۱قرنتیان 2 - کتاب مقدس - ترجمه کلاسیک بازنگری شده

اعلام مسیح مصلوب

¹ و من‌ ای برادران، چون به نزد شما آمدم، با فصاحت کلام و یا حکمت نیامدم چون شما را به‌ راز خدا اعلام می‌نمودم.

² زیرا قصد نکردم که چیزی در میان شما دانسته باشم جز عیسی مسیح، و او را مصلوب.

³ و من در ضعف و ترس و لرز بسیار نزد شما شدم

⁴ و کلام و وعظ من به سخنان قانع کننده حکمت نبود، بلکه به بُرهان روح و قوت،

⁵ تا ایمان شما در حکمت انسان نباشد، بلکه در قوت خدا.

حکمت از جانب روح

⁶ لیکن حکمتی بیان می‌کنیم نزد کاملین، امّا حکمتی که از این عالم نیست و نه از سران این عالم که زوال می‌پذیرند.

⁷ بلکه حکمت خدا را در یک راز بیان می‌کنیم، یعنی آن حکمت مخفی را که خدا پیش از شروع عصرها برای جلال ما مقرر فرمود

⁸ که هیچ یک از سران این عالم آن را ندانست، زیرا اگر می‌دانستند خداوند جلال را مصلوب نمی‌کردند.

⁹ بلکه چنانکه نوشته شده است: «چیزهایی را که چشمی ندید و گوشی نشنید و از خاطر انسانی نگذشت، یعنی آنچه خدا برای دوستداران خود مهیّا کرده است.»

¹⁰ امّا خدا آنها را به روح خود بر ما کشف نموده است، زیرا که روح همه ‌چیز حتی عمقهای خدا را نیز جستجو می‌کند.

¹¹ زیرا کیست از مردمان که افکار انسان را بداند جز روح انسان که در وی می‌باشد؟ همچنین نیز افکار خدا را هیچ‌‌کس ندانسته است، جز روح خدا.

¹² لیکن ما روح جهان را نیافته‌ایم، بلکه آن روح که از خداست تا آنچه خدا به ما عطا فرموده است، بدانیم.

¹³ که آنها را نیز بیان می‌کنیم نه به سخنان آموخته شده از حکمت انسان، بلکه به آنچه روح‌القدس می‌آموزد و حقایق روحانی‌ را به اشخاص روحانی‌ بیان می‌نماییم.

¹⁴ امّا انسان نفسانی‌ امور روح خدا را نمی‌پذیرد، زیرا که نزد او جهالت است و آنها را نمی‌تواند فهمید، زیرا قضاوت آنها از روح می‌شود.

¹⁵ لیکن شخص روحانی در همه ‌چیز قضاوت می‌کند و کسی را در او قضاوت نیست.

¹⁶ «زیرا کیست که فکر خداوند را دانسته باشد تا او را تعلیم دهد؟» لیکن ما فکر مسیح را داریم.