متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 24 - Sindhi Bible

¹ پوءِ يسوع هيڪل مان نڪتو، ۽ پنهنجو رستو وٺيو پئي ويو، تہ سندس شاگرد کيس هيڪل جون عمارتون ڏيکارڻ لاءِ وٽس آيا.

² پر هن ورندي ڏيئي چين تہ هي سڀ شيون اوهين ڏسو ٿا؟ آئون اوهان کي سچ ٿو چوان، تہ هتي پهڻ پهڻ تي نہ رهندو جو ڊاٺو نہ ويندو.

³ ۽ جڏهن هو زيتونن جي ٽڪر تي ويٺو هو، تڏهن شاگردن وٽس خلاصو اچي کيس چيو، تہ اسان کي ٻڌاءِ تہ اهي ڳالهيون ڪڏهن ٿينديون؟ ۽ تنهنجي اچڻ جي، ۽ دنيا جي پڄاڻيءَ جي ڪهڙي نشاني ٿيندي؟

⁴ ۽ يسوع ورندي ڏيئي هنن کي چيو، تہ خبردار ٿجو، متان ڪو اوهان کي گمراهہ ڪري.

⁵ ڇالاءِ جو گهڻا ئي منهنجي نالي سان ايندا، ۽ چوندا تہ آئون مسيح آهيان، ۽ ڪيترن ئي کي گمراهہ ڪندا.

⁶ ۽ اوهين جنگين جون ڳالهيون، ۽ جنگين جا افواہ ٻڌندا: ڏسو، گهٻرائجي نہ وڃجو: ڇالاءِ جو اهي ڳالهيون ضرور ٿينديون؛ پر اڃا پڄاڻي نہ آئي آهي.

⁷ ڇوتہ قوم قوم تي، ۽ بادشاهت بادشاهت تي چڙهائي ڪندي؛ ۽ ڪيترن ئي هنڌ ڏڪار پوندا، ۽ زلزلا ٿيندا.

⁸ پر اهي سڀ ڳالهيون مصيبتن جي شروعات آهن.

⁹ انهيءَ وقت هو اوهان کي عذابن ڏيڻ لاءِ ٻين جي حوالي ڪندا، ۽ سڀ قومون منهنجي نالي ڪري اوهان سان عداوت رکنديون.

¹⁰ تڏهن گهڻا ئي گمراهہ ٿيندا، ۽ هڪ ٻئي کي جهلائيندا، ۽ هڪ ٻئي سان عداوت رکندا.

¹¹ ۽ گهڻا ئي ڪوڙا نبي اُٿندا، ۽ ڪيترن ئي کي گمراهہ ڪندا.

¹² ۽ بي ديني وڌي ويندي، تنهنڪري گهڻن جي محبت گهٽجي ويندي.

¹³ پر جيڪو توڙ تائين قائم رهندو سو ئي بچندو.

¹⁴ ۽ بادشاهت جي هن خوشخبريءَ جي منادي ساري دنيا ۾ ڪئي ويندي، تہ سڀني قومن جي لاءِ شاهدي ٿئي؛ تنهن کانپوءِ پڄاڻي ٿيندي.

¹⁵ تنهنڪري جڏهن اوهين ڏسو، تہ اُها ويران ڪندڙ ۽ بڇان ڏيندڙ شيءِ پاڪ جاءِ ۾ بيٺي آهي جنهن بابت داني ايل نبي چئي ويو آهي، (جيڪو پڙهي سو ڀلي سمجهي)،

¹⁶ تڏهن جيڪي يهوديہ ۾ هجن، سي جبلن ڏانهن ڀڄي وڃن.

¹⁷ جيڪو کڏ تي هجي سو پنهنجي گهر مان سامان ڪڍڻ لاءِ هيٺ نہ لهي:

¹⁸ ۽ جيڪو ٻنيءَ ۾ هجي سو پنهنجو ڪپڙو کڻڻ لاءِ نہ موٽي.

