زبور 75 - Sindhi Bible

¹ اي خدا اسين تنهنجي شڪر گذاري ٿا ڪريون؛ تنهنجا ٿورا ٿا مڃيون، ڇو جو تنهنجو نالو ويجهو آهي: ماڻهو تنهنجي عجيب ڪمن جو بيان ٿا ڪن.

² جڏهن ٺهرايل وقت ايندو، تڏهن آءٌ سچائيءَ سان عدالت ڪندس.

³ زمين ۽ انهيءَ جا سڀ رهاڪو ڳري ويا آهن: مون انهيءَ جي ٿنڀن کي قائم ڪيو اهي.

⁴ مون هٺيلن کي چيو تہ هٺ نہ ڪريو: ۽ بڇڙن کي چيم تہ سڱ مٿي نہ کڻو:

⁵ پنهنجا سڱ مٿي نہ کڻو؛ ۽ مغروريءَ سان نہ ڳالهايو.

⁶ ڇو جو سرفرازي نہ اُڀرندي کان ٿي اچي نہ اُلهندي کان، نڪي ڏکڻ کان ٿي اچي.

⁷ پر خدا ئي منصف آهي: هو هڪڙي کي ڪيرائي ٿو، ٻئي کي چاڙهي ٿو.

⁸ ڇالاءِ جو خداوند جي هٿ ۾ هڪڙو پيالو آهي، جنهن ۾ ڳاڙهو شراب آهي، اُهو گڏيل شراب آهي: هو اُنهيءَ مان اوتي ٿو ڪڍي؛ ۽ زمين جا سڀيئي بڇڙا ماڻهو انهي جي تري جو نچوڙ پيئندا.

⁹ پر آءٌ تہ هميشہ بيان ڪندو رهندس، ۽ يعقوب جي خدا جي تعريف ڳائيندس.

¹⁰ آءٌ بڇڙن جا سڀيئي سڱ بہ وڍي ڇڏيندس؛ پر راستبازن جا سڱ بلند ڪيا ويندا.