لاویان 26 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شدهبرکت مطیعان 1 «برای خود بتها مسازید، و تمثال تراشیده و ستونی به جهت خود برپا منمایید، و سنگی مصور در زمین خود مگذارید تا به آن سجده کنید، زیرا که من یهوه خدای شما هستم. 2 سبّت‌های مرا نگاه دارید، و قُدس مرا احترام نمایید. من یهوه هستم. 3 اگر مطابق قوانین من گام بردارید و اوامر مرا نگاه داشته، آنها را به جا آورید، 4 آنگاه بارانهای شما را در موسم آنها خواهم داد، و زمین محصول خود را خواهد آورد، و درختان صحرا میوه خود را خواهد داد. 5 و خرمن‌کوبی شما تا انگورچینی ادامه خواهد یافت، و انگورچینی شما تا کاشتن تخم. نان خود را به سیری خورده، در زمین خود به امنیت ساکن خواهید بود. 6 به سرزمین، صلح سلامتی خواهم داد و خواهید خوابید و ترساننده‌ای نخواهد بود. حیوانات موذی را از سرزمین نابود خواهم ساخت، و شمشیر از سرزمین شما گذر نخواهد کرد. 7 دشمنان خود را تعقیب خواهید کرد، و ایشان پیش روی شما به شمشیر خواهند افتاد. 8 پنج نفر از شما صد نفر را تعقیب خواهد کرد، و صد نفر از شما ده هزار نفر را خواهند راند، و دشمنان شما پیش روی شما به شمشیر خواهند افتاد. 9 و بر شما التفات خواهم کرد، و شما را بارور گردانیده، شما را زیاد خواهم ساخت، و عهد خود را با شما استوار خواهم نمود. 10 و غله کهنه سال پیش را خواهید خورد، و کهنه را برای نو بیرون خواهید آورد. 11 مسکن خود را در میان شما برپا خواهم کرد و جانم شما را کراهت نخواهد داشت. 12 در میان شما گام خواهم زد و خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود. 13 من یهوه خدای شما هستم که شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا ایشان را غلام نباشید، و بندهای یوغ شما را شکستم، و شما را راست روان ساختم. مجازات نامطیعان 14 «اما اگر مرا نشنوید و تمامی این اوامر را به جا نیاورید 15 و اگر قوانین مرا رد نمایید و دل شما از احکام من کراهت داشته باشد، تا تمامی اوامر مرا به جا نیاورده، عهد مرا بشکنید، 16 من این را به شما خواهم کرد که ترس و سل و تب را که چشمان را فنا سازد، و جان را تلف کند، بر شما چیره خواهم ساخت، بذر خود را بی‌فایده خواهید کاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد. 17 و روی خود را به ضد شما خواهم داشت، و پیش روی دشمنان خود تار و مار خواهید شد، و آنانی که از شما نفرت دارند، بر شما حکمرانی خواهند کرد. فرار خواهید کرد، بیآنکه کسی شما را تعقیب کند. 18 اگر با وجود این همه، مرا نشنوید، آنگاه شما را برای گناهان شما هفت مرتبه زیاده تنبیه خواهم کرد. 19 و فخر قوت شما را خواهم شکست، و آسمان شما را مثل آهن و زمین شما را مثل مس خواهم ساخت. 20 و قوت شما به پوچی صرف خواهد شد، زیرا زمین شما حاصل خود را نخواهد داد، و درختان زمین میوه خود را نخواهد آورد. 21 اگر به خلاف من رفتار نموده، و به من گوش فرا ندهید، آنگاه مطابق گناهانتان شما را هفت چندان به بلا دچار خواهم کرد. 22 وحوش صحرا را بر شما فرستم تا شما را بی فرزند سازند، و چارپایان شما را هلاک کنند، و شما را در شماره کم سازند، و شاهراههای شما ویران خواهد شد. 23 و اگر با این همه هنوز تنبیه نشده، به خلاف من گام بردارید، 24 آنگاه من نیز به خلاف شما گام برخواهم داشت، و شما را برای گناهانتان هفت چندان سزا خواهم داد. 25 و بر شما شمشیری خواهم آورد که انتقام عهد