مکاشفه 19 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهشادی در آسمان 1 و بعد از آن شنیدم چون صدایی بلند از گروهی زیاد در آسمان که می‌گفتند: «هللویاه! نجات و جلال و قوت از آنِ خدای ما است، 2 زیرا که فرامین او راست و عدالت است. چونکه داوری نمود بر فاحشهٔ بزرگ که جهان را به زنای خود فاسد می‌گردانید و انتقام خون خادمان خود را از دست او کشید.» 3 و بار دیگر گفتند: «هَلِلویا! و دودش تا به ابد بالا می‌رود!» 4 و آن بیست و چهار پیر و چهار حیوان به روی در افتاده، خدایی را که بر تخت نشسته است سجده نمودند و گفتند: «آمین، هللویاه!» 5 و صدایی از تخت بیرون آمده، گفت: «حمد نمایید خدای ما را، ای تمامی خادمان او، و ترسندگان او، چه بزرگ و چه کوچک.» 6 و شنیدم چون صدای جمعی زیاد و چون آواز آبهای فراوان و چون صدای رعدهای شدید که می‌گفتند: «هللویاه! زیرا خداوند خدای ما، آن قادر مطلق، سلطنت گرفته است. 7 شادی و وجد نماییم و او را تمجید کنیم، زیرا که عروسی برّه رسیده است و عروس او خود را حاضر ساخته است. 8 و به او داده شد که به کتان پاک و روشن خود را بپوشاند، زیرا که آن کتان عدالتهای مقدّسین است.» 9 و مرا گفت: «بنویس: خوشا به حال آنانی که به جشن عروسی برّه دعوت شده‌اند.» و نیز مرا گفت که «این است کلام راست خدا.» 10 و نزد پایهایش افتادم تا او را سجده کنم. او به من گفت: «به هوش باش که چنین نکنی، زیرا که من با تو هم خدمت هستم و با برادرانت که شهادت عیسی را دارند. خدا را سجده کن زیرا که شهادت عیسی روح نبوّت است.» سوارکار اسب سفید 11 و دیدم آسمان را گشوده و ناگاه اسبی سفید که سوارش امین و حق نام دارد و به عدالت داوری و جنگ می‌نماید 12 و چشمانش چون شعلهٔ آتش و بر سرش تاجهای بسیار و اسمی نوشته شده دارد که جز خودش هیچ‌‌کس آن را نمی‌داند. 13 و جامه‌ای خون آلود در بر دارد و نام او را «کلمهٔ خدا» می‌خوانند. 14 و لشکرهایی که در آسمانند، بر اسبهای سفید و به کتان سفید و پاک آراسته از عقب او می‌آمدند. 15 و از دهانش شمشیری تیز بیرون می‌آید تا به آن ملّتها را بزند و آنها را به عصای آهنین حکمرانی خواهد نمود و او چَرخُشت شراب غضب و خشم خدای قادر مطلق را زیر پای خود می‌افشرد. 16 و بر لباس و ران او نامی نوشته شده است، یعنی «پادشاه پادشاهان و خداوند خداوندان». 17 و دیدم فرشته‌ای را در آفتاب ایستاده که به صدای بلند تمامی مرغانی را که در آسمان پرواز می کنند، ندا کرده، می‌گوید: «بیایید و به جهت مهمانی عظیم خدا فراهم شوید. 18 تا بخورید گوشت پادشاهان و گوشت سپهسالاران و گوشت جبّاران و گوشت اسبها و سواران آنها و گوشت همگان را، چه آزاد و چه غلام، چه کوچک و چه بزرگ.» 19 و دیدم وحش و پادشاهان زمین و لشکرهای ایشان را که جمع شده بودند تا با اسب‌سوار و لشکر او جنگ کنند. 20 و وحش گرفتار شد و نبی دروغین با وی که پیش او معجزات آشکار می‌کرد تا به آنها آنانی را که نشان وحش را دارند و تمثال او را می‌پرستند، گمراه کند. این هر دو، زنده به دریاچهٔ آتش افروخته شده به گوگرد انداخته شدند. 21 و باقیان به شمشیری که از دهان اسب‌سوار بیرون می‌آمد، کشته شدند و تمامی مرغان از گوشت ایشان سیر گردیدند. |
@ 2024 Korpu Company