۱-کُرِنتھِیوں 15 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائیمسِیح دی قیامت 1 ہُن بھراؤ! مَیں تُہانوں اوہی خُوشخبری دس چھڈناں آں جیہڑی پہلاں دسی سی۔ جِہنُوں تُساں مَن وی لیا سی تے جِہدے اُتّے پکّے وی ہو۔ 2 اوسے دی راہِیں تُہانوں نجات وی مِلدی اے۔ جیویں اوہ خُوشخبری جیہڑی مَیں تُہانوں دِتّی سی یاد رکھدے ہو۔ نئیں تے تُہاڈا اِیمان لیاؤنا بے فائدہ ہویا۔ 3 سو مَیں سبھناں توں پہلاں تُہانوں اوہو گلّ اپڑا دِتّی جیہڑی مَینُوں اَپڑی۔ پئی مسِیح پاک کتاب دے سببّوں ساڈیاں گُناہاں دے لئی مویا۔ 4 تے دفن ہویا تے ترِیجے دِن پاک کتاب دے سببّوں جی اُٹھیا۔ 5 تے کیفا نُوں تے اوہدے مگروں اوہناں باراں نُوں وکھالی دِتّا۔ 6 فیر پنج سَو نالوں وَدّھ بھراواں نُوں اِکّو واری وکھالی دِتّا۔ جِنہاں وِچوں ادّھیوں وَدّھ اجے تِیکر جِیوندے نیں۔ تے بعضے سَوں گئے نیں۔ 7 فیر یعقُوب نُوں وکھالی دِتّا۔ فیر ساریاں رسُولاں نُوں۔ 8 تے سبھناں توں پِچّھوں مَینُوں وی جیہڑا ادھماہنُو جِہیا آں وکھائی دِتّا۔ 9 کیوں جو مَیں رسُولاں وِچوں ساریاں نالوں نِکّا آں سگوں رسُول اکھوان دے لائق نئیں ایس لئی پئی مَیں خُدا دی کلِیسیا نُوں ستایا سی۔ 10 پر جو کُجھ آں خُدا دے فضل توں آں۔ تے اوہدا فضل جیہڑا میرے اُتّے ہویا بے فائدہ نا ہویا۔ سگوں مَیں اوہناں ساریاں نالوں وَدّھ محنت کِیتی۔ تے ایہہ میرے ولّوں نئیں ہوئی سگوں خُدا دے فضل توں جیہڑا میرے اُتّے سی۔ 11 سو بھانویں مَیں بھانویں اوہ ہون اسی ایہو منادی کرنے آں تے ایسے اُتّے تُساں اِیمان وی لیاندا اے۔ ساڈی قیامت 12 سو جد مسِیح دی ایہہ منادی کِیتی جاندی اے۔ پئی اوہ مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا۔ تے تُہاڈے وِچوں بعضے کِیویں آکھدے نیں پئی مُردیاں دی قیامت ہے ای نئیں؟ 13 جے مُردیاں دی قیامت نئیں تے مسِیح وی نئیں جی اُٹھیا۔ 14 تے جے مسِیح نئیں جی اُٹھیا۔ تے ساڈی منادی وی بے فائدہ اے۔ تے تُہاڈا اِیمان وی بے فائدہ۔ 15 سگوں اسی خُدا دے جُھوٹھے گواہ بنے۔ کیوں جو اساں خُدا دی بابت ایہو گواہی دِتّی پئی اوس مسِیح نُوں جوالیا کیوں جے اوس نئیں مُردے نئیں جی اُٹھدے۔ 16 تے جے مُردے نئیں جی اُٹھدے۔ تے مسِیح وی نئیں جی اُٹھیا۔ 17 تے جے مسِیح نئیں جی اُٹھیا تے تُہاڈا اِیمان بے فائدہ اے۔ تُسی اجے تِیکر اپنیاں گُناہاں وِچ پَھسے ہوئے ہو۔ 18 سگوں جیہڑے مسِیح وِچ سَوں گئے نیں اوہ وی ہلاک ہوئے۔ 19 جے اسی نِرے پُرے ایسے زِندگی وِچ مسِیح اُتّے آس رکھنے آں۔ تے اسی ساریاں بندیاں نالوں وَدّھ بَھیڑے نصیب والے آں۔ 20 پر سَچ مُچ مسِیح تے مُردیاں وِچوں جی اُٹھیا اے تے اوہناں وِچوں جیہڑے سَوں گئے نیں پہلا پَھل ہویا۔ 21 کیوں جو جدوں بندے دے سببّوں مَوت اے۔ تے بندے دے سببّوں مُردیاں دا اُٹھنا وی اے۔ 