نِحِمیا 7 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شماره اسیرانی که بازگشته بودند

¹ و چون حصار بنا شد و درهایش را برپا نمودم و دربانان و سرایندگان و لاویان ترتیب داده شدند،

² آنگاه اداره امور اورشلیم را به برادر خود حَنانی و حَنَنیا رئیس قلعه سپردم، زیرا که او مردی امین و بیشتر از اکثر مردمان خداترس بود.

³ و ایشان را گفتم که دروازه های اورشلیم را تا آفتاب گرم نشود، باز نکنند و مادامی که حاضر باشند، درها را ببندند و قفل کنند و «از ساکنان اورشلیم نگهبانان قرار دهید که هر کس به نگهبانی خود و هر کدام به مقابل خانه خویش حاضر باشند.»

⁴ و شهر وسیع و بزرگ بود و قوم در درونش کم و هنوز خانه‌ها بنا نشده بود.

⁵ و خدای من در دلم نهاد که بزرگان و صاحب‌منصبان و قوم را جمع نمایم تا مطابق نسب‌نامه‌ها ثبت کردند و نسب​نامه​های آنانی را که مرتبه اول برآمده بودند، یافتم و در آن به این مضمون نوشته دیدم:

⁶ اینانند اهل ولایت که از اسیری آن اشخاصی که نِبوکَدنِصَر پادشاه بابل به اسیری برده بود، برآمده بودند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا به شهر خود برگشته بودند.

⁷ اما آنانی که همراه ِزِرًبابل آمده بودند: یِشوعَ، نِحِمیا، عَزَریا، رَعَمیا، نَحَمانی، مُردِخای، بِلشان، مِسفارت، بِغوای، نِحوم، و بَعَنا. شمار مردان قوم اسرائیل:

⁸ پسران فَرعوش، دو هزار و یک صد و هفتاد و دو.

⁹ پسران شِفَطیا، سیصد و هفتاد و دو.

¹⁰ خاندان آرَح، ششصد و پنجاه و دو.

¹¹ پسران فَحَت‌موآب از پسران یِشوعَ و یوآب، دو هزار و هشتصد و هجده.

¹² پسران عیلام، هزار و دویست و پنجاه و چهار.

¹³ پسران زَتّو، هشتصد و چهل و پنج.

¹⁴ پسران زَکّای، هفتصد و شصت.

¹⁵ پسران بِنّوی، ششصد و چهل و هشت.

¹⁶ پسران بِبای، ششصد و بیست و هشت.

¹⁷ پسران عَزجَد، دو هزار و سیصد و بیست و دو.

¹⁸ پسران اَدونیقام، ششصد و شصت و هفت.

¹⁹ پسران بِغوای، دو هزار و شصت و هفت.

²⁰ پسران عادین، ششصد و پنجاه و پنج.

²¹ پسران آطیر، از خاندان حِزِقیا، نود و هشت.

²² پسران حاشوم، سیصد و بیست و هشت.

²³ پسران بیصای، سیصد و بیست و چهار.

²⁴ پسران حاریف، صد و دوازده.

²⁵ پسران جِبعون، نود و پنج.

²⁶ مردان بِیت‌لِحِم و نِطوفه، صد و هشتاد و هشت.

²⁷ مردان عَناتوت، صد و بیست و هشت.

²⁸ مردان بِیت‌عَزمَوِت، چهل و دو.

²⁹ مردان قَریه​یِعاریم و کِفیره و بِئیروت، هفتصد و چهل و سه.

³⁰ مردان رامَه و جِبَع، ششصد و بیست و یک.

³¹ مردان مِکماس، صد و بیست و دو.

³² مردان بِیت‌ایل و عای، صد و بیست و سه.

³³ مردان نِبوی دیگر، پنجاه و دو.

³⁴ پسران عیلام دیگر، هزار و دویست و پنجاه و چهار.

³⁵ پسران حاریم، سیصد و بیست.

³⁶ پسران اَریحا، سیصد و چهل و پنج.

³⁷ پسران لود و حادید و اونو، هفتصد و بیست و یک.

³⁸ پسران سِنائه، سه هزار و نه صد و سی.

³⁹ و اما کاهنان: پسران یِدَعیا از خاندان یِشوعَ، نه صد و هفتاد و سه.

⁴⁰ پسران اِمّیر، هزار و پنجاه و دو.

