Psailm 92 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 92. Bonum est confiteri.

¹ Is maiṫ an ní é buíoċas a ṫaḃairt leis an Tiarna: agus molaḋ dʼAinm a ṡeinm, a Ḋia is Airde.

² Ḃeiṫ ag insint do ċarṫanaċta gráṁaire ar moċ maidine: agus dʼḟírin ne i dtráṫ na hoíċe;

³ Ar uirlis deiċ dtéad, agus ar an liúit: ar ġléas ardċeoil agus ar an gcláirseaċ.

⁴ Óir is tú, a Ṫiarna, a ċuir lúċáir orm led oibreaċa: agus is orm a ḃeiḋ an t‑áṫas ṫú a ṁolaḋ as gníoṁarṫa do láṁ.

⁵ A Ṫiarna, cad é ċoṁ glórṁar led oibreaċa: is doṁain as cuimse iad do smaointe.

⁶ Ní ṫugann duine díċéillí sin dá aire: ní mó a ṫuigeann amadán é.

⁷ Nuair a ḃíonn luċt an oilc ċoṁ húrġlas leis an ḃféar, agus nuair a ḃíonn luċt cleaċtaiṫe na hurċóide go léir faoi ḃláṫ: is ansin a ḃíos scrios síoraí i ndán dóiḃ.

⁸ Aċ is tú, a Ṫiarna: is tú go bráċ an Té is Airde.

⁹ Óir is é an scrios atá i ndán do do naiṁde, a Ṫiarna, is é atá i ndán do do naiṁde: agus tiocfaiḋ milleaḋ ar luċt cleaċtaiṫe na hurċóide.

¹⁰ Aċ ardófar mo ḃeannsa mar ḃeann aonaḋarcaiġ: ó hungaḋ mé le hola úr.

¹¹ Feicfiḋ mo ṡúil fós a mian ar mo naiṁde: agus cluinfiḋ mo ċluas a roġa rud i dtaoḃ na ndroċḋaoine a éiríos im aġaiḋ.

¹² Beiḋ fás na pailme faoi an ḃfíréan: agus leaṫnóiḋ sé mar ċéadras ar Ṡliaḃ Liaḃáin.

¹³ Na crainn a cuirtear i dteaċ an Tiarna: beiḋ raṫ orṫu i dteaċ ár nʼDé.

¹⁴ Méadóiḋ a dtoraḋ ag dul in aois dóiḃ: agus is iad a ḃeas téagraċ folláin.

¹⁵ Go dtaispeánfaiḋ siad ċoṁ fíor agus ḃíos an Tiarna, mo ċuṁaċt: agus naċ mbíonn neaṁḟíréantaċt dá laġad ann.