عبرانیان 4 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

¹ پس بترسیم مبادا با آنکه وعده ورود به آرامی وی باقی می‌باشد، آشکار شود که کسی از شما، از دست یافتن به آن باز‌مانده است.

² زیرا که به ما نیز به مثال ایشان مژده داده شد، لیکن کلامی که شنیدند به ایشان نفع نبخشید، از این رو که با شنوندگان به ایمان متّحد نشدند.

³ زیرا ما که ایمان آوردیم، داخل آن آرامی می‌گردیم، چنانکه گفته است: «در خشم خود قسم خوردم که به آرامی من داخل نخواهند شد.» و حال آنکه کارهای او از آفرینش جهان به اتمام رسیده بود.

⁴ و در مقامی دربارهٔ روز هفتم گفت که «در روز هفتم خدا از تمامی کارهای خود آرامی گرفت.»

⁵ و باز در این مقام که «به آرامی من داخل نخواهند شد.»

⁶ پس چون باقی هست که بعضی داخل آن بشوند و آنانی که پیش مژده یافتند، به سبب نافرمانی داخل نشدند،

⁷ باز روزی معین می‌فرماید چونکه به زبان داوود بعد از مدّت مدیدی «امروز» گفت، چنانکه پیش گفته شد که «امروز اگر صدای او را بشنوید، دل خود را سخت مسازید.»

⁸ زیرا اگر یوشع ایشان را آرامی داده بود، بعد از آن از روزی دیگر سخن نمی‌گفت.

⁹ پس برای قوم خدا آرامی سبت باقی می‌ماند.

¹⁰ زیرا هر‌ که داخل آرامی او شد، او نیز از کارهای خود بیارامید، چنانکه خدا از کارهای خویش.

¹¹ پس جد و جهد بکنیم تا به آن آرامی داخل شویم، مبادا کسی در آن نافرمانی عبرت‌آمیز بیفتد.

¹² زیرا کلام خدا زنده و مقتدر و برنده‌تر است از هر شمشیر دو دَم و فرو رونده تا جدا کند نفس و روح و مفصلها و مغز را و تشخیص دهنده افکار و نیتهای قلب است

¹³ و هیچ خلقت از نظر او مخفی نیست، بلکه همه ‌چیز در چشمان او که کار ما با وی است، برهنه و آشکار می‌باشد.

عیسی رئیس کاهن اعظم

¹⁴ پس چون رئیس کاهنی عظیم داریم که از آسمانها گذر کرده است، یعنی عیسی، پسر خدا، اعتراف خود را محکم بداریم.

¹⁵ زیرا رئیس کاهنی نداریم که نتواند همدرد ضعفهای ما بشود، بلکه آزموده شده در هر چیز به مثال ما بدون گناه.

¹⁶ پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت ما را یاری کند.