لاویان 15 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

قانون در مورد ترشحات بدنی

¹ و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، گفت:

² «قوم اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگویید: مردی که ترشح از بدن خود دارد، او به سبب ترشحش نجس است.

³ و این است نجاستش، به خاطر ترشح او، خواه ترشحش از بدنش به بیرون روان باشد خواه ترشحش در بدنش مسدود باشد. این نجاست اوست.

⁴ هر بستری که صاحب ترشح بر آن بخوابد، نجس است و هر‌ چه بر آن بنشیند، نجس است.

⁵ و هر که بستر او را لمس نماید، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

⁶ و هر ‌که بنشیند بر هر‌ چه صاحب ترشح بر آن نشسته بود، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

⁷ و هر ‌که بدن صاحب ترشح را لمس کند، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

⁸ و اگر صاحب ترشح بر شخص پاک آب دهن اندازد، آن کس لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

⁹ و هر زینی که صاحب ترشح بر آن سوار شود، نجس باشد.

¹⁰ و هر ‌که چیزی را که زیر او بوده باشد، لمس نماید، تا شام نجس باشد. هر ‌که این چیزها را بردارد، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

¹¹ و هر کسی را که صاحب ترشح لمس نماید و دست خود را به آب نشسته باشد، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

¹² و ظرف سفالین که صاحب ترشح آن را لمس نماید، شکسته شود. هر ظرف چوبین به آب شسته شود.

¹³ و چون صاحب ترشح از ترشح خود پاک شده باشد، آنگاه هفت روز برای پاکی خود بشمارد، و لباس خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد و پاک باشد.

¹⁴ و در روز هشتم دو قُمری یا دو جوجه کبوتر بگیرد و به حضور خداوند به در خیمه اجتماع آمده، آنها را به کاهن بدهد.

¹⁵ و کاهن آنها را تقدیم کند؛ یکی برای قربانی گناه و دیگری برای قربانی سوختنی. و کاهن برای وی به حضور خداوند ترشحش را کفّاره خواهد کرد.

¹⁶ و چون مَنی از کسی درآید، تمامی بدن خود را به آب غسل دهد و تا شام نجس باشد.

¹⁷ و هر لباس و هر چرمی که مَنی بر آن باشد، به آب شسته شود و تا شام نجس باشد.

¹⁸ و هر زنی که مرد با او بخوابد و از او مَنی خارج شود، به آب غسل کنند و تا شام نجس باشند.

¹⁹ اگر بدن زنی ترشح دارد و ترشحی که در بدنش است، خون باشد، هفت روز در ناپاکی قاعده‌گی خود بماند. هر ‌که او را لمس نماید، تا شام نجس باشد.

²⁰ و بر هر چیزی که در ناپاکی قاعده‌گی خود بخوابد، نجس باشد و بر هر چیزی که بنشیند، نجس باشد.

²¹ و هر ‌که بستر او را لمس کند، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

²² و هر ‌که چیزی را که او بر آن نشسته بود، لمس نماید، لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

²³ و اگر آن بر بستر باشد یا بر هر چیزی که او بر آن نشسته بود، چون آن چیز را لمس کند، تا شام نجس باشد.

²⁴ و اگر مردی با او هم بستر شود و ناپاکی قاعده‌گی زن بر وی باشد، تا هفت روز نجس خواهد بود. و هر بستری که بر آن بخوابد نجس خواهد بود.

²⁵ و زنی که روزهای بسیار، غیر از زمان قاعده‌گی خود ترشح خون دارد، یا زیاده از زمان قاعده‌گی خود ترشح دارد، تمامی روزهای ترشح نجاستش مثل روزهای قاعده‌گی‌اش خواهد بود. او نجس است.

²⁶ و هر بستری که در روزهای ترشح خود بر آن بخوابد، مثل بستر قاعده‌گی‌اش برای وی خواهد بود. و هر چیزی که بر آن بنشیند، مثل نجاست قاعده‌گی‌اش نجس خواهد بود.

²⁷ و هر ‌که این چیزها را لمس نماید، نجس می‌باشد. پس لباس خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.

²⁸ و اگر از ترشح خود پاک شده باشد، هفت روز برای خود بشمارد، و بعد از آن پاک خواهد بود.

²⁹ و در روز هشتم دو قُمری یا دو جوجه کبوتر بگیرد و آنها را نزد کاهن به در خیمه اجتماع بیاورد.

³⁰ و کاهن یکی را برای قربانی گناه و دیگری را برای قربانی سوختنی بگذراند. و کاهن برای وی نجاست ترشحش را به حضور خداوند کفّاره کند.

³¹ پس قوم اسرائیل را از نجاست ایشان جدا خواهید کرد، مبادا مسکن مرا که در میان ایشان است، نجس سازند و در نجاست خود بمیرند.»

³² این است قانون کسی ‌که ترشح دارد، و کسی ‌که مَنی از وی خارج شود و از آن نجس شده باشد.

³³ نیز این است قانون زنی که به واسطۀ ناپاکیِ قاعدگی‌اش ناخوش است، و قانون هر آنکه ترشح دارد، خواه مرد و خواه زن. همچنین این است قانون مردی که با زنی نجس همبستر می‌شود.