توریت شریف: پَیدایش 46 - Mirpuri-Pahari Bible1 فِر حضرت یعقُوب اپݨا سارا کُج کہنی کے ٹُری گئے. تے بیر سبع شہر وِچ اچھی کے اپݨے پیؤ حضرت اسحاق نے خُدا اگے قربانیاں کیتیاں۔ 2 فِر اللّٰہ تعالیٰ حضرت یعقُوب نال راتی خواب وِچ ہم کلام ہویا، «اے یعقُوب ! اے یعقُوب !» اُنہاں جواب دِتا، «جی، میں حاضر آں۔» 3 اللّٰہ تعالیٰ آخیا، «میں خُدا آں! تے میں تہاڑے پیؤ نا خُدا آں! مصر وِچ جاݨے تُوں ناں ڈر، کِیئانکہ میں اُتھے تہاڑے وِچوں اِک بڑی قوم پیدا کرساں۔ 4 تے میں تہاڑے نال مصر جاساں، فِر تُہاڑی نسلاں ضرور اُتھوں موڑی کے وی آݨساں. تے جِسلے تُوں مرسیں، یُوسف تہاڑے نال ہوسی۔» 5 فِر حضرت یعقُوب اُتھوں نِکلی کے مِصر در ٹری گئے، تے اُنہاں نے پُتراں اپݨے پیؤ تے اپݨے بیوی بچیاں کی اُنہاں گڈیاں پر بالی شوڑیا جہڑیاں فرعون اُنہاں واسطے پھیجیاں سݨ۔ 6 تے او اپݨے سارے ڈنگر، مال و اسباب جیہڑا اُس مُلخے کَنعان وِچ اُنہاں جمع کیتا سی، کہنی کے مصر آئی گئے. 7 اِس طرح حضرت یعقُوب اپݨے پُتراں تِیہاں تے پوترے پوتریاں یعنی اپݨی ساری اولاد کی مصر کہنی آئے۔ 8 حضرت یعقُوب نی ساری نسلاں نے ناں اے اݨ، جیہڑے اُنہاں نال مصر وِچ آئی گئے سݨ: رُوبِن یعقُوب نا پلیٹھی نا پُتر، 9 تے رُوبِن نے پُتر: حنوک، فلُو، حصرون تے کرمی؛ 10 شمعُون تے اُس نے پُتر: یمو ایل، یمین، اُہد، یکین، ضُحر تے ساؤل، جیہڑا اِک کنعانی زناݨی وِچوں جمیا سی؛ 11 لاوی تے اُس نے پُتر: جیرسون، قہات تے مِراری؛ 12 یہُودہ تے اُس نے پتر: عیر، اونان، سیلہ، فارص تے زارح (اِنہاں وِچوں عیر تے اونان ملخ کَنعان وِچ ہی مری گئے سݨ)؛ تے فارص نے پُتر: حضرون تے حمول؛ 13 اِشکار تے اُس نے پُتر: تولع، فوُوہ، یوب تے سِمرون؛ 14 زَبُولُون تے اُس نے پتر: سرد، ایلون تے یحلی ایل. 15 اے ساری حضرت یعقُوب نیاں اُنہاں پُتراں نی اولاد اے جیہڑے فدان آرام وِچ بی بی لیاہ توں جمے سݨ، تے بی بی لیاہ نی اِک تہی دینا وی سی. ساریاں تیہاں پُتراں تے پوتریاں نی تعداد تینتی بݨنی اے۔ 16 جد تے اُس نے پُتر: صفیان، حجی، سُونی، اصبان، عیری، ارودی تے اریلی؛ 17 آشر تے اُس نے پُتر: یَمنہ، اِسواہ، اِسوی، بریعاہ تے اُنہاں نی پہیݨ سِرہ، تے بریعاہ نے پُتر: حبر تے ملکی ایل؛ 18 اے ساری حضرت یعقُوب نیاں اُنہاں پُتراں نی اولاد اے جیہڑے زِلفہ کولوں جمے سی، جس کی لابن اپݨے تہیو لیاہ کی دِتا سی. ساریاں پُتراں تے پوتریاں نی تعداد سولاں بݨنی اے۔ 