¹⁹ پر افسوس آهي اُنهن لاءِ، جي پيٽ سان هونديون، ۽ اُنهن لاءِ، جن کي ٻار ٿڻن تي هوندا!

²⁰ ۽ اوهين دعا گهرو تہ اوهان جو ڀڄڻ سياري ۾ نہ ٿئي، نڪي سبت جي ڏينهن ٿئي.

²¹ ڇالاءِ جو تڏهن وڏي مصيبت ايندي. اهڙي جا دنيا جي شروعات کان وٺي اڄ تائين ڪانہ آئي ۽ نہ ڪڏهن ايندي.

²² ۽ جيڪڏهن اُهي ڏينهن گهٽايا نہ وڃن ها تہ جيڪر ڪوبہ انسان نہ بچي ها، پر چونڊيلن جي خاطر اُهي ڏينهن گهٽايا ويندا.

²³ سو جيڪڏهن ڪو ماڻهو اوهان کي کڻي چوي تہ ڏسو، اِجهو مسيح هِتي آهي، يا اِجهو هُتي آهي تہ متان اعتبار ڪريو.

²⁴ ڇالاءِ جو ڪوڙا مسيح، ۽ ڪوڙا نبي اُٿندا، ۽ وڏيون نشانيون ۽ عجب ڪم ڏيکاريندا؛ انهي لاءِ تہ جي ٿي سگهي تہ اُنهن چونڊيلن کي گمراهہ ڪن.

²⁵ ڏسو، مون اوهان کي اڳيئي ٻُڌائي ڇڏيو آهي.

²⁶ تنهنڪري جي هو اوهان کي چون، تہ ڏسو، هو رڻ پٽ ۾ آهي، تہ متان ٻاهر نڪتا آهيو. جي چون تہ ڏسو، هو اندرين ڪوٺين ۾ آهي، تہ متان اعتبار ڪريو.

²⁷ ڇالاءِ تہ جيئن وڄ اُڀرندي کان کنوندي الهندي تائين چمڪاٽ ڪندي آهي، تيئن ابن آدم جو بہ اچڻ ٿيندو.

²⁸ جتي ڍونڍ هوندو، ڳِجهون بہ اُتي ئي گڏ ٿينديون.

²⁹ پر انهن ڏينهن جي مصيبت کانپوءِ هڪدم سج اونداهو ٿي ويندو، ۽ چنڊ پنهنجي روشني نہ ڏيندو، ۽ تارا آسمان مان ڪِري پوندا، ۽ آسمان جون طاقتون لُڏي وينديون.

³⁰ ۽ اُنهي وقت ابن آدم جي نشاني آسمان ۾ ظاهر ٿيندي: ۽ اُنهي مهل زمين جون سڀ قومون افسوس ڪنديون، ۽ اُهي ابن آدم کي قدرت ۽ وڏي شان ۽ شوڪت سان آسمان جي ڪڪرن ۾ ايندو ڏسنديون.

³¹ ۽ هو تُريءَ جي وڏي آواز سان پنهنجا ملائڪ موڪليندو، ۽ اُهي آسمان جي هڪڙيءَ حد کان ٻيءَ حد تائين چئني ڪنڊن مان هن جي چونڊيلن کي آڻي گڏ ڪندا.

³² هاڻي انجير جي وڻ مان سندس مثال سکو: جڏهن هن جي ٽاري نرم ٿي آهي ۽ پن ٿي ڪڍي، تڏهن اوهان کي خبر ٿي پوي تہ اونهارو ويجهو آهي.

³³ ساڳيو انهيءَ طرح جڏهن هي سڀ ڳالهيون ڏسو، تڏهن اوهين بہ ڄاڻجو تہ هو ويجهو آهي، ڄڻ تہ در تي اچي بيٺو آهي.

³⁴ آئون اوهان کي سچ ٿو چوان، تہ جيسين هي سڀ ڳالهيون پوريون نہ ٿينديون، تيسين هيءَ پيڙهي گذري نہ ويندي.