مرا بگیرد. و چون به شهرهای خود جمع شوید، وبا در میان شما خواهم فرستاد، و به دست دشمن سپرده خواهید شد. 26 و چون عصای نان شما را بشکنم، ده زن نان شما را در یک تنور خواهند پخت، و نان شما را به شما به وزن پس خواهند داد، و چون بخورید سیر نخواهید شد. 27 و اگر با وجود این، مرا نشنوید و به خلاف من گام بردارید، 28 آنگاه به غضب به خلاف شما گام برخواهم داشت، و من نیز برای گناهانتان، شما را هفت چندان تنبیه خواهم کرد. 29 و گوشت پسران خود را خواهید خورد، و گوشت دختران خود را خواهید خورد. 30 و مکانهای بلند شما را خراب خواهم ساخت، و قربانگاههای بخور شما را قطع خواهم کرد، و لاشه‌های شما را بر لاشه‌های بتهای شما خواهم افکند، و جان من از شما کراهت خواهد داشت. 31 شهرهای شما را خراب خواهم ساخت، و مکانهای مقدس شما را ویران خواهم کرد، و بوی عطرهای خوشبوی شما را نخواهم بویید. 32 و من زمین را ویران خواهم ساخت، به حدی که دشمنان شما که در آن ساکن باشند، متحیر خواهند شد. 33 شما را در میان ملتها پراکنده خواهم ساخت، و شمشیر را در پی شما خواهم کشید، و زمین شما متروک و شهرهای شما ویرانه خواهد شد. 34 آنگاه زمین در تمامی روزهای ویرانی‌اش، حینی که شما در زمین دشمنان خود باشید، از سبّت های خود بهره خواهد برد. پس زمین آرامی خواهد یافت و از سبّت های خود بهره خواهد برد. 35 زمین در تمام مدتی که متروک است فراغت خواهد یافت، فراغتی که در شَبّاتهای ایام سکونت شما از آن بی‌بهره بود. 36 «و اما در دلهای بقیه شما در زمین دشمنان شما ضعف خواهم فرستاد، و صدای برگ رانده شده، ایشان را خواهد گریزانید، بدون تعقیب کننده‌ای! مثل کسی که از شمشیر فرار کند، خواهند گریخت و خواهند افتاد. 37 مانند کسی که از شمشیر بگریزد بر روی هم خواهند افتاد، هرچند کسی در تعقیبشان نیست؛ و شما را یارای ایستادگی در برابر دشمنانتان نخواهد بود. 38 و در میان قومها هلاک خواهید شد و زمین دشمنان شما، شما را خواهد خورد. 39 و بقیه شما در زمین دشمنان خود در تقصیرات خود خواهند پوسید، و در تقصیرات پدران خود نیز خواهند پوسید. 40 «ولی اگر به تقصیرات خود و تقصیرات پدرانشان اعتراف کنند، یعنی به خیانتی که به من ورزیده و به خلاف من گام برداشته‌اند 41 و من نیز به خلاف ایشان گام برداشته، و ایشان را به زمین دشمنان ایشان آورده‌ام. پس اگر دل ختنه‌ناشده ایشان فروتن شود و سزای تقصیرات خود را بپذیرند، 42 آنگاه عهد خود را با یعقوب به یاد خواهم آورد، و عهد خود را با اسحاق نیز و عهد خود را با ابراهیم نیز به یاد خواهم آورد، و آن زمین را به یاد خواهم آورد. 43 اما زمین از نبود ایشان متروکه خواهد شد و حینی که بدون ایشان متروکه است، از سبّت‌های خود بهره خواهد برد، و ایشان سزای تقصیرات خود را خواهند پذیرفت، به خاطر اینکه احکام مرا رد کردند، و دل ایشان از قوانین من کراهت داشت. 44 با این همه، چون در زمین دشمنان خود باشند، من ایشان را رد نخواهم کرد، و از ایشان کراهت نخواهم داشت تا ایشان را هلاک کنم، و عهد خود را با ایشان بشکنم، زیرا که من یهوه خدای ایشان هستم. 45 بلکه برای ایشان عهد اجداد ایشان را به یاد خواهم آورد که ایشان را در نظر قومها از زمین مصر بیرون آوردم، تا خدای ایشان باشم. من یهوه هستم.» 46 این است قوانین و احکام و شرایعی که خداوند در میان خود و قوم اسرائیل در کوه سینا به دست موسی قرار داد. |
@ 2024 Korpu Company