Psailm 75 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 75. Confitebimur tibi.

¹ Tugaimidne buíoċas leat, a Ḋia: is duit a ṫugaimid buíoċas.

² Tá dʼAinm i ḃfogas: mar ḟoilsíonn dʼoibreaċa iontaċa.

³ San am ainmniṫe, deir Dia: taḃarfaiḋ mé breiṫiúnas de réir ċirt.

⁴ Is lag an talaṁ, agus a áitreaḃaiġ uile: is mé ċoinníos a ċolúna ina seasaṁ.

⁵ Dúirt mé leis na hamadáin, Stadaigí de ḃur ngníoṁarṫa mire: agus le luċt an oile, Ná tógaigí ḃur n‑aḋarc.

⁶ Ná tógaigí ḃur n‑aḋarc in airde: agus ná laḃair go cruaṁuineálaċ.

⁷ Óir ní anoir ná aniar a ṫagann an t‑ardú: ná aneas féin.

⁸ Agus cad ċuige? Is é Dia is breiṫeaṁ ann: cuireann sé síos duine aṁáin, agus tógann sé duine eile.

⁹ Óir tá cupán i láiṁ Dé, faoi ḟíon ḋearg: tá sé lánṁeascṫa, agus tá sé ag doirteaḋ as.

¹⁰ Is é tá i ndán dá ḋríodar: go mbeiḋ luċt oile uile an talaiṁ á ól agus á ḋiúl.

¹¹ Aċ beiḋ mise ag laḃairt ar Ḋia Iácóib: agus á ṁolaḋ go deo.

¹² Agus brisfiḋ mé aḋarca uile luċt an oilc: agus ardófar aḋarc a na ḃfíréan.