ايوب 23 - Sindhi Bible

¹ تڏهن ايوب ورندي ڏيئي چيو تہ:

² اڄ بہ منهنجي فرياد ڏک سان ڀريل آهي: منهنجي مار منهنجي چيچلائڻ کان ڳري آهي.

³ اڙي جي مون کي خبر پوي تہ هو ڪٿي لڀندو، تہ جيڪر ان جي مسند تائين بہ وڃي نڪران!

⁴ ۽ آءٌ پنهنجو معاملو هن جي اڳيان ترتيب وار پيش ڪريان، ۽ پنهنجو وات حجتن ۽ دليلن سان ڀريان.

⁵ ۽ آءٌ جيڪر معلوم ڪريان تہ ڪهڙن لفظن ۾ هو مونکي جواب ڏيندو، ۽ جيڪي هو مونکي چوندو سو جيڪر سمجهان.

⁶ هو پنهنجي وڏي طاقت هوندي مون سان جهيڙو ڪندو ڇا؟ نہ، بلڪ هو مون ڏانهن ڌيان ڪندو.

⁷ اتي سچو انهيءَ سان بحث ڪري سگهندو؛ انهيءَ طرح آءٌ پنهنجي منصف کان هميشہ لاءِ ڇٽي ويندس.

⁸ ڏس، آءٌ اڳتي وڃان ٿو پر هو اتي ناهي؛ ۽ پٺتي ٿو وڃان، پر هن کي ڏسي نٿو سگهان:

⁹ جڏهن هو ڪم ڪري ٿو تڏهن آءٌ کٻي پاسي ٿو وڃان پر هو منهنجي نظر ۾ نٿو اچي؛ هو پاڻ کي سڄي پاسي لڪائي ٿو جنهن ڪري آءٌ هن کي ڏسي نٿو سگهان.

¹⁰ پر جيڪو رستو آءٌ وٺان ٿو سو هو ڄاڻي ٿو؛ جڏهن هو مون کي پرکيندو تڏهن آءٌ سون وانگر ظاهر ٿيندس.

¹¹ منهنجو پير هن جي قدمن ۾ قابو رهيو آهي؛ هن جو رستو آءٌ سنڀاليو ويٺو اچان ۽ ڪنهن پاسي مڙي نہ ويو آهيان.

¹² آءٌ هن جي چپن جي حڪمن کان ڦري نہ ويو آهيان: مون هن جي ڪلام کي پنهنجي ضروري کاڌي کان بہ وڌيڪ سانڍي رکيو آهي.

¹³ پر هو هڪڙي خيال جو آهي ۽ ڪير هن کي ڦيرائي سگهندو؟ جيڪي سندس روح ٿو چاهي اهو ئي هو ڪري ٿو.

¹⁴ ڇالاءِ جو هو اُهو ٿو ڪري جو هن منهنجي لاءِ مقرر ڪري ڇڏيو آهي: ۽ اهڙيون گهڻيون شيون هن وٽ آهن.

¹⁵ تنهن ڪري آءٌ سندس حضوريءَ ۾ بي آرام ٿو ٿيان؛ جڏهن ويچار ٿو ڪريان، تڏهن هن کان ڊڄان ٿو.

¹⁶ ڇالاءِ جو خدا منهنجي دل کي سست ڪري ڇڏيو آهي، ۽ قادر مطلق مون کي بي آرام ڪيو آهي:

¹⁷ ڇالاءِ جو آءٌ اونداهيءَ سان ڍڪجي نہ ويو آهيان، ۽ هن گهاٽي اونداهي سان منهنجو منهن ڍڪي نہ ڇڏيو.