⁴¹ پسران فشحور، هزار و دویست و چهل و هفت.

⁴² پسران حاریم، هزار و هفده.

⁴³ و اما لاویان: یِشوعَ، از خاندان قَدمیئیل و از خاندان هودِوا، هفتاد و چهار.

⁴⁴ و سرایندگان: پسران آساف، صد و چهل و هشت.

⁴⁵ و دربانان: پسران شَلّوم، پسران آطیر، پسران طَلمون، پسران عَقّوب، پسران حَطیطه، و پسران شوبای، صد و سی و هشت.

⁴⁶ و اما نتینیم: پسران صیحه، پسران حَسوفا، پسران طَبّایوت.

⁴⁷ پسران قیروس، پسران سیعا، پسران فادون.

⁴⁸ پسران لِبانه، پسران حَجابه، پسران شَلمای.

⁴⁹ پسران حانان، پسران جِدّیل، پسران جاحَر.

⁵⁰ پسران رِآیا، پسران رِصین، پسران نِقودا.

⁵¹ پسران جَزّام، پسران عُزّه، پسران فاسیَح.

⁵² پسران بیسای، پسران مِعونیم، پسران نِفوشِسیم.

⁵³ پسران بَقبوق، پسران حَقوفا، پسران حَرحور.

⁵⁴ پسران بَصلیت، پسران مِحیدا، پسران حَرشا.

⁵⁵ پسران بَرقوس، پسران سیسِرا، پسران تامَح.

⁵⁶ پسران نِصیَح، پسران حَطیفا.

⁵⁷ و پسران خادمان سلیمان: پسران سوطای، پسران سوفِرِت، پسران فریدا.

⁵⁸ پسران یَعَلا، پسران دَرقون، پسران جِدّیل.

⁵⁹ پسران شِفَطیا، پسران حَطّیل، پسران فوخِره‌حَظِبائیم، و پسران آمون.

⁶⁰ تمامی نتینیم و پسران خادمان سلیمان، سیصد و نود و دو.

⁶¹ و اینانند آنانی که از شهرهای تِل‌مِلَح و تِل‌حَرشا و کِروب و اَدّون و اِمّیر برآمده بودند، اما خاندان پدران و دودمان خود را نشان نتوانستند داد که آیا از اسرائیلیان بودند یا نه:

⁶² پسران دِلایا، پسران طوبیا، پسران نِقودا، ششصد و چهل و دو.

⁶³ و از کاهنان: پسران حَبایا، پسران حَقّوص، پسران بَرزِلایی که یکی از دختران برزلایی جِلعادی را به زنی گرفته بود، پس به نام ایشان معروف شدند.

⁶⁴ اینان نسب​نامه​های خود را در میان آنانی که در نسب​نامه​ها ثبت شده بودند جستجو کردند، اما نیافتند، پس از کهانت محروم شدند.

⁶⁵ پس تِرشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با ”اوریم و تُمیم“ برقرار نشود، از خوراک بسیار مقدس نخورند.

⁶⁶ تمامی جماعت با هم چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر بودند.

⁶⁷ غیر از غلامان و کنیزان ایشان که هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر بودند و سرایندگان و سرایندگان زن ایشان دویست و چهل و پنج نفر بودند.

⁶⁸ و اسبان ایشان، هفتصد و سی و شش و قاطران ایشان، دویست و چهل و پنج.

⁶⁹ و شتران، چهار صد و سی و پنج و الاغان ششهزار و هفتصد و بیست بود.

⁷⁰ و بعضی از سران خاندانها هدایا به جهت کار دادند. اما تِرشاتا هزار درهم طلا و پنجاه قاب و پانصد و سی دست لباس کهانت به خزانه داد.

⁷¹ و بعضی از سران پدران، بیست هزار درهم طلا و دو هزار و دویست مینای نقره به خزانه به جهت کار دادند.

⁷² و آنچه سایر قوم دادند این بود: بیست هزار درهم طلا و دو هزار مینای نقره و شصت وهفت دست لباس کهانت.

⁷³ پس کاهنان و لاویان و دربانان و سرایندگان و بعضی از قوم و نتینیم و تمامی اسرائیل، در شهرهای خود ساکن شدند و چون ماه هفتم رسید، قوم اسرائیل در شهرهای خود مقیم بودند.