³⁵ آسمان ۽ زمين ٽري ويندا، پر منهنجو ڪلام ڪڏهن ڪين ٽرندو.

³⁶ پر اُنهي ڏينهن يا گهڙيءَ جي ڪنهن کي بہ خبر ڪانهي، نڪا آسمان جي ملائڪن کي، نہ پٽ کي، پر رڳو پيءُ کي آهي.

³⁷ ۽ جيئن نوح جي ڏينهن ۾ ٿيو، تيئن ابن آدم جو بہ اچڻ ٿيندو.

³⁸ ڇالاءِ جو جيئن ٻوڏ کان اڳ وارن ڏينهن ۾ ماڻهو کائيندا پيئندا هئا، ۽ پرڻبا ۽ پرڻائيندا هئا، جيسين ڪ اُهو ڏينهن آيو، جڏهن نوح ٻيڙيءَ ۾ چڙهيو،

³⁹ ۽ جيسين ڪ ٻوڏ آئي ۽ انهن سڀني کي لوڙهي ويئي، تيسين انهن کي خبر ڪانہ هئي، تيئن ابن آدم جو بہ اچڻ ٿيندو.

⁴⁰ اُنهي وقت ٻہ ڄڻا ٻنيءَ ۾ هوندا؛ هڪڙو کڄي ويندو ۽ ٻيو رهجي ويندو.

⁴¹ ٻہ زالون ويٺيون جنڊ پيهنديون؛ هڪڙي کڄي ويندي، ۽ ٻي رهجي ويندي.

⁴² تنهنڪري سجاڳ رهجو؛ ڇالاءِ جو اوهان کي خبر ڪانهي تہ ڪهڙي ڏينهن اوهان جو خداوند ايندو.

⁴³ پر هيترو ڄاڻجو تہ جيڪڏهن گهر جي مالڪ کي خبر هجي ها تہ ڪهڙي پهر ۾ چور ايندو تہ جيڪر هو سجاڳ رهي ها، ۽ پنهنجي گهر کي کاٽ لڳڻ نہ ڏئي ها.

⁴⁴ تنهنڪري اوهين بہ تيار رهو، ڇالاءِ جو جنهن گهڙيءَ جو اوهان کي خيال ئي ڪونہ هوندو، اُنهيءَ ۾ ابن آدم ايندو.

⁴⁵ تڏهن اُهو ايماندار ۽ سياڻو نوڪر ڪير آهي، جنهن کي سندس ڌڻي پنهنجن نوڪرن چاڪرن جي مٿان رکي وڃي، تہ انهن کي مهل سر کاڌو پيتو رسائي؟

⁴⁶ مبارڪ آهي اُهو نوڪر، جنهن کي سندس ڌڻي جڏهن اچي، تڏهن ائين ڪندو ڏسي.

⁴⁷ آئون اوهان کي سچ ٿو چوان تہ هو هن کي پنهنجي ساريءَ ملڪيت جو مختيار ڪندو.

⁴⁸ پر جيڪڏهن اُهو خراب نوڪر پنهنجي دل ۾ چوندو، تہ منهنجي ڌڻيءَ اچڻ ۾ دير ڪئي آهي؛

⁴⁹ ۽ پنهنجن هم شريڪ نوڪرن کي مارڻ ڪُٽڻ لڳندو، ۽ شرابين سان گڏ کائيندو پيئندو؛

⁵⁰ تہ انهي نوڪر جو ڌڻي اهڙي ڏينهن اچي سهڙندو، جنهن جو هن کي خيال بہ ڪونہ هوندو، ۽ هو اهڙيءَ گهڙيءَ ۾ ايندو، جنهن جي هن کي خبر ئي ڪانہ هوندي.

⁵¹ ۽ انهي کي سخت عذاب ڏيئي، کيس رياڪارن سان شامل ڪندو: ۽ اتي روئڻ ۽ ڏند ڪرٽڻ ٿيندو.