یُوحنّا 10 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

ایّالی دی تمثِیل

¹ مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں۔ جیہڑا بھیڈاں دے واڑے وِچ بُوہے راہ نئیں وڑ دا پر کِسے ہور پاسیوں ٹپدا آؤندا اے اوہ چور تے ڈاکُو اے۔

² پر جیہڑا بُوہے راہ وڑ دا اے۔ اوہ بھیڈاں دا ایّالی اے۔

³ چوکیدار اوہدے واسطے بُوہا کھولدا اے۔ تے بھیڈاں اوہدی اواز سُندیاں نیں۔ تے اوہ اپنیاں بھیڈاں نُوں ناں لَیکے سَدّ دا اے۔ تے اوہناں نُوں باہر لے جاندا اے۔

⁴ جد اوہ اپنیاں سارِیاں بھیڈاں نُوں باہر کڈھدا اے تے اوہناں دے اگّے لگ ٹُردا اے تے بھیڈاں اوہدے مگر ٹُرپیندیاں نیں کیوں جو اوہ اوہدی اواز پچھاندیاں نیں۔

⁵ تے اوہ اوپرے دے مگر نئیں جانِگیاں سگوں اوہدے کولوں بَھجّن گِیاں۔ کیوں جو اوہ اوپریاں دی اواز نئیں پچھاندیاں۔

⁶ یِسُوع ایہہ تمثِیل اوہناں نُوں دسی پر اوہناں نئیں سمجھیا پئی ایہہ گلّاں کِیہ نیں جیہڑیاں اوس اوہناں نُوں آکھیاں۔

یِسُوع چَنگا ایّالی اے

⁷ سو یِسُوع اوہناں نُوں فیر آکھیا مَیں تُہانوں سَچ سَچ آکھنا آں۔ بھیڈاں دا بُوہا مَیں آں۔

⁸ سارے جِنّے مَیتھوں پہلاں آئے چور تے ڈاکُو نیں۔ پر بھیڈاں اوہناں دی نئیں سُنی۔

⁹ بُوہا مَیں آں۔ جیہڑا میری راہِیں وڑے اوہ بچ جائے گا۔ تے اندر باہر آیا جایا کرے گا تے کھانا پائے گا۔

¹⁰ چور بِناں چوری کرن تے کوہن تے چَوڑ کرن توں بِناں نئیں آؤندا۔ مَیں ایس لئی آیا ہاں پئی اوہناں کول جیون ہوئے تے بُہتا چوکھا ہوئے؟ سگوں بُہتا اوہناں نُوں مِلے۔

¹¹ چَنگا ایّالی مَیں آں۔ چَنگا ایّالی بھیڈاں لئی اپنی جان دیندا اے۔

¹² پر مزدُور تے اوہ جیہڑا ایّالی نئیں اے تے نا بھیڈاں اوہدیاں اپنیاں نیں۔ بگھیاڑ نُوں آؤندیاں ویکھدا تے بھیڈاں نُوں چھڈ کے نَسّ جاندا اے تے بگھیاڑ اوہناں نُوں پاڑ دا تے وکھیر دیندا اے۔

¹³ کیوں جو اوہ مزدُور اے تے اوہنوں بھیڈاں دی پرواہ نئیں اے۔

¹⁴ چَنگا ایّالی مَیں آں تے مَیں اپنیاں نُوں جاننا آں تے میرِیاں مَینُوں جاندِیاں نیں۔

¹⁵ جیویں باپ مَینُوں جان دا اے تے مَیں باپ نُوں جاننا آں۔ تے بھیڈاں لئی مَیں اپنی جان دینا آں۔

¹⁶ میرِیاں ہور وی بھیڈاں نیں جیہڑیاں ایس واڑے دِیاں نئیں۔ اوہناں نُوں وی مَیں لیاؤنا اے تے اوہ میری اواز سُنن گِیاں تے اوہ اِک اِجّڑ تے اِک ایّالی ہو جان گِیاں۔

¹⁷ باپ مَینُوں ایسے گلّے پیار کر دا اے پئی مَیں اپنی جان دینا آں تاں جو فیر مَیں اوہنوں لے لَواں۔

¹⁸ کوئی مَیتھوں اوہنوں نئیں کھوندا پر مَیں اوہنوں آپے ای دینا آں۔ میرا اختیار اے پئی اوہنوں دے دیاں تے میرا اختیار اے پئی مُڑ اوہنوں لے لَواں۔ ایہہ حُکم مَینُوں اپنے باپ کولوں مِلیا اے۔

