زبور 58 - Sindhi Bible

¹ اي بزرگو، اوهين برابر سچ ڳالهايو ٿا ڇا؟ اي بني آدم، اوهين سچو انصاف ڪريو ٿا ڇا؟

² اوهين دل ۾ بڇڙائي ٿا رٿيو؛ ۽ زمين تي پنهنجن هٿن جو ظلم توري ويٺا ڏيو.

³ بدڪار پنهنجي ماءُ جي پيٽان ئي گمراهہ ٿين ٿا: اُهي ڄمندي ئي ڪوڙ ڳالهائيندا وتن.

⁴ انهن جو زهر سپ جي زهر جهڙو آهي: اهي ٻوڙي کپر وانگر آهن جن پنهنجا ڪن بند ڪري ڇڏيا آهن.

⁵ مانڊي ڪيڏي بہ کيڏ ڪري منڊ پڙهن، پر هو سندن آواز نہ ٻڌندا.

⁶ اي خدا انهن جا ڏند سندن وات ۾ ڀڃي ڇڏ: اي خداوند جوان شينهن جون ڏاٺون ڀڃي ڇڏ.

⁷ ڀلي تہ اهي وهندڙ پاڻيءَ وانگر هليو وڃن: جڏهن هو تير هڻڻ لاءِ ڪمان ڪشي، تڏهن اُهي مردارن وانگر ٿي پون.

⁸ جيئن گهونگهو ڳري فنا ٿيو وڃي؛ ۽ جيئن ڪنهن زال جو ڪچو ٻار ٿو ڪري ۽ روشني نٿو ڏسي، تيئن اهي سڀ فنا ٿي وڃن.

⁹ اوهان جي ديڳڙن کي ڪنڊن جي باهہ جو سيڪ اچي، تنهن کان اڳي هو انهن ساون ۽ سڪن کي واچوڙي سان اُڏائي کڻي ويندو.

¹⁰ راستباز جڏهن هي بدلو ڏسندو، تڏهن خوش ٿيندو: هو بدڪار جي رت سان پنهنجا پير ڌوئيندو.

¹¹ تڏهن ماڻهو چوندا تہ سچ پچ راستباز جي واسطي اجر آهي: بيشڪ اهو خدا آهي جو زمين تي انصاف ٿو ڪري.