میکاه 6 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

شکایت خداوند علیه اسرائیل

¹ آنچه خداوند می‌گوید، بشنوید: برخیز و نزد کوه‌ها دادخواهی نما و تپه‌ها صدای تو را بشنوند.

² ‌ای کوه‌ها، شکایت خداوند را بشنوید و ‌ای بنیادهای جاودانی زمین! زیرا خداوند را به ضد قوم خود شکایتی است، و با اسرائیل محاکمه خواهد کرد.

³ ‌ای قوم من، به تو چه کرده‌ام و به چه چیز تو را خسته ساخته‌ام؟ به ضد من شهادت بده.

⁴ زیرا که تو را از سرزمین مصر برآوردم، و تو را از خانه بندگی فدیه دادم، و موسی و هارون و مریم را، پیش روی تو فرستادم.

⁵ ‌ای قوم من، آنچه را که بالاق، پادشاه موآب، تدبیر کرد، و آنچه بَلعام پسر بِعور او را جواب فرستاد، به یاد آور و آنچه را که از شِطّیم تا جِلجال واقع شد، تا عدالت خداوند را بدانی.

⁶ با چه چیز به حضور خداوند بیایم، و نزد خدای متعال تعظیم نمایم؟ آیا با قربانی‌های سوختنی و با گوساله‌های یک ساله، به حضور او بیایم؟

⁷ آیا خداوند از هزاران قوچ خشنود خواهد شد؟ و از ده هزاران رود روغن؟ آیا نخست‌زاده خود را به عوض تقصیرم بدهم، و ثمره بدن خویش را به عوض گناه جانم؟

⁸ ‌ای مرد، او تو را از آنچه نیکو است، آگاه کرده است؛ و خداوند از تو چه چیز را می‌طلبد، غیر از اینکه انصاف را به جا آوری، و رحمت را دوست بداری، و در حضور خدای خویش با فروتنی گام برداری؟

نابودی شریران

⁹ صدای خداوند به شهر ندا می‌دهد - حکمت، ترسیدن از اسم توست: «عصا و تعیین کننده آن را بشنوید.

¹⁰ آیا هنوز در خانه شریران گنجهای شرارت یافت می‌شود، و میزانهای کمتر از اندازه که ملعونند؟

¹¹ آیا من با میزانهای شرارت، و با کیسه سنگهای ناراست تبرئه خواهم کرد؟

¹² زیرا که دولتمندان او از ظلم پر هستند، و ساکنانش دروغ می‌گویند و زبان ایشان در دهانشان فریب محض است.

¹³ پس من نیز تو را به خاطر گناهانت، به ضربه‌ای مرگبار مجروح ساخته، ویران خواهم نمود.

¹⁴ تو خواهی خورد، اما سیر نخواهی شد و گرسنگی تو در درونت خواهد ماند. جمع خواهی کرد، اما نخواهی اندوخت. و آنچه را که بیندوزی، من به شمشیر تسلیم خواهم نمود.

¹⁵ تو خواهی کاشت، اما نخواهی دروید؛ تو زیتون را به پا خواهی فشرد، اما خویشتن را به روغن تدهین نخواهی نمود؛ و عصیر انگور را نیز، اما شراب نخواهی نوشید.

¹⁶ زیرا که قوانین عُمری نگاه داشته می‌شود، و تمامی کارهای خاندان اَخاب! به مشورت‌های ایشان گام برمی‌دارید. از این رو تو را به ویرانی و ساکنانت را به ریشخند تسلیم خواهم ساخت، پس عار قوم مرا متحمل خواهید شد.»