22 تے جیویں آدم وِچ سارے مر دے نیں۔ ایسے طرح مسِیح وِچ سارے جوالے جان گے۔ 23 پر ہر اِک اپنی اپنی واری سِر پہلا پَھل مسِیح فیر مسِیح دے آؤن اُتّے سارے لوک۔ 24 ایہدے مگروں اوڑک اے۔ اوس ویلے اوہ ساری حکُومت تے سارا اختیار تے قُدرت دا ناس کر کے بادشاہی نُوں خُدا باپ دے حوالے کر دے گا۔ 25 کیوں جو جد تِیکر اوہ ساریاں وَیرِیاں نُوں اپنے پیراں ہیٹھ نا لیاوے۔ تَد تِیکر اوہنوں بادشاہی کرنی ضرُور اے۔ 26 ساریاں نالوں پِچّھلا وَیری جِہدا ناس کِیتا جائے سو مَوت اے۔ 27 کیوں جو خُدا سبھو کُجھ اوہدے پیراں ہیٹھ کِیتا اے۔ پر جد اوہ آکھدا اے۔ پئی سبھو کُجھ اوہدے پیراں ہیٹھ کِیتا گیا اے۔ تے صاف معلُوم ہوندا اے۔ پئی جِس سارِیاں شیواں اوہدے تابعیاں کر دِتّیاں۔ اوہ آپ تابعیاں نئیں ہویا۔ 28 تے جدوں سبھو کُجھ اوہدے تابعیاں ہو جائے گا۔ تے پُتر آپ اوہدے تابعیاں ہو جائے گا جِس سارِیاں شیواں اوہدے ہیٹھ کر دِیتّاں۔ تاں جو خُدا ای سبھناں وِچ سبھ کُجھ ہوئے۔ 29 نئیں تے اوہ جیہڑے مُردیاں لئی بپتِسمہ لَیندے نیں سو کِیہ کرن گے؟ جے مُردے جی اُٹھدے ای نئیں تے فیر اوہناں دے لئی کیوں بپتِسمہ لَیندے نیں؟ 30 تے اسی کیوں ہر ویلے خطرے وِچ رہنے آں۔ 31 بھراؤ! مَینُوں اوس مان دی سَونہہ جیہڑا خُداوند یِسُوع مسِیح وِچ تُہاڈے اُتّے اے۔ مَیں روز دِہاڑی مرنا آں۔ 32 جے مَیں بندے وانگ اِفِسُس وِچ درِندیاں نال لڑیا۔ تے مَینُوں کِیہ فائدہ اے۔ جے مُردے نا جی اُٹھن گے تے آؤ کھایئے پِیئے۔ بھلکے تے مر ای جانا اے 33 دھوکھا نا کھاؤ بُریاں سنگتاں چَنگیاں عادتاں نُوں وگاڑ دیندیاں نیں 34 اِیماندار ہون لئی ہوش وِچ آؤ۔ تے گُناہ نا کرو۔ کیوں جو کئیاں وِچ خُدا دی پچھان نئیں۔ مَیں تُہانوں شرمندیاں کرن لئی ایہہ آکھنا آں۔ جی اُٹھے بدن دِیاں خُوبِیاں 35 ہُن کوئی آکھے پئی مُردے کِس طرح جی اُٹھدے نیں تے کِس طرح دے جِسم وِچ آوندے نیں؟ 36 مُورکھا تُوں آپ جو کُجھ بِیجنا ایں جد تِیکر اوہ نا مرے۔ جوالیا نئیں جاندا؟ 37 تے ایہہ جو کُجھ تُوں بِیجنا ایں۔ سو اوہ جِسم نئیں جیہڑا ہونا اے سگوں نِرا دانہ اے بھانویں کنک دا بھانویں کِسے ہور شے دا۔ 38 پر خُدا جِہیا چاہندا اے۔ اوہنوں جِسم دیندا اے۔ تے ہر اِک بی نُوں اپنا اپنا جِسم۔ 39 سارے ماس اِکّو جیہے ماس نئیں۔ پر بندیاں دا ماس ہور اے۔ ڈنگراں دا ماس ہور اے پنچھیاں دا ماس ہور اے۔ مچھّیاں دا ماس ہور اے۔ 40 اسمانی جِسم وی نیں تے زمِینی وی۔ پر اسمانِیاں دا جلال ہور اے تے زمِینِیاں دا ہور۔ 41 سُورج دا جلال ہور اے چَنّ دا ہور تے تاریاں دا جلال ہور اے۔ کیوں جو تارے تارے دے جلال وِچ فرق اے۔ 42 مُردیاں دی قیامت وی ایہو جیہی اے۔ جِسم ناس ہو جان والی حالت وِچ بِیجیا جاندا اے۔ سدا رہن والی حالت وِچ جی اُٹھدا اے۔ 43 بے عِزّتی دے حال وِچ بِیجیا جاندا اے۔ تے جلال دی حالت وِچ جی اُٹھدا اے۔ کمزوری دی حالت وِچ بِیجیا جاندا اے۔ تے زور دی حالت وِچ جی اُٹھدا اے۔ 44 نفسانی جِسم بِیجیا جاندا اے۔ تے رُوحانی جِسم جی اُٹھدا اے۔ جے اِنسانی جِسم اے تے رُوحانی جِسم وی اے۔ 45 جیویں لِکھیا وی اے۔ پئی پہلا بندہ یعنی آدم جِیوندا جی بنیا پِچّھلا آدم زِندگی دین والی رُوح بنیا۔ 46 پر رُوحانی پہلاں نئیں سی سگوں نفسانی سی۔ پِچّھوں رُوحانی ہویا۔ 47 پہلا بندہ زمین وِچوں یعنی خاکی سی دُوجا بندہ اسمانی اے۔ 48 جیویں اوہ خاکی اے۔ اوسے طرح ہور وی خاکی نیں تے جیویں اوہ اسمان اے اوسے طرح ہور وی اسمانی نیں۔ 49 تے جیویں اسی اوس خاکی دی صُورت اُتّے ہوئے اوسے طرح اوس اسمانی دی صُورت اُتّے وی ہوواں گے۔ 50 بھراؤ! مَیں ایہہ آکھنا آں۔ پئی ماس تے لہو خُدا دی بادشاہی دے وارث نئیں ہوسکدے نا ناس ہون والا بقا دا وارث ہوسکدا اے۔ 51 ویکھو مَیں تُہانوں ایہہ بھیت دی گلّ دسنا آں۔ اسی سارے سَنواں گے نئیں۔ پر سارے بدل جاواں گے۔ 52 تے اِک دم وِچ اِک پَل وِچ پِچّھلی تُرہی پُھوکدیاں ای ہو جائے گا۔ کیوں جو تُرہی پُھوکی جائے گی تے مُردے بقا دی حالت وِچ اُٹھن گے۔ تے اسی بدل جاواں گے۔ 53 کیوں جو ضرُور اے پئی ایہہ ناس ہون والا جِسم بقا دا جامہ پائے تے ایہہ مرن والا جِسم سدا دی زِندگی دا جامہ پائے۔ 54 تے جدوں ایہہ ناس ہون والا جِسم بقا دا جامہ پائے گا۔ تے ایہہ مرن والا جِسم سدا دی زِندگی دا جامہ پا لے گا۔ تاں اوہ گلّ پُوری ہوئے گی۔ جیہڑی لِکھی اے۔ پئی مَوت فتح دی بُرکی بن گئی۔ 55 مَوت تیری فتح کِتّھے اے؟ مَوت تیرا ڈنگ کِتّھے رہیا؟ 56 مَوت دا ڈنگ گُناہ اے۔ تے گُناہ دا ڈنگ شریعت اے۔ 57 پر خُدا دا شُکر اے۔ جیہڑا ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دی راہِیں سانُوں فتح دیندا اے۔ 58 سو میرے پیارے بھراؤ! پیراں اُتّے پکّے رہو۔ تے خُداوند دے کمّ وِچ سدا وَدھدے جاؤ۔ کیوں جو تُسی ایہہ جان دے ہو پئی تُہاڈی محنت خُداوند وِچ ایویں نئیں اے۔ |
Punjabi New Testament, Revised 2020
Revised Edition
Computer Typeset Edition.
Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society
Revised Edition of Punjabi New Testament 1952
© British and Foreign Bible Society, used by permission.
All rights reserved.
The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows:
Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020,
Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society.
Used by Permission of The Pakistan Bible Society
All rights reserved.
For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission.
Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society
LAHORE, PAKISTAN
Pakistan Bible Society