مزامیر 75 - کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

مزمور ۷۵ خدا داور همه است

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». مزمور آساف. سرود.

¹ تو را سپاس می‌گویم ای خدا، تو را سپاس می‌گویم! تو به ما نزدیک هستی و ما کارهای شگفت‌انگیز تو را اعلام می‌کنیم.

² خداوند می‌فرماید: «وقتی زمان معین برسد، مردم را از روی عدل و انصاف داوری خواهم کرد.

³ وقتی زمین بلرزد و ساکنانش هراسان شوند، مَنَم که ارکان آن را محکم نگاه می‌دارم.

⁴ «به متکبران و شروران می‌گویم که مغرور نباشند

⁵ و از بلندپروازی و لاف زدن دست بردارند.»

⁶ زیرا سرافرازی انسان نه از غرب می‌آید نه از شرق و نه از هیچ جای دیگر،

⁷ بلکه خداست که داوری می‌کند؛ اوست که یکی را سرافراز و دیگری را سرافکنده می‌نماید.

⁸ خداوند جامی در دست دارد که از شراب تند و قوی غضب او پر است. او آن را به تمام شریران خواهد نوشانید و آنها آن را تا قطرۀ آخر سر خواهند کشید.

⁹ اما من از تعریف و تمجید خدای یعقوب باز نخواهم ایستاد، بلکه پیوسته در وصف او سرود خواهم خواند!

¹⁰ او قدرت شریران را در هم خواهد شکست و عادلان را تقویت خواهد نمود.