئا.

¹¹ انهيءَ پنهنجون ٽاريون سمنڊ تائين، ۽ پنهنجون شاخون درياهہ تائين پکيڙيون.

¹² هاڻي تو انهيءَ جي واڙ ڇو ڀڃي ڇڏي آهي، جو جيڪي اتان لنگهن ٿا سي سڀ کيس پيا ڇنن؟

¹³ جهنگلي سوئر اچيو هن کي خراب ڪن، ۽ جهنگ جا جانور کيس کايو وڃن.

¹⁴ اي لشڪرن جا خدا، اسين توکي عرض ٿا ڪريون تہ موٽي اچ آسمان مان نهاري ڏس ۽ هن ڊاک تي نظر ڪر.

¹⁵ هي ٻوٽو جو تنهنجي ساڄي هٿ لڳايو آهي، ۽ هيءَ شاخ جا تو پنهنجي لاءِ مضبوط ڪئي آهي.

¹⁶ اها باهہ ۾ سڙي ويئي آهي، ۽ وڍجي ويئي آهي: اُهي تنهنجي منهن جي ڇينڀ ڪري تباهہ ٿا ٿين.

¹⁷ جو ماڻهو تنهنجي ساڄي هٿ آهي، يعني ابن آدم جنهن کي تو پنهنجي لاءِ مضبوط ڪيو آهي، تنهن تي هٿ رک.

¹⁸ پوءِ اسين تو کان ڪين ڦرنداسين: تون اسان کي جيئار ۽ اسين تنهنجو نالو وٺندا رهنداسين.

¹⁹ اي خداوند، لشڪرن جا خدا، اسان کي وري بحال ڪر؛ پنهنجو چهرو چمڪاءِ تہ اسين بچي پونداسين.