Psailm 49 - Psalma Ḋaiḃí 1836

XLIX Psalm.

¹ Eistiḋe a ṗobuil uile so, Da ḃfuil san ccruinne ċé;

² A’s cluinniḋe idir ṁór a’s ḃeag, Ma’s boċt no saiḋḃir é.

³ Air ṫuicse smuaineóċuiḋ mo ċroiḋe, Air ġliocas ṫig mo ḃéul;

⁴ Claonfad mo ċluas ċum cosaṁlaċd, Noċtfad caint dorċ’ air ṫéid.

⁵ Creud fa’r b’eagal daṁ laéṫe oilc, Go ccuirfinn iad asuim; Mor‐aingiḋeaċt a’s loċt mo ṡál, Tráṫ d’iaṫ siad or’m go cruinn?

⁶ An drong a ċuiris ’na saiḋḃrios, A ndóċus go Han‐ṁór; A’s do ġní aiḋḃéil asta féin, A dtaoḃ an‐ṁéid a stóir.

⁷ ’Ḋearḃraiṫir ni ḟuaisceóluiḋ neaċ, Ó ġaḃaḋ na ó ṗéin; Ag taḃairt éiric as do Ḋia, Ni feidir leis ’na ḟéiḋm.

⁸ Fuasglaḋ an anma ’s luaċṁór e Fior‐ċoisgion se go beaċt;

⁹ Go mairiġ se go síorruiḋe beo, Ċor naċ bfeicfeaḋ truailliġeaċt.

¹⁰ Oir ċí sé fós na daoine glic, ’S an dream air dioḃáil ceill, ’S na hamuid fagḃáil toic do ċáċ, A’s fáġuil ḃáis iad féin.

¹¹ Smuaingion siad go márfiġ a dteaċ, ’Sa ccóṁnuiḋe ’feaḋ gaċ ré, Ag taḃárt air a ḃfearann ainm, Do réir a nainme féin.

¹² Giḋ an duine an urraiṁ ṁóir, Ní ṁaireann ann go buan; Aċ aṁluiġe mar an tainṁiḋ truaġ Ċum báis a ṡiuḃlas uainn.

¹³ A sliġe súd is éigċríonnaċt í, Taitnid an‐ċaint re’n slioċt.

¹⁴ Mar ċaoiriḋe dul a nuaiġ ta siad, Na mbiaḋ don ḃás gan ioċt. Na fíréunuiḋe ġeiḃ ós a ccionn Sar‐uaċtránaċt go moċ, Sa nionad cóṁnuiḋe ann sa nuaiġ Searguiḋ a scéiṁ sa ndriuċ.

¹⁵ Ḃeir Dia do m’anam fuasglaḋ saor, O ċuṁaċt ḃáis a’s uaiġ, Oir gaḃuiḋ se me ċuige féin, Dam ṫeasargain le buaiḋ.

¹⁶ A nuair a ġniṫear saiḋḃir neaċ, Na glacaḋ faitċios tú, ’S an tan a ċinneas glóir a ṫeaċ, Na cuireaḋ ortsa tnúṫ.

¹⁷ Oír a nuár ṡiuḃlas se don éug, Aonniḋ ni ḃeirean leis: San uair a ṫéiḋ se sios don uaiġ, A ġlóir ni leanan ris.

¹⁸ Seaḋ anam giḋ do ḃeannuiḋe se, An feaḋ a ḃi se beó; ’S ṫusa, ma ġniḋ tu maiṫ ḋuit féin. Ó ḋaoiniḃ ġéiḃ tu glóir.

¹⁹ Go dín a ṡinsir raċaiḋ se, Solus ni ḟaic go bráċ.

²⁰ An duin’ a nonóir ’s e gan ċéill, Mair ainṁiḋe ġeiḃ se bás.