اعمال 26 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

پَولُس اگرِپّا دے اگّے اپنی صفائی پیش کر دا اے

¹ تے اگرِپّا پَولُس نُوں آکھیا۔ تینُوں اپنی بابت بولن دی اجازت اے۔ تَد پَولُس اپنا ہتّھ وَدّھا کے جواب دین لگّا۔

² اَے اگرِپّا بادشاہ۔ مَیں اپنی نیک بختی سمجھنا آں۔ پئی اوہناں سبھناں گلّاں دا جیہڑیاں یہُودی میرے اُتّے لاندے نیں اَج تیرے اگّے جواب دیاں۔

³ خاص ایس لئی پئی یہُودِیاں دِیاں سارِیاں رسماں۔ تے مسئلیاں توں تُوں واقف ایں۔ ایس واسطے میری عرض اے۔ پئی تُوں صبر نال میری گلّ سُن۔

⁴ سارے یہُودی جان دے نیں پئی میری قوم دے وِچ تے یرُوشلِیم وِچ جوانی توں لے کے ہُن تِیکر میرا چال چَلّن کیہو جِہیا رہیا اے۔

⁵ شُروع توں اوہناں نُوں میری بابت معلُوم اے جے گواہی دینی چاہن پئی اپنے پَرلے درجے دے دِیندار فِرقے وانگر مَیں فریسی ہو کے رہندا ساں۔

⁶ تے ہُن اوس وعدے دی آس پِچّھے جیہڑا خُدا ولّوں۔ ساڈے پئیو دادیاں دے نال کِیتا گیا سی۔ مَیں عدالت وِچ کھلوتا آں۔

⁷ اوسے وعدے دے پُورے ہون دی آس اُتّے ساڈے باراں گھرانے دِلوں جانوں رات دِن بندگی کر دے نیں۔ اَے بادشاہ ایسے آس دے سبّب یہُودی مَینُوں الزام دیندے نیں۔

⁸ جد خُدا مُردیاں نُوں جوالدا اے تے تُسی ایس گلّ نُوں کیوں مَنّن والی نئیں سمجھدے۔

⁹ مَیں وی سمجھدا ساں پئی یِسُوع ناصری دے ناں دے برخلاف بُہت کُجھ کرنا چاہیدا اے۔

¹⁰ سو ایہو ای مَیں یرُوشلِیم وِچ کِیتا۔ تے سردار کاہِناں توں اختیار لے کے بتھیریاں پاک لوکاں نُوں قید وِچ پایا۔ تے جد اوہ مارے جاندے سن اوہناں دے برخلاف مَیں رائے دیندا ساں۔

¹¹ تے سارے عبادت خانیاں وِچ اوہناں نُوں کئی واری سزا دے کے مَیں اوہناں توں کُفر اکھواؤندا ساں۔ تے اوہناں اُتّے بڑا سَودائی ہو کے مَیں اوہناں نُوں اوپریاں شہراں تِیکر وی تنگ کِیتا۔

پَولُس اپنے اِیمان لیان ولّوں دسدا اے

¹² جِس ویلے سردار کاہِناں توں وَس تے سونپنا لے کے مَیں ایسے حال وِچ دمِشق ولّ پیا جاندا ساں۔

¹³ تاں اَے بادشاہ۔ مَیں راہ وِچ دوپہر ویلے اِک چانن ویکھیا۔ جیہڑا سُورج دے چانن نالوں بوہتا سی تے اوہ میرے تے میرے نال دیاں دے چَوفیرے چمکیا۔

¹⁴ تے جد اسی سارے زمین اُتّے ڈِگّ پئے مَیں اِک اواز سُنی جیہڑی عِبرانی بولی وِچ آکھدی سی۔ اَے ساؤُل اَے ساؤُل تُوں مَینُوں کیوں ستانا ایں؟ پرانی اُتّے چھڑ مارنا تیرے لئی اَوکھا اے۔

¹⁵ تے مَیں آکھیا اے خُداوند تُوں کون ایں؟ تے خُداوند آکھیا۔ مَیں یِسُوع آں۔ جِہنُوں تُوں ستانا ایں۔

¹⁶ اُٹھ تے اپنے پیراں اُتّے کھلو جا۔ کیوں جو مَیں ایس لئی تینُوں وکھالی دِتّی اے۔ پئی تینُوں اوہناں گلّاں دا جِنہاں وِچ تُوں مَینُوں ویکھیا اے۔ تے جِنہاں وِچ مَیں تینُوں وکھالی دیاں گا۔ مَیں تینُوں خادم تے گواہ بناواں۔