¹⁹ ایہناں گلّاں دے سببّوں یہُودِیاں دے وِچ فیر پُھٹ پئی۔

²⁰ تے اوہناں وِچوں بتھیریاں آکھیا اوہدے وِچ بد رُوح اے۔ ایہہ کملا اے۔ کیوں اوہدی سُندے ہو؟

²¹ ہورناں آکھیا ایہہ اوہدیاں گلّاں نئیں جِہنُوں بدرُوح چمبڑی ہوئے۔ کِیہ بدرُوح اَنھیاں دِیاں اَکھّیاں کھول سکدی اے؟

یِسُوع نُوں رَدّ کِیتا جاندا اے

²² تے یرُوشلِیم وِچ تجدید دی عید آئی۔ اوہ سِیال دی بہار سی۔

²³ تے یِسُوع ہیکل دے سُلیمانی برانڈے وِچ پِھردا سی۔

²⁴ تے یہُودِیاں گھیرا پا کے اوہنوں آکھیا کِنا کُو چِر تُوں ساڈے جی نُوں شک وِچ رکھنا ایں؟ جے تُوں مسِیح ایں تے سانُوں صاف دس۔

²⁵ یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا مَیں تُہانوں دسیا تے تُسی نئیں مَن دے۔ جیہڑے کمّ مَیں اپنے باپ دے ناں اُتّے کرنا آں میرے گواہ نیں۔

²⁶ پر تُسی نئیں مَن دے کیوں جو تُسی میرِیاں بھیڈاں وِچوں نئیں ہو۔

²⁷ میرِیاں بھیڈاں میری اواز سُندیاں نیں تے مَیں اوہناں نُوں جاننا آں تے اوہ میرے مگر ٹُر دِیاں نیں۔

²⁸ تے مَیں اوہناں نُوں سدا دی زِندگی دینا آں۔ تے اوہ کدی ہلاک نا ہون گِیاں۔ تے کوئی میرے ہتھّوں اوہناں نُوں نئیں کھووے گا۔

²⁹ میرا باپ جِس اوہناں نُوں مَینُوں دِتّا اے ساریاں نالوں وَڈا اے تے کوئی باپ دے ہتھّوں کھو نئیں سکدا۔

³⁰ مَیں تے باپ اِک آں۔

³¹ یہُودِیاں فیر پتّھر چُکے پئی اوہنوں مارن۔

³² یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا پئی بتھیرے چنگے کمّ مَیں باپ ولّوں تُہانوں وکھائے۔ اوہناں وِچوں کیہڑے کمّ بدلے مَینُوں پتّھر مار دے ہو؟

³³ یہُودِیاں اوہنوں جواب دِتّا اسی تینُوں چنگے کمّ لئی پتّھر نئیں مار دے پر کُفر لئی کیوں جو تُوں بندہ ہو کے اپنے آپ نُوں خُدا بنانا ایں۔

³⁴ یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا تُہاڈی شریعت وِچ ایہہ نئیں لِکھیا پئی مَیں آکھنا تُسی خُدا ہو؟

³⁵ جد اوس اوہناں نُوں جِنہاں نُوں خُدا دا کلام آیا خُدا آکھیا۔ (تے پاک کتاب جُھوٹھی نئیں ہو سکدی۔)

³⁶ جِہنُوں باپ نیں مُقدّس کِیتا تے دُنیا وِچ گھلّیا۔ تُسی اوہنوں آکھدے ہو پئی تُوں کُفر بکنا ایں۔ جد مَیں آکھیا پئی مَیں خُدا دا پُتر آں؟

³⁷ جے مَیں اپنے باپ دے کمّ نا کراں تے مَینُوں نا مَنّو۔

³⁸ پر جے مَیں کرنا آں۔ تَد مَینُوں بھانویں نا ای مَنّو پر میرے کمّاں نُوں تے مَنّو تاں جو تُسی جانوں تے سمجھو پئی باپ میرے وِچ اے تے مَیں باپ وِچ۔

³⁹ سو اوہ فیر اوہنوں پھڑن دا داء لان لگّے تے اوہ اوہناں دے ہتھّوں نِکل گیا۔

⁴⁰ تَد فیر اوہ یَردنوں پار گیا جیہڑے تھاں یُوحنّا پہلاں بپتِسمہ دیندا ہوندا سی تے اوتھے رہیا۔

⁴¹ تے بہتیاں اوہدے کول آن کے آکھیا یُوحنّا کوئی مُعجزہ نا کِیتا پر جِنّیاں گلّاں یُوحنّا اوہدے حق وِچ آکھیاں ساریاں سَچ نِکلیاں۔

⁴² تے اوس تھاں بتھیریاں اوہدے اُتّے اِیمان لیاندا۔