عِبرانیوں 12 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

خُدا ساڈا پئیو

¹ ایس لئی جد گواہاں دے اَیڈے وڈّے بدّل سانُوں گھیرا پا لیا اے تے آؤ اسی سارے بھار لاہ کے تے اوس گُناہ نُوں جیہڑا سانُوں شتابی پھسا لَیندا اے۔ ہٹا کے اوس دَوڑ وِچ صبر نال دَوڑیئے جِہدے نال سانُوں واہ پیا اے۔

² تے اِیمان دے بانی تے کامِل کرن والے یِسُوع نُوں ویکھدے رہیئے۔ جِس اوس خُوشی دے سبّب جیہڑی اوہدے اگّے پئی ہوئی سی بے عِزّتی دی پرواہ نا کِیتی تے صلِیب دا دُکھ جَھل کے خُدا دے تخت دے سَجّے پاسے جا بَیٹھا۔

³ تے اوہدے ولّ دھیان کرو۔ جِس اوہدے اپنے نال مَندا کرن والیاں گُنہگاراں دی ایڈی لاگت بازی دا صبر کِیتا۔ پئی تُسی بے دِل ہو کے ہِمّت نا ہارو۔

⁴ تُساں گُناہ نال اجے اجیہی لڑائی نئیں کِیتی جِہدے وِچ لہو وگایا ہوئے۔

⁵ تے تُسی اوس نصِیحت نُوں بُھل گئے۔ جیہڑی تُہانوں پُتراں وانگر دِتّی جاندی اے۔ پئی اَے میرے پُتر خُدا دی جِھڑک دی بے پرواہی نا کر تے جد اوہ تینُوں ملامت کرے بے دِل نا ہو۔

⁶ کیوں جو جِہنُوں خُداوند پیار کر دا اے۔ اوہنوں جِھڑکدا وی اے تے جِہنُوں پُتر بناندا اے۔ اوہنوں کولڑے وی مار دا اے۔

⁷ تُسی اپنے سوارن لئی دُکھ جَھلدے ہو۔ خُدا پُتر جان کے تُہاڈے نال سلُوک کر دا اے۔ اوہ کیہڑا پُتر اے جِہنُوں پئیو نئیں جِھڑکدا؟

⁸ تے جے تُہانوں ایہہ جِھڑک نا دِتّی گئی۔ جیہڑی ساریاں نُوں مِلدی اے۔ تے تُسی حرامدے ہوئے تے پُتر نئیں۔

⁹ نالے جد ساڈے جِسمانی پئیو سانُوں جِھڑکدے سن تے اسی اوہناں دی عِزّت کر دے ساں تے رُوحاں دے باپ دی ایدوں وَدّھ تابعداری نا کریئے؟ پئی جِیوندے رہئے؟

¹⁰ اوہ تے تھوڑے چِر تِیکر اپنی سمجھ نال جِھڑکدے سن پر ایہہ ساڈے فائدے لئی کر دا اے۔ پئی اسی وی اوہدی پاکیزگی وِچ شامل ہو جائیے۔

¹¹ تے ہُن سارِیاں جِھڑکاں خُوشی دا نئیں پر غم دا سبّب معلُوم ہوندیاں نیں پر جیہڑے اوہناں نُوں سَہندے سَہندے پکّے ہوگئے۔ اوہناں نُوں پِچّھوں آرام دے نال راستبازی دا پَھل دیندیاں نیں۔

نصِیحتاں تے خبرداریاں

¹² تَد ڈِھلّے ہتّھاں تے سُست گوڈیاں نُوں ٹھیک کرو۔

¹³ تے اپنے ٹُرن لئی سِدّھے راہ بناؤ۔ پئی لنگا بدراہ نا ہو جائے۔ سگوں ولّ کِیتا جائے۔

¹⁴ سبھناں نال میل رکھن دی کوشش کرو۔ تے اوس پاکیزگی نُوں لَبّھو۔ جِہدے بِناں کوئی خُداوند نُوں نا ویکھے گا۔

