لاویان 14 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

قانون پاکی شخص جذامی

¹ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:

² «این است قانون شخص جذامی: در روز پاکی​اش نزد کاهن آورده شود.

³ و کاهن بیرون لشکرگاه برود و کاهن ملاحظه کند. اگر بیماری جذام از شخص جذامی رفع شده باشد،

⁴ کاهن حکم بدهد که برای آن کسی ‌که باید پاک شود، دو گنجشک زنده پاک، و چوب سرو و نخ قرمز و زوفا بگیرند.

⁵ و کاهن امر کند که یک گنجشک را در ظرف سفالین بر بالای آب روان بکُشند.

⁶ و اما گنجشک زنده را با چوب سرو و نخ قرمز و زوفا بگیرد و آنها را با گنجشک زنده به خون گنجشکی که بر آب روان کشته شده، فرو برد.

⁷ و بر کسی ‌که از جذام باید پاک شود، هفت مرتبه بپاشد و حکم به پاکی​اش بدهد. و گنجشک زنده را به سوی صحرا رها کند.

⁸ و آن کس که باید پاک شود، لباس خود را بشوید و تمامی موی خود را بتراشد، و به آب غسل کند و پاک خواهد شد. و بعد از آن به لشکرگاه داخل شود، لیکن تا هفت روز بیرون خیمه خود بماند.

⁹ و در روز هفتم تمامی موی خود را بتراشد از سر و ریش و آبروی خود، یعنی تمامی موی خود را بتراشد و لباس خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد. پس پاک خواهد بود.

¹⁰ «و در روز هشتم دو بره نر بی‌عیب، و یک بره ماده‌ یک ساله بی‌عیب، و سه‌دهم ایفه آرد مرغوب سرشته شده به روغن، برای هدیه آردی، و یک لوگ روغن بگیرد.

¹¹ و آن کاهن که او را پاک می‌کند، آن کس را که باید پاک شود، با این چیزها به حضور خداوند نزد در خیمه اجتماع حاضر کند.

¹² و کاهن یکی از بره‌های نر را گرفته، آن را با آن لوگ روغن برای قربانی خطا بگذراند. و آنها را برای هدیه تکان دادنی به حضور خداوند تکان دهد.

¹³ و بره را در جایی که قربانی گناه و قربانی سوختنی را قربانی می‌کنند، در قُدس قربانی کند، زیرا قربانی خطا مثل قربانی گناه از آنِ کاهن است. این بسیار مقدس است.

¹⁴ و کاهن از خون قربانی خطا بگیرد و آن را بر نرمه گوش راست کسی ‌که باید پاک شود، و بر شست دست راست و بر شست پای راست او بمالد.

¹⁵ و کاهن قدری از لوگ روغن گرفته، آن را در کف دست چپ خود بریزد.

¹⁶ و انگشت راست خود را به روغنی که در کف چپ خود دارد فرو برد، و هفت مرتبه روغن را به حضور خداوند بپاشد.

¹⁷ کاهن از باقی روغن که در کف وی است، بر نرمه گوش راست و بر شست دست راست و بر شست پای راست آن کس که باید پاک شود، بالای خون قربانی خطا بمالد.

¹⁸ و بقیه روغن را که در کف کاهن است، بر سر آن کس که باید پاک شود بمالد و کاهن برای وی به حضور خداوند کفّاره خواهد نمود.

¹⁹ و کاهن قربانی گناه را بگذراند و برای آن کس که باید پاک شود، نجاست او را کفّاره نماید. و بعد از آن قربانی سوختنی را قربانی کند.

²⁰ و کاهن قربانی سوختنی و هدیه آردی را بر قربانگاه بگذراند و برای وی کفّاره خواهد کرد و پاک خواهد بود.

²¹ و اگر او فقیر باشد و دستش به اینها نرسد، پس یک بره نر برای قربانی خطا تا تکان داده شود و برای وی کفّاره کند، بگیرد و یک‌دهم ایفه از آرد مرغوب سرشته شده به روغن برای هدیه آردی و یک لوگ روغن،

²² و دو قُمری یا دو جوجه کبوتر، آنچه دستش به آن برسد؛ یکی قربانی گناه و دیگری قربانی سوختنی بشود.

²³ و در روز هشتم آنها را نزد کاهن به در خیمه اجتماع برای پاکی خود به حضور خداوند بیاورد.

²⁴ و کاهن بره قربانی خطا و لوگ روغن را بگیرد و آنها را برای هدیه تکان دادنی به حضور خداوند تکان دهد.

²⁵ و قربانی خطا را قربانی نماید و کاهن از خون قربانی خطا گرفته، بر نرمه گوش راست و شست دست راست و شست پای راست کسی ‌که پاک می شود بمالد.

²⁶ و کاهن قدری از روغن را به کف دست چپ خود بریزد.

