Psailm 94 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 94. Deus ultionum.

¹ A Ṫiarna Dia, ós fút a ḟágtar an díoltas: a Ḋia, a ḃfágtar an díoltas fút, bí do do ṫaispeáint féin dúinn.

² Éiriġ, a ḃreiṫiṁ an doṁain: agus taḃair a ḋíol cúitiṫe do ḋrong an díomais.

³ A Ṫiarna, ca ḟad a ḃeiḋ luċt an droċ‑ċroí: ca ḟad a ḃeiḋ luċt an droċ‑ċroí ag maíoṁ a mbua;

⁴ Ca ḟad a ḃeiḋ an ċaint ḋíṁeasúil seo ag luċt uile na míġníoṁarṫa: agus a ḋéanfaiḋ siad mórtas uaiḃreaċ?

⁵ Tugann siad do ṗobal anuas, a Ṫiarna: agus buaireann siad dʼoiḋreaċt.

⁶ Dúnṁaraíonn siad an ḃaintreaċ agus an coiṁṫíoċ: agus cuireann siad an dílleaċta ċun báis.

⁷ Agus ina ḋiaiḋ sin deir siad, Seo, seo, ní ḟeicfiḋ an Tiarna é: ná ní ṫaḃarfaiḋ Dia Iácóib é dá aire.

⁸ Tugaigí aire, a ḃfuil gann i gciall i measc na ndaoine: a amadáin, ca huair a dtuigfiḋ siḃ?

⁹ An té a ċuir cluasa ort, naċ gcluinfiḋ sé: nó an té a ċum an tsúil, naċ ḃfeicfiḋ sé?

¹⁰ Nó an té a smaċtaíos na págánaiġ: ós é a ṁúineas eolas don duine, naċ mbeiḋ sé ag aifirt?

¹¹ Is fiosaċ don Tiarna smaointe an duine: naċ mbíonn iontu aċ díoṁaointeas.

¹² Is aoiḃinn don duine a gcuireann tú smaċt air, a Ṫiarna: agus a ḟaiġeann teagasc uait i dtaoḃ do ḋlí;

¹³ Go dtuga tú foiġne dó in am an ḃuarṫa: go dtí go dtoċailtear an poll le aġaiḋ an droċḋuine.

¹⁴ Óir ní ċlisfiḋ an Tiarna ar a ṗobal: ná ní ṫréigfiḋ sé a oiḋreaċt féin.

¹⁵ Óir ġeoḃaiḋ an ḟíréantaċt a ceart arís go fóill: agus beiḋ luċt uile an ċroí ḟír ar a luċt leanúna.

¹⁶ Cé a éireos amaċ liom in aġaiḋ luċt an oilc: cé a ḃeas ar mo ṫaoḃ in éadan luċt na míġníoṁarṫa?

¹⁷ Murab é gur ċuidiġ an Tiarna liom: níl aṁras ná go gcuirfí mʼanam ina ṫost.

¹⁸ Aċ nuair a dúirt mé, Tá mo ċos ag imeaċt as fúm: ḃí do ṫrócaire, a Ṫiarna, ag cur taca liom.

¹⁹ Dá ṁéid é an brón a ḃí ar mo ċroí: ḃí do ṡóláis ag neartú lem anam.

²⁰ An nglacfaiḋ tú páirt le caṫaoir na claonḃreiṫe: a mbíonn an urċóid á cumaḋ aige de réir an dlí?

²¹ Bíonn siad ag slógaḋ in aġaiḋ anama anḟíréin: agus ag daoraḋ na fola neaṁċiontaí.

²² Aċ is é an Tiarna mo ḋídean: is é mo Ḋia neart mo ḋóċais.

²³ Cúiteoiḋ sé a n‑urċóid leo, agus scriosfaiḋ sé lena n‑olc féin iad; is deiṁin go scriosfaiḋ ár dTiarna Dia iad.