توریت شریف: پَیدایش 47 - Mirpuri-Pahari Bible1 فِر حضرت یُوسف اچھی کے فرعون کی خبر دِتی، «مہاڑا پیؤ تے مہاڑے پہرآ اپݨے سارے مال مویشی کہنی کے مُلخے کَنعان تُوں آئی گئے اݨ، تے ہُݨ او جَوشن نے علاقے وِچ اݨ.» 2 فِر اُنہاں اپݨے پہراواں وِچوں پنجاں کی اپݨے نال کِہندا، تے اُنہاں کی فرعون نے سامݨے حاضر کِیتا۔ 3 فرعون اُنہاں نیاں پہراواں کولوں پُچھیا، «تُساں نا کے پیشہ اے؟» اُنہاں فرعون کی جواب دِتا، «اساں تُساں نے خادم بکروال آں، جِس طرح اَساں نے پیؤ دادے سݨ۔» 4 فِر اُنہاں اے وی فرعون کی آخیا، «اَساں اِس مُلخے وِچ مسافراں نی طرح رہݨے واسطے آئے آں، کِیئانکہ مُلخے کَنعان وِچ سخت قحط پَیݨے نی وجہ نال اساں تُساں نے خادماں نے ڈنگراں واسطے کہاہ ختم ہوئی گیا. تُساں مہربانی کرو تے اپݨے خادماں کی جوشن نے علاقے وِچ رہݨ دیو۔» 5 فِر فرعون حضرت یُوسف کی آخیا، «چیونکہ تُہاڑا پیؤ تے تہاڑے پہرآ تہاڑے کول آئی گئے اݨ 6 تے مصر نا مُلخ تہاڑے اگے اَے، اِس واسطے اِتھے نے چنگے توں چنگے علاقے وِچ اپݨے پیؤ تے پہراواں کی بَسائی شوڑ، مطلب جوشن نے علاقے وِچ اُنہاں کی رہݨ دے۔ جے تہاڑے خیالے وِچ اُنہاں وِچ کوئی سیاݨے بندے اݨ، تے اُنہاں کی مہاڑے ڈنگراں نی دیخ بھال واسطے رخی شوڑ۔» 7 فِر حضرت یُوسف اپݨے پیؤ حضرت یعقُوب کی اندر کہنی آئے، تے اُنہاں کی فرعون اگے حاضر کِیتا، تے حضرت یعقُوب فرعون کی دُعاواں دِتیاں۔ 8 فرعون حضرت یعقُوب کولوں پُچھیا، «تُساں نی کتنی عمر اَے؟» 9 حضرت یعقُوب جواب دِتا، «مہاڑی زندگی نا سفر اِک سو تری سال ہوئی گیا۔ مہاڑی زندگی نے دیہاڑے تے تھوڑے رِہی گئے اݨ، تے دُکھاں نال پہرے وے اݨ. تے آلے تک اے اِتنے ہوئے وی نی، جتنے مہاڑے پیؤ دادے نی زندگی نے سݨ۔» 10 اے گلاں کری کے حضرت یعقُوب فرعون کی دُعاواں دِتیاں، تے اُس کولوں ٹُری گئے۔ 11 حضرت یُوسف فرعون نے آخݨے پر اپݨے پیؤ کی تے اپݨے پہرواں کی مُلخ مصر وِچ اِک بہُوں چنگا علاقہ دیئی کے اُنہاں کی رعمسِیس، یعنیٰ جوشن، نے علاقے وِچ بسائی شوڑیا۔ 12 تے حضرت یُوسف اُنہاں نی، تے اُنہاں نیاں ساریاں کہرے نیاں بندیاں تے اُنہاں نیاں بچیاں نی ضرورت نے مطابق غلہ وی دیݨے رہے۔ 13 کِسے جغہ وی کھاݨے واسطے کُج وی نی رہیا، کِیئانکہ قحط بہُوں ہی سخت سی. مُلخ مصر تے ملخ کَنعان نے لوک پُکھ نال بہُوں کمزور ہوئی گئے. 14 جتنے پیسے مصر تے کَنعان مُلخاں نے وِچ سݨ، او سارے حضرت یُوسف اُس کݨکے نے بدلے جمع کری کِہندے، تے فرعون نے محل وِچ پُہنچائی شوڑے۔ 15 فِر جس ویلے سارے پیسے جیہڑے مصر تے کَنعان نیاں مُلخاں وِچ سݨ ختم ہوئی گئے، او سارے مصری لوک حضرت یُوسف کول اچھی کے آخݨ لغے، «اساں کی غلہ دیو، کِیئانکہ اَساں کول پیسے نی رہے! تُساں نے سامݨے اساں کِیئاں مَراں؟» 16 حضرت یُوسف آخیا، «جے پیسے تساں کول نی، تے تُساں اپݨے ڈنگر دیو، تے میں تُساں کی اُنہاں ڈنگراں نے بدلے غلہ دیساں۔» 17 فِر او حضرت یُوسف کول اپݨے ڈنگر آݨنے رہے، تے حضرت یُوسف کہوڑے، پہڈاں، بکریاں، گاںئیاں، داند تے کھوتیاں نے بدلے وِچ اُنہاں کی غلہ دیݨ لغی پئے۔ تے پُورا سال حضرت یُوسف اُنہاں کی ڈنگراں نے بدلے غلہ دیݨے رہے۔ 