Psailm 90 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 90. Domine, refugium.

¹ A Ṫiarna, ba ṫú ár ndídean: ó ġlúin go ċéile.

² Sular saolaíoḋ na sléiḃte, sular cruṫaíoḋ talaṁ an doṁain: is tú Dia ó ṡíoraíoċt, agus go saol na saol.

³ Cuireann tú ar neaṁní an duine: Filligí arís, a deir tú, a ċlann Áḋaiṁ;

⁴ Óir i do ṡúile níl míle bliain aċ mar an lá inné: a dʼimiġ ṫarainn mar ṫráṫ san oíċe.

⁵ Ní luaiṫe a scaipeann tú iad, ná bíonn siad mar ṡuan: agus feonn siad ċoṁ tobann le féar.

⁶ Ar maidin bíonn sé glas, agus fásann sé aníos: aċ tráṫnóna baintear é, agus éiríonn sé críon caite.

⁷ Óir bímid ag cnaí faoi do ḋíḃeirg: agus is eagal linn fíoċ dʼḟeirge.

⁸ Ċuir tú ár míġníoṁarṫa os do ċoinne: agus ár bpeacaí folaiṫe faoi ṡolas do ġnúise.

⁹ Óir nuair a ḃíonn tú i ḃfearg linn, bíonn ár laeṫanta uile istiġ: tarraingímid ar ḋeireaḋ ár mblian, mar scéal a insíoḋ tríd.

¹⁰ Is iad laeṫanta ár saoil a deiċ agus trí fiċid bliain; agus bíoḋ go ḃfuil daoine ann a dtugann a láidreaċt iad ċun na gceiṫre fiċid: ní ḟanann acu de ḃarr a láidreaċta aċ buaireaṁ agus brón; ar a luaṫas agus a ṫéann an saol ṫart, agus a ḃíonn ár ré caite.

¹¹ Aċ cé a ṫugas aird ar ċuṁaċt dʼḟeirge: nó cé a mbíonn a ḋíol eagla air roiṁ do ḋíḃeirg?

¹² Múin fios giorraċt ár saoil dúinn: ionas go dtugaimid ár gcroí don eagna.

¹³ Fill arís, faoi ḋeireaḋ, a Ṫiarna: agus bíoḋ trua agat do do ṡeirḃísiġ.

¹⁴ Nárḃ ḟada uainn ár sásaṁ de do ṫrócaire: go mbí áṫas agus lúċáir orainn ar feaḋ ár saoil agus ár laeṫanta.

¹⁵ Go mba ṁóide dár sólás uait, a ḟad agus ḃíteá ár mbuaireaṁ: agus na blianta inar ḟulaingeamar an t‑olc.

¹⁶ Taispeáin do ṡaoṫar do do ṡeirḃísiġ: agus taispeáin do ġlóir dá gclann.

¹⁷ Agus bíoḋ mórġlóir ónár dTiarna Dia orainn: cuir séan ar saoṫar ár láṁ dúinn, agus go soirḃí tú saoṫar ár láṁ.