یوحنا 17 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

دعای کهانتی عیسی

¹ عیسی چون این را گفت، چشمان خود را به طرف آسمان بلند کرده، گفت: «ای پدر، وقت رسیده است. پسر خود را جلال بده تا پسرت نیز تو را جلال دهد.

² همچنان ‌که او را بر هر بشری قدرت داده‌ای تا هر‌ چه به او داده‌ای به آنها حیات جاودانی بخشد.

³ و حیات جاودانی ‌این است که تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.

⁴ من بر روی زمین تو را جلال دادم و کاری را که به من سپردی تا بکنم، به انجام رسانیدم.

⁵ و الان تو، ‌ای پدر، مرا نزد خود جلال ده، به همان جلالی که قبل از آفرینش جهان نزد تو داشتم.

⁶ «اسم تو را به آن مردمانی که از جهان به من عطا کردی، آشکار کردم. از آنِ تو بودند و ایشان را به من دادی و کلام تو را نگاه داشتند.

⁷ و الان دانستند آنچه به من داده‌ای از نزد تو می‌باشد.

⁸ زیرا کلامی را که به من سپردی، به ایشان سپردم و ایشان قبول کردند و از روی یقین دانستند که از نزد تو بیرون آمدم و ایمان آوردند که تو مرا فرستادی.

⁹ من برای اینها دعا می‌کنم و برای جهان دعا نمی‌کنم، بلکه از برای کسانی که به من داده‌ای، زیرا که از آن تو می‌باشند.

¹⁰ و آنچه از آنِ من است، از آن تو است و آنچه از آنِ تو است، از آنِ من است و در آنها جلال یافته‌ام.

¹¹ بعد از این در جهان نیستم، امّا اینها در جهان هستند و من نزد تو می‌آیم. ای پدر قدّوس، اینها را که به من داده‌ای، به اسم خود نگاه دار تا یکی باشند، چنانکه ما هستیم.

¹² مادامی که با ایشان در جهان بودم، من ایشان را به اسم تو نگاه داشتم و هر کس را که به من داده‌ای، حفظ نمودم که یکی از ایشان هلاک نشد، مگر پسر هلاکت تا کتاب به انجام خود برسد.

¹³ و امّا الان نزد تو می‌آیم. و این را در جهان می‌گویم تا خوشی مرا در خود کامل داشته باشند.

¹⁴ من کلام تو را به ایشان دادم و جهان ایشان را دشمن داشت، زیرا که از جهان نیستند، همچنان ‌که من نیز از جهان نیستم.

¹⁵ خواهش نمی‌کنم که ایشان را از جهان ببری، بلکه تا ایشان را از شریر نگاه داری.

¹⁶ ایشان از جهان نیستند، چنانکه من از جهان نمی‌باشم.

¹⁷ ایشان را به حقیقت خود تقدیس نما. کلام تو حقیقت است.

¹⁸ همچنان ‌که مرا در جهان فرستادی، من نیز ایشان را در جهان فرستادم.

¹⁹ و به خاطر ایشان من خود را تقدیس می‌کنم تا ایشان نیز در حقیقت تقدیس کرده شوند.

²⁰ «و نه برای اینها فقط درخواست می‌کنم، بلکه برای آنها نیز که به‌وسیله کلام ایشان به من ایمان خواهند ‌آورد.

²¹ تا همه یک گردند چنانکه تو، ‌ای پدر، در من هستی و من در تو، تا ایشان نیز در ما یک باشند تا جهان ایمان آرد که تو مرا فرستادی.

²² و من جلالی را که به من دادی، به ایشان دادم تا یک باشند، چنانکه ما یک هستیم.

²³ من در ایشان و تو در من، تا در یکی کامل گردند و تا جهان بداند که تو مرا فرستادی و ایشان را محبّت نمودی، چنانکه مرا محبّت نمودی.

²⁴ ‌ای پدر، می‌خواهم آنانی که به من داده‌ای، با من باشند در جایی که من می‌باشم تا جلال مرا که به من داده‌ای ببینند، زیرا که مرا پیش از ابتدای جهان محبّت نمودی.

²⁵ ‌ای پدر عادل، جهان تو را نشناخت، امّا من تو را شناختم؛ و اینها شناخته‌اند که تو مرا فرستادی.

²⁶ و اسم تو را به ایشان شناسانیدم و خواهم شناسانید تا آن محبّتی که به من نموده‌ای در ایشان باشد و من نیز در ایشان باشم.»