Psailm 59 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 59. Eripe me de inimicis.

¹ Fuascail mé ó mo naiṁde, a Ḋia: cosain mé óna n‑éiríonn amaċ im éadan.

² Fuascail mé ó luċt cleaċtaiṫe na hurċóide: agus saor mé ó na fir ḟuilteaċa.

³ Óir féaċ, mar ḃíonn siad ag faire na faille ar mʼanam: tá na tréanḟir ag slógaḋ im aġaiḋ, gan ċoir ná ċionta uaimse, a Ṫiarna.

⁴ Bíonn siad ina riṫ ag déanaṁ réiḋ gan ċionta uaim: Éiriġ ṫusa mar sin do ċuidiú liom, agus aṁarc orṫu.

⁵ Éiriġ suas, a Ṫiarna Dia na slua, a Ṫiarna Iosrael, go mbreaṫnaí tú na págánaiġ uile: agus ná bí trócaireaċ don dream a ḃíos ciontaċ de ḋroċrún dʼaonġnó.

⁶ Siúlann siad anonn agus anall tráṫnóna: noċtann siad a gcarr mar ṁadra, agus riṫeann siad ar fuaid na caṫraċ.

⁷ Féaċ, bíonn mallaċtaí ina mbéal, agus bíonn claiṁte ina mbeola: óir cé, adeir siad, a ċluinfeas é?

⁸ Aċ beiḋ tusa, a Ṫiarna, ag magaḋ fúṫu: déanfaiḋ tú gáire fonóideaċ faoi na págánaiġ uile.

⁹ Is leat a luafaiḋ mé a mbíonn de ċuṁaċt agam: óir is tú Dia mo ḋídine.

¹⁰ Is fial a ṫaispeánann Dia a ṁaiṫeas dom: agus taḃarfaiḋ Dia mo ṁian dom ar mo naiṁde.

¹¹ Ná maraiġ iad, ar eagla go ndéanfaḋ mo ṗobal dearmad de: aċ scaip ó ċéile iad le do ċuṁaċta agus cuir ar lár iad, a Ḋia, ár ndídean.

¹² Ar son peacaí a mbéil, agus ar son briaṫar a mbeol, béarfar orṫu ina n‑uaḃar: agus cad é an fáṫ? De ḃrí naċ gcanann siad aċ mallaċtaí aʼs bréaga.

¹³ Cuir ar ceal iad id ḟearg, cuir ar neaṁní iad, go raiḃ deireaḋ leo: agus go raiḃ a ḟios acu gurb é Dia a ḃíos ag rialú in Iácób, agus go críoċa an doṁain.

¹⁴ Agus fillfiḋ siad tráṫnóna: noċtfaiḋ siad a gcarr mar ṁadra; agus imeoiḋ siad ar fuaid na caṫraċ.

¹⁵ Riṫfiḋ siad anonn agus anall ar ṫóir bia: agus beiḋ siad ag ceasaċt mura ḃfaiġeann siad a sá.

¹⁶ Aċ beiḋ mise ag cantaireaċt faoi do ċuṁaċt, agus ag molaḋ do ṫrócaire ar moċ maidine: óir ba ṫusa mo ḋídean agus mo ċosantóir i lá mo ḃuarṫa.

¹⁷ Is duitse, a ċuṁaċt liom, a ċanfaiḋ mé mʼaṁrán: óir is tú, a Ḋia, mo ḋídean agus mo Ḋia trócaireaċ.