¹⁷ تینُوں ایس قوم تے غیر قوماں توں بچا کے اوہناں دے کول مَیں تینُوں ایس لئی گھلّنا آں۔

¹⁸ پئی تُوں اوہناں دِیاں اَکھّیاں کھولیں۔ تاں جو اوہ ہنیریوں چانن ولّ۔ تے شیطان دے وَس توں خُدا ولّ مُڑن پئی گُناہاں دی مُعافی لین۔ تے اوہناں لوکاں وِچ جیہڑے میرے اُتّے اِیمان رکھن نال پاک ہوئے نیں وِرثہ لین۔

پَولُس اپنے کمّاں دا بیان کر دا اے

¹⁹ ایس کر کے اَے اگرِپّا بادشاہ مَیں اوس اسمانی رویا دی نافرمانی نئیں کِیتی۔

²⁰ پر پہلاں دمِشق تے یرُوشلِیم دے رہن والیاں نُوں تے یہُودیہ دے سارے دیس وِچ تے غیر قوماں نُوں وی دسدا رہیا۔ پئی تَوبہ کرو تے خُدا ولّ پھر کے تَوبہ دے لائق کمّ کرو۔

²¹ ایس سبّب کر کے یہُودِیاں مَینُوں ہیکل وِچ پَھڑکے میرے مار سُٹّن دی کوشش کِیتی۔

²² پر خُدا دی مدد نال مَیں اَج دے دِن تِیکر کھلوتا ہویا آں۔ تے نِکّیاں وڈّیاں اگّے گواہی دینا آں تے جیہڑیاں گلّاں نبیاں تے مُوسیٰ نے دسیاں سن پئی ہون والیاں نیں۔ اوہناں دے بِناں ہور کُجھ مَیں نئیں آکھدا۔

²³ پئی مسِیح ضرُور دُکھ سہے گا۔ تے مُردیاں وِچوں اُٹھ کے ایس قوم نُوں تے غیر قوماں نُوں وی پہلاں اوہ ای چانن دی خبر دے گا۔

²⁴ تے جد اوہ اینج اجے اپنا جواب پیا دیندا سی فیستُس اُچّی اواز نال آکھن لگّا۔ پَولُس تُوں تے پاگل ایں۔ بُہتے عِلم تیری عقل مار چھڈی اے۔

²⁵ پَولُس آکھیا اَے فیستُس بہادر مَیں تاں پاگل نئیں آں۔ سگوں سچیائی تے سُرت والیاں گلّاں صاف سُناناں آں۔

²⁶ کیوں جو بادشاہ جِہدے حضُور مَیں دلیری نال بولنا آں ایہناں گلّاں دی بابت جان دا اے مَینُوں یقِین اے پئی ایہناں گلّاں وِچوں کوئی وی اوہدے توں لُکی ہوئی نئیں ایس لئی پئی ایہہ کمّ کِسے گُٹّھے نئیں ہویا۔

²⁷ اَے اگرِپّا بادشاہ تُوں نبیاں نُوں مَنّنا ایں؟ مَیں جاننا آں پئی تُوں مَنّنا ایں۔

²⁸ اگرِپّا پَولُس نُوں آکھیا۔ تُوں تے چاہنا ایں پئی تھوڑی جِہی نصِیحت نال مَینُوں مسِیحی کر لئیں۔

²⁹ پَولُس آکھیا مَیں تے خُدا توں چاہناں آں پئی بھانویں تھوڑی نصِیحت نال بھانویں بُہتی نصِیحت نال نا نِرا تُوں سگوں جِنّے اَج میری پئے سُندے نیں ایہناں بیڑیاں نُوں چھڈ کے میرے جیہے ہو جان۔

³⁰ تے بادشاہ تے حاکم تے برنِیکے تے جیہڑے اوہناں دے نال بَیٹھے ہوئے سن اُٹھ کھلوتے۔

³¹ تے وکھرے ہو کے آپو وِچ گلّاں کرن لگّے۔ پئی ایہہ جِنہاں قتل یا قید دے لائق کُجھ نئیں کر دا۔

³² تے اگرِپّا نے فیستُس نُوں آکھیا۔ پئی ایہہ بندے جے قَیصر دی دوہائی نا دیندا تاں چُھٹ سکدا سی۔