2.بادشاهَہ 20 - Sindhi Bible

¹ انهن ڏينهن ۾ حزقياہ سخت بيمار ٿي پيو ۽ مرڻ تي هو. ۽ يسعياہ بن آموص نبي هن وٽ آيو، ۽ چيائينس تہ خداوند هيئن ٿو فرمائي، تہ پنهنجي گهر جو بندوبست ڪر؛ ڇالاءِ جو تون مرندين، ۽ جيئرو نہ رهندين.

² تڏهن هن ڦري پنهنجو منهن ڀت ڏانهن ڪيو ۽ خداوند کان دعا گهريائين ۽ چيائين تہ

³ اي خداوند، آءٌ عرض ٿو ڪريان تہ هاڻي ياد ڪر تہ ڪيئن آءٌ تنهنجي اڳيان سچ تي ڪامل دل سان هليو آهيان، ۽ اُهي ڪم ڪيا اٿم جي تنهنجي نظر ۾ چڱا آهن. پوءِ حزقياہ ڏاڍو روئڻ لڳو.

⁴ ۽ هيئن ٿيو تہ يسعياہ جي نڪري شهر جي وچين ڀاڱي ۾ پهچڻ کان اڳي هن تي خداوند جو ڪلام نازل ٿيو، جنهن چيس تہ

⁵ پٺتي موٽ ۽ منهنجي قوم جي سردار حزقياہ کي چئُہ تہ خداوند، تنهنجي پيءُ دائود جو خدا، هيئن ٿو فرمائي تہ مون تنهنجي دعا ٻڌي آهي، ۽ مون تنهنجا ڳوڙها ڏٺا آهن: ڏس، آءٌ توکي شفا بخشيندس: ٽئين ڏينهن تون مٿي خداوند جي گهر ۾ ويندين.

⁶ ۽ آءٌ تنهنجي عمر پندرهن ورهيہ وڌائيندس: ۽ آءٌ توکي ۽ هن شهر کي اسور جي بادشاهہ جي هٿن مان ڇڏائيندس: ۽ آءٌ هن شهر کي پنهنجي خاطر ۽ پنهنجي ٻانهي دائود جي خاطر بچائيندس.

⁷ ۽ يسعياہ چيو تہ انجير جي هڪڙي ٽڪي کڻ. ۽ اُها کڻي انهيءَ ڦرڙيءَ تي رکيائون تہ هو چڱو ڀلو ٿي پيو.

⁸ ۽ حزقياہ يسعياہ کي چيو تہ خداوند مون کي شفا ڏيندو، تنهن جي ڪهڙي نشاني هوندي جو آءٌ ٽئين ڏينهن خداوند جي گهر ۾ ويندس؟

⁹ ۽ يسعياہ چيو تہ خداوند وٽان تنهنجي لاءِ هيءَ نشاني هوندي تہ جيڪي خداوند فرمايو آهي سو ڪندو: ڇا پاڇو ڏهہ قدم اڳي يا ڏهہ قدم پوئتي وڃي؟

¹⁰ ۽ حزقياہ ورندي ڏني تہ پاڇي کي ڏهہ قدم اڳتي لڙڻ آسان آهي: پر گهرجي ائين تہ پاڇو ڏهہ قدم پٺتي موٽي.

¹¹ ۽ يسعياہ نبيءَ خداوند کان دعا گهري، ۽ هن اُهو پاڇو جو آخز جي ڌوپ گهڙي تان لهي ويو هو تنهن کي ڏهہ قدم پٺتي موٽائي آندو.

¹² انهيءَ وقت بابل جي بادشاهہ برودڪ بلہ دان بن بلہ دان، خط ۽ هڪڙو تحفو حزقياہ ڏانهن موڪليو: ڇالاءِ جو هن ٻڌو هو تہ حزقياہ بيمار هو:

¹³ ۽ حزقياہ انهن جي ڳالهہ ٻڌي ۽ انهن کي پنهنجين قيمتي شين جو گهر، ۽ چاندي، ۽ سون، ۽ مصالحا، ۽ قيمتي تيل، ۽ پنهنجن هٿيارن جو گهر، ۽ ٻيو جيڪي سندس خزانن ۾ موجود هو سو سڀ ڏيکاريائين: هن جي گهر ۾، توڙي هن جي ساري بادشاهت ۾ اهڙي ڪابہ شيءِ ڪانہ هئي جا هن انهن کي نہ ڏيکاري.

¹⁴ تڏهن يسعياہ نبي حزقياہ بادشاهہ وٽ آيو، ۽ چيائينس تہ هنن ماڻهن ڇا چيو؟ ۽ ڪٿان اُهي تو وٽ آيا؟ ۽ حزقياہ چيو تہ اُهي پرانهين ملڪ مان، يعني بابل مان آيا آهن.

¹⁵ ۽ هن چيو تہ هنن تنهنجي گهر ۾ ڇا ڏٺو آهي؟ حزقياہ ورندي ڏني تہ جيڪي بہ منهنجي گهر ۾ آهي سو سڀ هنن ڏٺو آهي: منهنجن خزانن ۾ اهڙي ڪابہ شيءِ ڪانهي جا مون هنن کي نہ ڏيکاري آهي.

¹⁶ ۽ يسعياہ حزقياہ کي چيو تہ خدا جو ڪلام ٻڌ.

¹⁷ ڏس، اُهي ڏينهن اچن ٿا جڏهن جيڪي تنهنجي گهر ۾ آهي، ۽ جيڪي تنهنجن ابن ڏاڏن اڄ ڏينهن تائين گڏ ڪري رکيو آهي، سو سڀ بابل ڏانهن کڄي ويندو: خداوند فرمائي ٿو تہ ڪجهہ بہ پٺتي ڇڏيو نہ ويندو.

¹⁸ ۽ جيڪي پٽ تو مان پيدا ٿيندا جي تون ڄڻيندين، سي هو وٺي ويندا؛ ۽ اُهي بابل جي بادشاهہ جي محلات ۾ نوڪر ٿيندا.

¹⁹ تڏهن حزقياہ يسعياہ کي چيو تہ خداوند جو جيڪو ڪلام تو ٻڌايو آهي سو چڱو آهي. هن هيترو بہ وڌيڪ چيو تہ ائين نہ آهي ڇا تہ صلح ۽ سچائي منهنجن ڏينهن ۾ رهندي؟

²⁰ هاڻي حزقياہ جا باقي ٻيا ڪم ۽ سندس طاقت ۽ ڪيئن هن حوض موڙي جوڙي ۽ شهر ۾ پاڻي آندائين، اهو سڀ يهوداہ جي بادشاهن جي تواريخ جي ڪتاب ۾ لکيل نہ آهي ڇا؟

²¹ ۽ حزقياہ پنهنجن ابن ڏاڏن سان وڃي ستو: ۽ سندس پٽ منسي سندس جاءِ تي بادشاهہ ٿيو.