²⁷ و کاهن از روغنی که در دست چپ خود دارد، به انگشت راست خود هفت مرتبه به حضور خداوند بیافکند.

²⁸ و کاهن از روغنی که در دست دارد، بر نرمه گوش راست و بر شست دست راست و بر شست پای راست کسی ‌که پاک می‌شود، بر جای خون قربانی خطا بمالد.

²⁹ و بقیه روغنی که در دست کاهن است، آن را بر سر کسی ‌که پاک می‌شود بمالد تا برای وی به حضور خداوند کفّاره کند.

³⁰ و یکی از دو قُمری یا از دو جوجه کبوتر را از آنچه دستش به آن رسیده باشد، تقدیم کند.

³¹ یعنی هر ‌آنچه دست وی به آن برسد؛ یکی را برای قربانی گناه و دیگری را برای قربانی سوختنی با هدیه آردی. و کاهن برای کسی ‌که پاک می‌شود به حضور خداوند کفّاره خواهد کرد.

³² این است قانون کسی ‌که بیماری جذام دارد و دستش به قربانیهای لازم برای پاکی خود نمی‌رسد.»

پاکی از آفت خوره

³³ و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، گفت:

³⁴ «چون به زمین کنعان که من آن را به شما به ملکیت می‌دهم داخل شوید، و آفت خوره را در خانه‌ای از زمین ملک شما بفرستم،

³⁵ آنگاه صاحب‌ خانه آمده، کاهن را اطلاع داده، بگوید که ”مرا به نظر می‌آید که چیزی مانند کپک در خانه است.“

³⁶ و کاهن امر فرماید تا قبل از داخل شدن کاهن برای دیدن آفت، خانه را خالی کنند، مبادا آنچه در خانه است نجس شود، و بعد از آن کاهن برای دیدن خانه داخل شود

³⁷ و آفت را بیازماید. اگر آفت در دیوارهای خانه از خطهای مایل به سبزی یا سرخی باشد، و از سطح دیوار عمیقتر بنماید،

³⁸ پس کاهن از خانه نزد در بیرون رود و خانه را هفت روز ببندد.

³⁹ و در روز هفتم کاهن باز بیاید و ملاحظه نماید. اگر آفت در دیوارهای خانه پخش شده باشد،

⁴⁰ آنگاه کاهن امر فرماید تا سنگهایی را که بلا در آنهاست، کنده، آنها را به‌ جای ناپاک بیرون شهر بیندازند.

⁴¹ و درون خانه را از هر طرف بتراشند و خاکی را که تراشیده باشند، به‌ جای ناپاک بیرون شهر بریزند.

⁴² و سنگهای دیگر گرفته، به‌ جای آن سنگها بگذارند و خاک دیگر گرفته، خانه را به آن اندود کنند.

⁴³ و اگر آفت برگردد و بعد از کندن سنگها و تراشیدن و اندود کردن خانه باز در خانه بروز کند،

⁴⁴ پس کاهن بیاید و ملاحظه نماید. اگر آفت در خانه پخش شده باشد، خانه مبتلا به خوره است، و نجس به شمار می‌آید.

⁴⁵ پس خانه را خراب کند با سنگهایش و چوبش و تمامی خاک خانه و به‌ جای ناپاک بیرون شهر بیندازند.

⁴⁶ و هر ‌که داخل خانه شود، در تمام روزهایی که بسته باشد، تا شام نجس خواهد بود.

⁴⁷ و هر ‌که در خانه بخوابد، لباس خود را بشوید و هر ‌که در خانه چیزی خورَد، لباس خود را بشوید.

⁴⁸ اما کاهن بیاید و ملاحظه نماید. اگر بعد از اندود کردن خانه، آفت در خانه پخش نشده باشد، پس کاهن حکم به پاکی خانه بدهد، زیرا آفت رفع شده است.

⁴⁹ و برای پاکی خانه دو گنجشک و چوب سرو و نخ قرمز و زوفا بگیرد.

⁵⁰ و یک گنجشک را در ظرف سفالین بر آب روان قربانی نماید،

⁵¹ و چوب سرو و زوفا و نخ قرمز و گنجشک زنده را گرفته، آنها را به خون گنجشک سر بریده و آب روان فرو برد، و هفت مرتبه بر خانه بیافکند.

⁵² و خانه را به خون گنجشک و به آب روان و به گنجشک زنده و به چوب سرو و زوفا و نخ قرمز پاک نماید.

⁵³ و گنجشک زنده را بیرون شهر به سوی صحرا رها کند، و خانه را کفّاره نماید و خانه پاک خواهد بود.»

⁵⁴ این است قانون، برای هر مرض پوستی و برای گَری،

⁵⁵ و برای کپک لباس و خانه،

⁵⁶ و برای تاول و آماس و لکه براق.

⁵⁷ رای تشخیص نجس یا طاهر بودنشان. این است قانون امراض پوستی و کپک.