18 جدوں اے سال لنگی گیا، تے او فِر دوئے سال اُنہاں کول اچھی کے آخݨ لغے، «جناب، اساں تُساں کولوں کُج ناں چھپاݨے، کِیئانکہ اساں نا سارا پیسہ مُکی گیا۔ تے تُساں اَساں نے ڈنگراں تے پہڈاں بکریاں نے مالک وی بݨی گئے او. جناب، ہُݨ اَساں کول اپݨے جسم تے اپݨی زِیمی نے علاوہ کُج وی نی رہیا۔ 19 تے بس! ہُݨ اے کِس طرح ہوئی سکݨا کہ اَساں تُساں نے سامݨے فاقے نال تڑفی تڑفی کے مری جاں، تے ساڑی زِیمی اُجڑی جائے؟ اِس واسطے تُساں ہُݨ اساں کی ساڑے تے ساڑیاں زمیناں نے بدلے وِچ غلہ دیو، تے اَساں فرعون نے غلام بݨی جاں تے او ساڑیاں زمیںاں نا مالک بݨی جائے۔ اَساں کی بِیں دیئی شوڑو، تانکہ اَساں مَراں ناں، بلکہ جِیݨے ریاں تے مُلخ وی ناں اُجڑے۔» 20 اِس طرح حضرت یُوسف مصر نی ساری زِیمی فرعون نے نائیں پر خریدی کِہندی، کِیئانکہ سخت قحط کولوں تنگ اچھی کے مصریاں وِچوں ہر بندے اپݨیاں باڑیاں بیچی سَٹیاں. تے بس! اِس طرح ساری زِیمی فرعون نی ملکیت ہوئی گئی۔ 21 مصر نے اِک سِرے توں کہنی کے دوئے سِرے تک جتنے لوک آباد سݨ، اُنہاں ساریاں کی حضرت یُوسف فرعون نا غُلام بݨائی شوڑیا۔ 22 پر پُجاریاں نی زِیمی بکݨے تُوں بچی گئی، کِیئانکہ پُجاریاں کی فرعون نی طرفوں سامان لبھݨا سی. اِس واسطے او اُس راشن پر گُزارہ کرنے سݨ. اِس طرح اُنہاں نی زِیمی بچی گئی۔ 23 فِر حضرت یُوسف اُنہاں لوکاں کی آخیا، «تکو! میں اَج نے دیہاڑے تُساں کی تے تُساں نیاں زمیناں کی فرعون نے نائیں پر خریدی کہندا. ہُݨ تُساں اپݨے واسطے اَساں کولوں بِیں کہنو، تے باڑیاں وِچ راؤ. 24 پر فصلے نا پنجواں حصہ فرعون کی دیو. باقی چار حصے تُساں واسطے رہݨ، کِیئانکہ باڑیاں واسطے فِر وی بِیں لوڑی نا ہوسی، تے تُساں، تے تُساں نیاں کہرے آلیاں تے بال بچیاں نے کھاݨے واسطے وی رہسی۔» 25 اے سُݨی کے او آخݨ لغے، «تُساں جان بَچائی اَے. بس، ہُݨ اساں پر جناب نے کرم نی نظر رہے، تے اَساں فرعون نے غلام بݨے رہساں۔» 26 فِر حضرت یُوسف اے قانون، جیہڑا حالے تک اَے، ملخ مصر واسطے بݨایا کہ فرعون پیداوار نا پنجواں حصہ کہنیا کرسی، تے صرف پُجاریاں نی زِیمی فرعون نی ملکیت ناں ہوسی۔ 27 حضرت یعقُوب نی اولاد، یعنی بنی اسرائیلی لوک، مُلخ مصر وِچ جوشن نے علاقے وِچ رہݨے سݨ. اُتھے اُنہاں کی زمین لبھی، تے او بہُوں سارے پَھلے پھولے، تے اُنہاں نی تعداد بہُوں ہی زیادہ ہوئی گئی۔ 28 مصر وِچ حضرت یعقُوب کی رہݨیاں ستاراں سال ہوئی گئے، تے اُنہاں نی کُل عُمر اِک سو سنتالی سال ہوئی۔ 29 جدوں اُنہاں نے مرنے نا ویلا نیڑے آیا، تے اُنہاں اپݨے پُترے حضرت یُوسف کی بُلایا تے آخݨ لغے، «جے تُوں مہاڑے پر مِہربان ایں، تے توں اپݨا ہتھ مہاڑے چوڑے نے تھلے رخی کے پکی پکی قسم چا کہ توں مہاڑے نال رحم تے وفاداری کری کے مِکی مُلخ مصر وِچ ناں دبݨ لغا۔ 30 بلکہ جدوں میں مری جاں، تے مِکی مصر وِچوں کڈی کے پیؤ دادے نے قبرستان وِچ دَبیاں.» حضرت یُوسف جواب دِتا، «جِس طرح تُساں آخیا اَے، میں اُسے طرح ہی کرساں۔» 31 فِر حضرت یعقُوب آخیا، «تُوں مہاڑے سامݨے قسم کھا.» فِر حضرت یُوسف اُنہاں اگے قسم کھادی، تے حضرت یعقُوب اپݨا سِر بسترے پر چُہکائی کے شکر ادا کِیتا۔ |