نِحِمیا 8 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

خواندن کلام کتاب تورات

¹ و تمامی، قوم همچون یک تن در میدان پیش دروازه آب جمع شدند و به عزرای کاتب گفتند که کتاب تورات موسی را که خداوند به اسرائیل امر فرموده بود، بیاورد.

² و عزرای کاهن، تورات را در روز اول ماه هفتم به حضور جماعت از مردان و زنان و همه آنانی که می‌توانستند بشنوند و بفهمند، آورد.

³ و آن را در میدان مقابل دروازه آب از روشنایی صبح تا نصف روز، در حضور مردان و زنان و هر ‌که می‌توانست بفهمد، خواند و تمامی قوم به کتاب تورات گوش فرا دادند.

⁴ و عِزرای کاتب بر منبر چوبی که به جهت اینکار ساخته بودند، ایستاد و به پهلویش از دست راستش مَتّتیا و شِمَع و عَنایا و اوریا و حِلقیا و مَعَسیا ایستادند و از دست چپش، فِدایا و میشائیل و مَلکیا و حاشوم و حَشبَدّانه و زِکَریا و مِشُلّام.

⁵ و عِزرا کتاب را در نظر تمامی قوم گشود، زیرا که او بالای تمامی قوم بود و چون آن را گشود، تمامی قوم ایستادند.

⁶ و عِزرا، یهوه خدای بزرگ را متبارک خواند و تمامی قوم دستهای خود را برافراشته، در جواب گفتند: «آمین، آمین!» و تعظیم نموده، و رو به زمین نهاده، خداوند را سجده نمودند.

⁷ و یِشوعَ و بانی و شِربیا و یامین و عَقّوب و شَبِتای و هودیا و مَعَسیا و قِلیطا و عَزَریا و یوزاباد و حانان و فِلایا، که از لاویان بودند، تورات را برای قوم بیان می‌کردند و قوم، در جای خود ایستاده بودند.

⁸ پس کتاب تورات خدا را به صدای روشن خواندند و تفسیر کردند تا آنچه را که می‌خواندند، بفهمند.

⁹ و نِحِمیا که والی بود، و عِزرای کاهن و کاتب و لاویانی که قوم را می فهمانیدند، به تمامی قوم گفتند: «امروز برای یهوه خدای شما روز مقدس است. پس نوحه‌گری منمایید و گریه مکنید.» زیرا تمامی قوم، چون کلام تورات را شنیدند، گریستند.

¹⁰ پس به ایشان گفت: «بروید و خوراکهای لذیذ بخورید و شربتها بنوشید و نزد هر ‌که چیزی برای او مهیا نیست، سهم​ها بفرستید، زیرا که امروز، برای خداوند ما روز مقدس است، پس غمگین نباشید زیرا که شادی خداوند، قوت شما است.»

¹¹ و لاویان تمامی قوم را ساکت ساختند و گفتند: «ساکت باشید زیرا که امروز روز مقدس است. پس غمگین نباشید.»

¹² پس تمامی قوم رفته، خوردند و نوشیدند و سهم​ها فرستادند و شادی بزرگ نمودند، زیرا کلامی را که به ایشان تعلیم داده بودند، فهمیدند.

¹³ و در روز دوم سران خاندانهای تمامی قوم و کاهنان و لاویان نزد عِزرای کاتب جمع شدند، تا کلام تورات را گوش نمایند.

¹⁴ و در تورات چنین نوشته یافتند که خداوند به واسطه موسی ‌امر فرموده بود که قوم اسرائیل در عید ماه هفتم، در سایبانها ساکن بشوند.

¹⁵ و در تمامی شهرهای خود و در اورشلیم اعلان نمایند و ندا دهند که به کوه‌ها بیرون رفته، شاخه‌های زیتون و شاخه‌های زیتون وحشی و شاخه‌های آس و شاخه‌های نخل و شاخه‌های درختان پربرگ بیاورند و سایه‌بانها، به اینطور که نوشته شده است، بسازند.

¹⁶ پس قوم بیرون رفتند و هر کدام بر پشت بام خانه خود و در حیاط خود و در صحنهای خانه خدا و در میدان دروازه آب و در میدان دروازه اِفرایِم، سایبانها برای خود ساختند.

¹⁷ و تمامی جماعتی که از اسیری برگشته بودند، سایبانها ساختند و در سایبانها ساکن شدند، زیرا که از دوران یوشَع پسر نون تا آن روز قوم اسرائیل چنین نکرده بودند. پس شادی بسیار بزرگی رخ نمود.

¹⁸ و هر روز، از روز اول تا روز آخر، کتاب تورات خدا را می‌خواند. آنان هفت روز عید را نگاه داشتند، و در روز هشتم، محفل مقدس مطابق قانون برپا شد.