داوران 1 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

جنگ با بقيه کَنعانيان

¹ و بعد از وفات يوشع واقع شد که قوم اسرائیل از خداوند سؤال کرده، گفتند: «کيست که برای ما بر کَنعانيان، اول برآيد و با ايشان جنگ نمايد؟»

² خداوند گفت: «يهودا برآيد؛ اينک سرزمين را به ‌دست او تسليم کرده‌ام.»

³ و يهودا به برادر خود شمعون گفت: «به قرعه من همراه من برآی، و با کَنعانيان جنگ کنيم. من نيز همراه تو به قرعه تو خواهم آمد.» پس شمعون همراه او رفت.

⁴ و يهودا برآمد، و خداوند کَنعانيان و فِرِزّيان را به ‌دست ايشان تسليم نمود، و ده هزار نفر از ايشان را در بازِق کشتند.

⁵ و اَدونی بازِق را در بازِق يافته، با او جنگ کردند، و کَنعانيان و فِرِزّيان را شکست دادند.

⁶ و اَدونی بازِق فرار کرد. او را تعقیب نموده، گرفتند و شستهای دست و پايش را بريدند.

⁷ اَدونی بازِق گفت: «هفتاد پادشاه با دست و پای شَست‌بريده زير سفره من خورده‌ها برمی‌چيدند. حال خدا موافق آنچه من کردم، به من عوض داده است.» پس او را به اورشليم آوردند و او در آنجا مرد.

⁸ و پسران يهودا با اورشليم جنگ کرده، آن را گرفتند. و آن را به دم شمشير زده، شهر را به آتش سوزانيدند.

⁹ و بعد از آن پسران يهودا فرود شدند تا با کَنعانيانی که در کوهستان و نِگِب و بيابان ساکن بودند، جنگ کنند.

¹⁰ و يهودا بر کَنعانيانی که در حِبرون ساکن بودند، برآمد و اسم حِبرون قبل از آن قَریه اَربع بود، و شيشای و اَخیمان و تَلمای را کشتند.

¹¹ و از آنجا بر ساکنان دِبیر برآمد و اسم دِبير قبل از آن، قَريه‌سِفر بود.

¹² و کاليب گفت: «آنکه قَريه‌سِفِر را زده، فتح نمايد، دختر خود عَکسه را به او به زنی خواهم داد.»

¹³ و عُتنِئيل پسر قِناز برادر کوچک کاليب آن را گرفت. پس کالیب دختر خود عکسه را به او به زنی داد.

¹⁴ و چون دختر نزد او آمد وی را ترغيب کرد که از پدرش زمينی طلب کند. و آن دختر از الاغ خود پياده شده، کاليب او را گفت: «چه می‌خواهي؟»

¹⁵ به او گفت: «مرا برکت ده، زيرا که مرا در زمين نِگِب ساکن گردانيدی، پس مرا چشمه‌های آب نیز بده.» و کاليب چشمه‌های بالا و چشمه‌های پايين را به او داد.

¹⁶ و پسران قينی پدر زن موسی از شهر نخلستان همراه پسران يهودا به صحرای يهودا که به جنوب عَراد است، برآمده، رفتند و با قوم ساکن شدند.

¹⁷ و يهودا همراه برادر خود شَمعون رفت و کَنعانيانی را که در صِفات ساکن بودند، شکست دادند و آن را خراب کرده، اسم شهر را حُرما ناميدند.

¹⁸ و يهودا غَزه و نواحی‌اش و اَشقِلون و نواحی‌اش و عِقرون و نواحی‌اش را گرفت.

¹⁹ و خداوند با يهودا می‌بود. و او اهل کوهستان را بيرون کرد، ليکن ساکنان دشت را نتوانست بيرون کند، زيرا که ارابه‌های آهنين داشتند.

²⁰ و حِبرون را مطابق سخن موسی به کاليب دادند و او سه پسر عَناق را از آنجا بيرون کرد.

²¹ و پسران بِنيامين يِبوسيان را که در اورشليم ساکن بودند، بيرون نکردند و يِبوسيان با پسران بِنيامين تا امروز در اورشليم ساکنند.

²² و خاندان يوسف نيز به بيت‌ئيل برآمدند، و خداوند با ايشان بود.

²³ و خاندان يوسف بِیت‌ئیل را جاسوسی کردند، و نام آن شهر قبل از آن لوز بود.

²⁴ و کشيکچيان مردی را که از شهر بيرون می‌آمد ديده، به او گفتند: «ورودی شهر را به ما نشان بده، ما نیز به تو نیکویی خواهيم نمود.»

²⁵ پس ورودی شهر را به ايشان نشان داد. آنها شهر را به دم شمشير زدند، و آن مرد را با تمامی خاندانش رها کردند.

²⁶ و آن مرد به سرزمين حیتّیان رفته، شهری بنا نمود و آن را لوز ناميد که تا امروز اسمش همان است.

²⁷ و مَنَسی اهل بيت‌شان و دهات آن را و اهل تَعَناک و دهات آن و ساکنان دُر و دهات آن و ساکنان يِبلِعام و دهات آن و ساکنان مِجِدّو و دهات آن را بيرون نکرد، و کَنعانيان مصمم بودند که در آن سرزمين ساکن باشند.

²⁸ و آن زمان که قوم اسرائيل قدرت یافتند، بر کَنعانيان جزيه نهادند، ليکن ايشان را به تمامی بيرون نکردند.

²⁹ و اِفرايم کَنعانيانی را که در جازِر ساکن بودند، بيرون نکرد. پس کَنعانيان در ميان ايشان در جازِر ساکن ماندند.

³⁰ و زبولون ساکنان فِطرون و ساکنان نَحَلُل را بيرون نکرد. پس کَنعانيان در ميان ايشان ساکن ماندند و جزيه بر آنها گذارده شد.

³¹ و اَشير ساکنان عَکّو و ساکنان صيدون و اَحلَب و اَکزيب و حِلبه و عَفيق و رِحوب را بيرون نکرد.

³² پس اَشيريان در ميان کَنعانیانی که ساکن آن سرزمين بودند، سکونت گرفتند، زيرا که ايشان را بيرون نکردند.

³³ و نَفتالی ساکنان بيت‌شمس و ساکنان بيت‌عَنات را بيرون نکرد، پس در ميان کَنعانیانی که ساکن آن سرزمين بودند، سکونت گرفت. ليکن ساکنان بيت‌شمس و بيت‌عَنات به ايشان جزيه می‌دادند.

³⁴ و اَموريان پسران دان را به کوهستان مسدود ساختند، زيرا که نگذاشتند که به بيابان فرود آيند.

³⁵ پس اَموريان عزيمت داشتند که در اَيَلون و شَعَلبيم در کوه حارِس ساکن باشند، و ليکن چون دست خاندان يوسف قوت گرفت، جزيه بر ايشان گذارده شد.

³⁶ و حد اَموريان از سر بالای عَقربّيم و از سِلاع به سمت بالا بود.