اعمال رسولان 24 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

پولُس در مقابل فِلیکس در قیصریه

¹ و بعد از پنج روز، حَنانیا، کاهن اعظم، با مشایخ و وکیلی تِرتولُس نام رسیدند و شکایت از پولُس نزد والی آوردند.

² و چون او را احضار فرمود، تِرتولُس آغاز ادعا نموده، گفت: «چون از وجود تو در آسایش کامل هستیم و احسانات بزرگ از تدبیرهای تو به این قوم رسیده است، ای فیلکس گرامی،

³ در هر جا و در هر وقت این را در کمال شکرگذاری می‌پذیریم.

⁴ لیکن تا تو را زیاده مزاحم اوقات نشوم، خواهش دارم التفات فرموده عرض ما را بشنوی.

⁵ زیرا که این شخص را مُفسد و آشوبگر یافته‌ایم در میان همهٔ یهودیان ساکن دنیا و از پیشوایان بدعت ناصری.

⁶ و چون او خواست معبد را آلوده سازد، او را گرفته، قصد داشتیم که به قانون شریعت خود بر او داوری نماییم.

⁷ ولی لیسیاس مین‌باشی آمده، او را به زور بسیار از دستهای ما بیرون آورد،

⁸ و فرمود تا شاکیانش نزد تو حاضر شوند؛ و از او بعد از بازخواست می‌توانی دانست حقیقت همهٔ این اموری که ما بر او ادعا می‌کنیم.»

⁹ و یهودیان نیز با او متفق شده گفتند که چنین است.

¹⁰ چون والی به پولُس اشاره نمود که سخن بگوید، او جواب داد: «از آن رو که می‌دانم سالهای بسیار است که تو حاکم این قوم می‌باشی، به خشنودی زیاد از خود دفاع می کنم.

¹¹ زیرا تو می‌توانی دانست که زیاده از دوازده روز نیست که من برای عبادت به اورشلیم رفتم،

¹² و مرا نیافتند که در معبد با کسی مباحثه کنم و نه در کنیسه‌ها یا شهر ‌که خلق را به شورش آورم.

¹³ و هم آنچه الآن بر من اتهام می‌زنند، نمی‌توانند اثبات نمایند.

¹⁴ لیکن این را نزد تو اقرار می‌کنم که به طریقتی که بدعت می‌گویند، خدای پدران را عبادت می‌کنم و به آنچه در تورات و انبیا آمده است معتقدم،

¹⁵ و به خدا امیدوارم چنانکه ایشان نیز قبول دارند که زنده شدن مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.

¹⁶ و در این امر سخت می‌کوشم تا پیوسته وجدان خود را به سوی خدا و مردم بی‌لکه نگاه دارم.

¹⁷ و بعد از سالهای بسیار آمدم تا صدقات و هدایا برای قوم خود بیاورم.

¹⁸ و در این امور چند نفر از یهودیان آسیا مرا در معبد از نظر آیین پاک یافتند بدون آشوب یا شورشی.

¹⁹ و ایشان می‌بایست نیز در اینجا نزد تو حاضر شوند تا اگر اتهامی بر من دارند، مطرح کنند.

²⁰ یا اینان خود بگویند اگر گناهی از من یافتند وقتی که در حضور اهل شورا ایستاده بودم،

²¹ مگر آن یک سخن که در میان ایشان ایستاده، به آن ندا کردم که دربارهٔ قیامت مردگان از من امروز پیش شما بازپرس می‌شود.»

²² آنگاه فِلیکس چون از طریقت نیکوتر آگاهی داشت، امر ایشان را تأخیر انداخته، گفت: «چون لیسیاس مین‌باشی آید، حقیقت امر شما را دریافت خواهم کرد.»

²³ پس یوزباشی را فرمان داد تا پولُس را نگاه دارد و او را آزادی دهد و هیچ‌یک از خویشانش را از خدمت و ملاقات او منع نکند.

²⁴ و بعد از روزی چند فلیکس با همسر خود دروسیلا که زنی یهودی بود، آمده پولُس را طلبیده، سخن او را درباره ایمان به عیسی مسیح شنید.

²⁵ و چون او دربارهٔ عدالت و پرهیزکاری و داوری آینده سخن به میان می‌آورد، فِلیکس ترسان گشته، جواب داد که «اکنون برو، چون فرصت کنم، تو را باز خواهم خواند.»

²⁶ و نیز امید می‌داشت که پولُس او را نقدی بدهد تا او را آزاد سازد و از این جهت پی در پی وی را خواسته، با او گفتگو می‌کرد.

²⁷ امّا بعد از اتمام دو سال، پورکیوس فِستوس، جانشین فلیکس شد و فِلیکس چون خواست بر یهود منّت گزارد، پولُس را در زندان گذاشت.