مزامیر 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهسلطنت مسح شده خداوند 1 چرا ملّتها شورش نموده‌اند و قومها در باطل تفکر می‌کنند؟ 2 پادشاهان زمین برمی‌خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ 3 که بندهای ایشان را پاره کنیم و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم. 4 او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند. 5 آنگاه در خشم خود به ایشان سخن خواهد گفت و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. 6 «و من پادشاه خود را برپا کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.» 7 فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی؛ امروز تو را مولود ساخته‌ام. 8 از من درخواست کن و ملّتها را به میراث تو خواهم داد. و کرانه‌های زمین را مُلک تو خواهم گردانید. 9 ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خُرد خواهی نمود.» 10 و الآن ای پادشاهان عقلتان را به کار اندازید! ای داوران جهان ادب گردید! 11 خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! 12 پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود، و در طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشا به حال همه آنانی که بر او توکّل دارند. |
@ 2024 Korpu Company