¹⁵ دھیان نال ویکھدے رہو۔ پئی کوئی بندہ خُدا دے فضل توں خالی نا رہ جائے۔ اینج نا ہوئے۔ پئی کوئی کَوڑی جڑ پُھٹ کے تُہانوں دُکھ دے تے اوہدے سبّب بُہتے لوک پلِیت ہو جان۔

¹⁶ متے کوئی زنائی تے عیسَو وانگر بے دین ہوئے جِس اِک ڈنگ دے کھان بدلے اپنا پلیٹھی دا حق ویچ چھڈیا۔

¹⁷ کیوں جو تُسی جان دے ہو۔ پئی اودُوں پِچّھوں جدوں اوہ برکت دا وارث ہونا چاہندا سی پر ردّیا گیا۔ ایس لئی پئی بھانویں اوس اتھرُو وگا کے اوہدی بڑی بھال کِیتی تَد وی اوہنوں نِیّت بدلن دا تھاں نا مِلیا۔

¹⁸ ایس لئی پئی تُسی اوس پہاڑ دے کول نئیں آئے۔ جِہنُوں ہتّھ نئیں سی لا سکدا تے اَگ نال بلدا سی تے اوہدے اُتّے کالی گَھٹ تے ہنیرا تے طوفان۔

¹⁹ تے تُرہی دا شور تے کلام کرن والے دی اجیہی اواز سی جِنہاں اوہنوں سُنیا اوہناں تَرلے کِیتے۔ پئی ساڈے نال ہور گلّ نا کِیتی جائے۔

²⁰ کیوں جو اوہ ایس حُکم نُوں جَھل نا سکے۔ پئی جے کوئی جنَور وی ایس پہاڑ نُوں چُھوئے تے پتّھراں نال ماریا جائے۔

²¹ تے جو کُجھ دسیا اوہ اینج ڈرؤانا سی پئی مُوسیٰ آکھیا پئی مَیں ڈرناں تے کمبناں آں۔

²² سگوں تُسی صِیُّون دے پہاڑ تے جِیوندے خُدا دے شہر یعنی اسمانی یرُوشلِیم دے کول آئے ہو تے لَکّھاں فرِشتیاں۔

²³ تے اوہناں پلیٹھی دیاں دی عام جماعت یعنی کلِیسیا جِنہاں دے ناں اسماناں اُتّے لِکھے ہوئے نیں۔ تے ساریاں دے مُنصف خُدا تے کامِل کِیتے ہوئے راستباز لوکاں دِیاں رُوحاں۔

²⁴ تے نَوِیں عہد دے وچولے یِسُوع تے اوس چِھڑکے ہوئے لہو دے کول آئے ہو جیہڑا ہابل دے لہو نالوں چَنگیاں گلّاں کر دا اے۔

²⁵ خبردار اوس آکھن والے توں نا مُکّرو۔ کیوں جو جد اوہ لوک زمین اُتّے ہدایت کرن والے توں مُکّر کے نا بچ سکے۔ تے اسی اسمان اُتّوں ہدایت کرن والے توں مُنھ موڑ کے کِیویں بچاں گے۔

²⁶ اوہدی اواز اوس ویلے تے زمین نُوں ہلا دِتّا سی پر ہُن اوس ایہہ وعدہ کِیتا۔ پئی فیر اِک واری مَیں نِرا زمین ای نئیں سگوں اسمان نُوں وی ہلا دیاں گا۔

²⁷ تے ایہہ گلّ یعنی فیر اِک واری۔ ایس گلّ نُوں ظاہر کر دی اے۔ پئی ہلائِیاں ہویاں شیواں ایس کر کے ٹل جان گِیاں پئی بنائِیاں ہویاں نیں تاں جو جیہڑیاں نئیں ہلائِیاں جاندِیاں قیم رہن۔

²⁸ تَد اسی اوہ بادشاہی لے کے جیہڑی ہِلن والی نئیں اوس فضل نُوں نا چھڈئیے۔ جِہدے پاروں اسی ادب تے ڈر نال خُدا دی اوہ بندگی کریئے جیہڑی اوہنوں چنگی لگّے۔

²⁹ کیوں جو ساڈا خُدا ساڑ چھڈن والی اَگ اے۔