پيدائش 6 - Sindhi Bible

¹ ۽ هيئن ٿيو تہ جڏهن زمين تي ماڻهو وڌڻ لڳا، ۽ انهن مان ڌيون پيدا ٿيون،

² تڏهن خدا جي پٽن ماڻهن جي ڌيئرن کي ڏٺو تہ اهي سهڻيون آهن، ۽ انهن مان جنهن کي جيڪا وڻي، سا هن پنهنجي زال ڪئي.

³ تڏهن خداوند چيو تہ منهنجو روح انسان ۾ هميشہ ڪين رهندو، ڇو تہ هو بشر آهي؛ تڏهن بہ هن جي عمر هڪ سؤ ويهہ ورهيہ ٿيندي.

⁴ تن ڏينهن ۾ زمين تي راڪاس هئا، پوءِ جڏهن خدا جا پٽ ماڻهن جي ڌيئرن وٽ ويا، تڏهن انهن مان اولاد پيدا ٿيو، اهي ئي قديم زماني جا ناليرا پهلوان آهن.

⁵ پوءِ خداوند ڏٺو تہ انسان جي بڇڙائي زمين تي وڌي ويئي آهي، ۽ هن جي دل جو هرڪو خيال ۽ تصور بہ سدائين بڇڙائيءَ سان ڀريل آهي.

⁶ تڏهن خداوند زمين تي انسان کي پيدا ڪرڻ کان پشيمان ٿيو ۽ دل ۾ رنج ٿيس.

⁷ ۽ خداوند چيو تہ جنهن انسان کي مون پيدا ڪيو آهي، تنهن کي آءٌ زمين تان مٽائي ڇڏيندس، انسان توڙي حيوان کي، سرندڙ جيتن توڙي هوا جي پکين کي، ڇو تہ آءٌ کين پيدا ڪرڻ کان پشيمان ٿيو آهيان.

⁸ پر نوح تي خدا مهربانيءَ جي نظر ڪئي.

⁹ نوح جو نسب نامو هن ريت آهي. نوح پنهنجي زماني ۾ راستباز ۽ بي ڏوهي هو. ۽ نوح خدا سان گڏ هلندو هو:

¹⁰ نوح کي سم، حام ۽ يافت نالي ٽي پٽ هئا.

¹¹ پر زمين خدا جي نظر ۾ بگڙيل ۽ ظلم سان ڀريل هئي.

¹² ۽ خدا زمين تي نظر ڪئي ۽ ڏٺائين تہ هوءَ بگڙجي پيئي آهي؛ ڇالاءِ جو زمين تي هر ڪنهن شخص پنهنجي هلت چلت خراب ڪري ڇڏي هئي.

¹³ پوءِ خدا نوح کي چيو تہ منهنجي نظر ۾ سڀني ساهوارن جي پڄاڻي اچي پهتي آهي؛ ڇالاءِ جو انهن جي ڪري زمين ظلم سان ڀرجي ويئي آهي، ۽ ڏس آءٌ انهن کي زمين سان گڏ تباهہ ڪندس.

¹⁴ تون ديال جي ڪاٺ مان پنهنجي لاءِ هڪڙي ٻيڙي ٺاهہ، ۽ انهيءَ ٻيڙيءَ ۾ ڌار ڌار ڪوٺيون ٺاهہ، ۽ ٻيڙيءَ کي اندران ۽ ٻاهران رال لڳاءِ.

¹⁵ اِها ٻيڙي اهڙيءَ طرح ٺاهج جو انهيءَ جي ڊيگهہ ٽي سؤ هٿ، ۽ ويڪر پنجاهہ هٿ ۽ اوچائي ٽيهہ هٿ ٿئي.

¹⁶ ۽ ٻيڙيءَ ۾ هڪڙي دري بہ ٺاهج، ۽ مٿان کان وٺي هڪ هٿ تي آڻي پوري ڪج، ۽ انهيءَ جي پاسي ۾ ٻيڙيءَ جو در رکج، ۽ انهي ۾ ٽي طبقا ٺاهج؛ پهريون سڀ کان هيٺ، تنهن جي مٿان ٻيو ۽ ٽيون.

¹⁷ ۽ ڏس آءٌ خود زمين تي پاڻيءَ جو طوفان ٿو آڻيان، تہ آسمان جي هيٺان جيڪي ساهوارا آهن، تن سڀني کي برباد ڪريان، ۽ جيڪي بہ زمين تي آهن، سي سڀ مري وڃن.

¹⁸ پر آءٌ تو سان پنهنجو عهد قائم ڪندس؛ تون، تنهنجا پٽ، تنهنجي زال ۽ تنهنجن پٽن جون زالون اچي ٻيڙيءَ ۾ رهو.

¹⁹ ۽ سڀني جانورن مان ٻہ ٻہ تون پاڻ سان گڏ ٻيڙيءَ ۾ آڻج تہ اهي تو سان گڏ جيئرا رهن، اُهي نر ۽ مادي هجن.

²⁰ پکين مان هر ڪنهن قسم جا ٻہ، جانورن مان هر ڪنهن قسم جا ٻہ، ۽ سرندڙ جيتن مان هر ڪنهن قسم جا ٻہ تو وٽ اچن، تہ اهي جيئرا رهن.

²¹ ۽ سڀ ڪنهن قسم جو کاڌو، جو کائبو آهي، سو کڻي پاڻ وٽ گڏ ڪر، تہ اهو تنهنجي ۽ هنن جي لاءِ خوراڪ ٿئي.

²² سو نوح ائين ئي ڪيو، ۽ جيڪو بہ حڪم خدا ڏنو هوس، سو بجاءِ آندائين.