19 حضرت یعقُوب نے پتر جیہڑے بی بی راخِل وِچوں جمے، حضرت یُوسف تے بن یامن. 20 حضرت یُوسف توں مُلخ مصر وِچ شہر اُون نے پُجاری فوطی فارع نی تہی اَسناتھ وِچوں مَنَسّی تے اِفرائِیم جمیں۔ 21 حضرت بن یامِین تے اُنہاں نے پتر: بالع، بِکر، اشبیل، جیرا، نعمان، اَخی، روش، مُفِیم، حُفِیم تے ارد. 22 اے ساری حضرت یعقُوب نیاں اُنہاں پُتراں نی اولاد اے، جیہڑی بی بی راخِل وِچوں جمے سی. ساریاں پُتراں تے پوتریاں نی تعداد چودا بݨنی اے۔ 23 دان تے اُس نا پُتر حُشیم؛ 24 نفتالی تے اُس نے پُتر: یحصی ایل، جُونی، یَصر تے شِلیم؛ 25 اے ساری حضرت یعقُوب نیاں اُنہاں پُتراں نی اولاد اے جیہڑی بی بی بِلہاہ وِچوں جمے سی، جیہڑی لابن اپݨے تِہیو بی بی راخِل کی دِتی سی. ساریاں پُتراں تے پوتریاں نی تعداد ست بݨنی اے۔ 26 حضرت یعقُوب نی اولاد وِچوں چھیاٹھ بندے، تے حضرت یعقُوب نیاں نُوواں، اُنہاں نال مصر گئے. 27 جدُوں اساں حضرت یعقُوب ، حضرت یُوسف ، تے اُنہاں نے دو پُتر جیہڑے مصر وِچ جمے سݨ، باݨے آں، تے اِس طرح حضرت یعقُوب نے کہرے نے ستر بندے مصر آئے. 28 حضرت یعقُوب یہوداہ کی اپݨے تُوں پہلے حضرت یُوسف کولوں جَوشن نا راہ پُچݨے واسطے پہیجیا۔ جدوں او جوشن نے علاقے وِچ پہیجے، 29 تے حضرت یُوسف اپݨی شاہی سواری تیار کری کے اپݨے پِیؤ حضرت یعقُوب نی سلامی واسطے جوشن آئی گئے. اپݨے پِیؤ کی تکی کے حضرت یُوسف اُنہاں نے گَلے لغی گئے، تے کافی دیر تک روݨے رہے۔ 30 حضرت یعقُوب حضرت یُوسف کی آخیا، «ہُݨ پاویں میں مری وی جاں تے خیر اَے، کِیئانکہ میں تُکی جِیݨا تکی کِہندا۔» 31 فِر حضرت یُوسف اپݨیاں پہراواں تے اپݨے پیؤ نے کہرے آلیاں کی آخیا، «میں ہُݨ جائی کے فرعون کی خبر دیݨاں آں کہ مہاڑا پیؤ، پہراہ تے اُنہاں نے کہرے آلے مہاڑے کول پُہچی آئے، جیہڑے کَنعان نے مُلخے وِچ رہݨے سݨ۔ 32 تے او بکروال اݨ. او ڈنگر پالݨے اݨ، تے اپݨے پہڈاں، بکریاں، گاںئیاں، داند تے جیہڑا کُج اُنہاں نا نال سی، سارا کُج نال کہنی آئے اݨ. 33 جِسلے فرعون تُساں کی بُلائی کے پُچھے کہ تُساں نا کَے پیشہ اَے؟، 34 تے تساں اے آخݨا کہ ”اَساں تُساں نے خادم، تے اَساں نے پیؤ دادے، بچپن تُوں ہی ڈنگر پالݨے آں.“ تاں تُساں جوشن نے علاقے وِچ رہی سکسو، کِیئانکہ مصریاں کی بکروالاں نال نفرت اے۔» |