Psailm 88 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 88. Domine Deus.

¹ A Ṫiarna Dia mo ṡlánaiṫe, ḃínn ag glaoċ lá agus oíċe os do ċoinne: tagaḋ mʼurnaí isteaċ i do láṫair, claon do ċluas ċun mo scairte.

² Óir bíonn mʼanam lán de ḃuaireaṁ: agus bíonn mo ḃeaṫa ag druidim leis an uaiġ.

³ Bítear do mo ṁeas ar an dream a ṫéas síos sa ṗoll: ḃínn i mo ḋuine gan lúṫ gan láṫair.

⁴ Scaoilte i measc na marḃ, mar an dream atá ina luí san uaiġ agus a ngoin orṫu: a ċuaiġ as cuiṁne, agus a scaraḋ de do láiṁ.

⁵ Ċuir tú mé sa ṗoll is íoċtaraí: in áit an dorċadais agus sa doiṁneaċt.

⁶ Is trom a luíonn do ḋíḃeirg orm: táim buarṫa agat le do ḋoineanna go léir.

⁷ Ċuir tú mo luċt aiṫeantais i ḃfad uaim: agus ṫug tú orṫu fuaṫ a ḃeiṫ acu orm.

⁸ Táim ċoṁ dúnta sa ṗríosún: naċ féidir liom a ḟágáil.

⁹ Bíonn aṁarc mo ṡúl ag meaṫ le tréan buarṫa: a Ṫiarna, nár ġlaoiġ mé ort gaċ lá, nár ṡín mé mo láṁa ċugat?

¹⁰ An dtaispeánann tú iontais i measc na marḃ: an éireoiḋ na marḃáin arís, nó an molfaiḋ siad ṫú?

¹¹ An dtaispeánfar do ċarṫanaċt ġráṁar san uaiġ: nó an noċtfar do ḋílseaċt i lár an léirscriosta?

¹² An aiṫneofar dʼoibreaċa iontaċa sa dorċadas: nó an aiṫneofar dʼḟíréantaċt i dtir na ndearmad?

¹³ Is ċugat a ġlaoiġ mé, a Ṫiarna: is moċ a ṫiocfaiḋ mo ġuí i do láṫair.

¹⁴ A Ṫiarna, cad ċuige a mbíonn gráin agat ar mʼanam: cad ċuige a gceileann tú do ġnúis orm?

¹⁵ Táim faoi ġruaim, bím mar an té atá ag saoṫrú báis: óm óige i leiṫ ṫaḃaíoḋ dʼuafás intinn ḃuarṫa dom.

¹⁶ Bíonn do ḋíḃeirg ḟíoċṁar ag dul ṫaram: agus tá mʼeagla roṁat do mo ṁilleaḋ.

¹⁷ Ċuadar ṫaram gaċ lá mar uisce: ṫimpeallaíodar le ċéile mé ar gaċ taoḃ.

¹⁸ Ċuir tú mo luċt cumainn agus mo ċairde uaim: agus dʼḟolaiġ tú mo luċt aiṫeantais ó aṁarc mo ṡúl.