زبور 132 - Sindhi Bible

¹ اي خداوند، دائود جي خاطر سندس سڀني ڏکن کي ياد ڪر.

² تہ ڪيئن هن خداوند جو قسم کنيو، ۽ يعقوب جي قادر لاءِ مڃتا مڃيائين:

³ تہ آءٌ پنهنجي تنبوءَ ۾ داخل ڪين ٿيندس، نڪي پنهنجي هنڌ تي سمهندس؛

⁴ ۽ نہ پنهنجن اکين ۾ ننڊ، ۽ نڪي پنهنجن ڇپرن ۾ پنڪي اچڻ ڏيندس؛

⁵ جيسين ڪہ خداوند جي واسطي ڪو مڪان، ۽ يعقوب جي قادر لاءِ ڪو خيمو نہ ملندو.

⁶ ڏسو، افراتا ۾ اسان انهي جي خبر ٻڌي: ۽ جهنگ جي ميدان ۾ هو اسان کي مليو.

⁷ اسين هن جي خيمن ۾ وڃي، سندس پيرن جي صندليءَ وٽ سجدو ڪنداسين.

⁸ اي خداوند اُتي پنهنجيءَ آرامگاهہ ۾ اچ؛ تون ۽ تنهنجي قدرت جي صندوق.

⁹ ڀلي تہ تنهنجا ڪاهن راستبازيءَ جي پوشاڪ ڍڪين؛ ۽ تنهنجا مقدس خوشيءَ سان پڪارين.

¹⁰ پنهنجي بندي دائود جي خاطر پنهنجي مسح ڪيل جي دعا منظور ڪر.

¹¹ خداوند دائود سان سچائيءَ ۾ قسم کنيو آهي؛ هو انهي کان ڪين ڦرندو: تہ آءٌ تنهنجي اولاد مان هڪڙي کي تنهنجي تخت تي ويهاريندس.

¹² جيڪڏهن تنهنجا ٻار منهنجي عهد کي مڃيندا، ۽ جيڪا شاهدي آءٌ کين سيکاريندس تنهن تي هلندا، تہ پوءِ انهن جا پٽ بہ هميشہ تائين تنهنجي تخت تي ويهندا.

¹³ ڇالاءِ جو خداوند صيون کي چونڊيو آهي؛ ۽ انهن کي پنهنجي رهڻ لاءِ پسند ڪيو اٿس.

¹⁴ هيءَ هميشہ جي لاءِ منهنجي آرامگاهہ آهي؛ آءٌ هتي رهندس؛ ڇو جو مون انهي کي پسند ڪيو آهي.

¹⁵ آءٌ هن جي رزق ۾ ججهي برڪت وجهندس؛ ۽ سندس محتاجن کي ماني کارائي ڍءُ ڪرائيندس.

¹⁶ آءٌ هن جي ڪاهنن کي نجات جي پوشاڪ ڍڪائيندس: ۽ سندس مقدس خوشيءَ سان پڪاريندا.

¹⁷ اتي آءٌ دائود جي لاءِ هڪڙو سڱ کڙو ڪندس؛ مون پنهنجي مسح ڪيل لاءِ هڪڙو ڏيئو تيار ڪيو آهي.

¹⁸ آءٌ هن جي دشمنن کي شرم جي پوشاڪ ڍڪائيندس: پر هن تي سندس تاج رونق افروز ٿيندو.