توریت شریف: پَیدایش 15 - Mirpuri-Pahari Bible1 اُس توں بعد اللّٰہ تعالیٰ نا کلام حضرت ابرام پر نازل ہویا کہ، ”اے ابرام، توں ناں ڈر! میں تُہاڑی ٹہال آں۔ تُکی بڑا اجر لبھسی.“ 2 پر حضرت ابرام اعتراض کیتا، ”اے رب قادر مطلق، تُوں مِکی کَے دیسیں؟ میں تے اجے تک اوتر آں، تے مہاڑی ساری وراثت نا مالک مہاڑا نوکر اِلی عزر دمشقی بݨی جاسی. 3 تُوں مِکی اولاد نی بخشی. اِس واسطے مہاڑے کہرے نا نوکر مہاڑا وارث ہوسی.“ 4 فِر اللّٰہ تعالیٰ نا کلام حضرت ابرام اپر نازل ہویا، ”اے بندہ تُہاڑا وارث نی ہوݨ لغا، بلکہ تُہاڑا وارث او ہوسی جیہڑا تُہاڑے وِچوں جمسی۔“ 5 فِر رب اِنہاں کی باہر کھڑی کے آخیا، ”تُوں اَسمان در تک! جے تاریاں کی گِݨی سکیں، تے گِݨ! اِتنی ہی تُہاڑی اُولاد ہوسی۔“ 6 حضرت ابرام رب نی گلاں پر بھروسہ کِیتا، اِس واسطے رب اُنہاں کی نیک بندیاں وِچ شُمار کیتا. 7 فِر رب اُنہاں کی آخیا، ”میں رب آں، جس تُکی کَلدانی قوم نے شہر اُر وچوں کڈی کے آندا، تانکہ میں تُکی اے مُلک وراثت وِچ دیاں۔“ 8 پر حضرت ابرام پُچھیا، ”اے رب، میں کِس طرح سمجھاں کہ میں اِس نا وارث ہوساں؟“ 9 فِر رب جواب دِتا، ”جائی کے مہاڑے واسطے ترَے ترَے سالاں نے بچھی، بکری، تے لیلا آݨ. تے اِک کُہگی تے اِک کبُوتر نا بچہ وی آݨ۔“ 10 حضرت ابرام اِسے طرح کیتا. فِر اُنہاں اِنہاں ساریاں جانوراں نے دو دو ادھے وِچوں ٹوٹے کِیتے، تے اِنہاں کی آمݨے سامݨے رخیا. پر اُنہاں پرندیاں نے ٹوٹے نی کِیتے۔ 11 فِر شِکاری پکھیروں اِنہاں ٹوٹیاں پر کھاݨے نی غرض نال ٹہیݨ لغے، پر حضرت ابرام اُنہاں کی اُڈاری شوڑیا۔ 12 سُورج نے ڈُبݨے ویلے حضرت ابرام کی سخت نِیندر آئی گئی، تے اُنہاں پر بہُوں زیادہ کالا تے خوفناک نہیرا پئی گیا۔ 13 فِر رب اُنہاں کی آخیا، ”جانی کِہن! تُہاڑی نسلاں نے لوک بیگانے مُلخے وِچ پردیسی ہوسݨ. چوآں صدیاں تک او غُلام رہسݨ تے اِنہاں نال بدسلوکی ہوسی. 14 پر میں اُس قوم پر عذاب آݨساں جس نی اے غلامی کرسݨ، فِر بعد وِچ تُہاڑی نسل نے لوک بہُوں دولت کہنی کے اُتھوں نکلی اچھسݨ۔ 15 پر تُوں آپوں لمی عمر توں بعد سُکون نال فوت ہوسیں تے دفن ہوسیں۔ 16 فِر چوتھی پُشتے وِچوں تُہاڑی نسل نے لوک اِتھے مُڑی اچھسݨ، کِیئانکہ اَموری قوم نے غُناہ اُس حد تک نی پُہنچے کہ اُنہاں پر عذاب آئی کے اِس مُلکے وِچوں باہر کڈیا جائے۔“ 17 جس ویلے سُورج ڈُبیا تے نہیرا پئی گیا سی، فِر اِک تہُونئیں آلا تندُور تے اگی نا اِک بلݨا مہوٹا دِسیا، جیہڑے ٹوٹیاں وِچوں ہوئی کے لنگے۔ 18 اُس دیہاڑے رب حضرت ابرام نال عہد کِیتا کہ میں تُہاڑی نسلاں کی اے ساری زِیمی دیساں، جیہڑی مصر نے دریا نِیل توں کِہنی کے بڑے دریا یعنی دریائے فرات تک ہوسی، 19 جِتھے اے ساریاں قوماں آباد اݨ: قینانی قوم، قِنزّی قوم، قَدمونی قوم، 20 حِتی قوم، فَرزی قوم، رِفائیم قوم، 21 اَموری قوم، کنعانی قوم، جِرجاسی قوم تے یَبوسی قوم.“ |