Psailm 52 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 52. Quid gloriaris?

¹ Cad ċuige a mbíonn tú ag maíoṁ, a ṫíoránaiġ: go ḃfuil ar do ċumas olc a ḋéanaṁ?

² Aċ dá ainneoin sin uile: maireann maiṫeas Dé gaċ lá.

³ Cumann do ṫeanga urċóid: agus gearrann tú le bréaga mar le géarscian ḃearrṫa.

⁴ Bʼansa leat an neaṁḟíréantaċt ná an ṁaiṫeas: agus bʼḟearr leat laḃairt ar ḃréaga ná laḃairt ar an ḃfíréantaċt.

⁵ Ba ḃreá leat gaċ focal is mó a ḋéanfaḋ doċar a laḃairt: a ṫeanga na bréige.

⁶ Dá ḃrí sin scriosfaiḋ Dia go deo tú: béarfaiḋ sé ort, agus tógfaiḋ sé as dʼionad cónaiṫe tú, agus tarraingeoiḋ sé as do ṗréaṁaċa tú as talaṁ na mbeo.

⁷ Agus feicfiḋ an fíréan an ní sin, agus beiḋ eagla air: agus déanfaiḋ sé gáire fonóideaċ faoi.

⁸ Féaċ, siúd an fear nár ġlac Dia mar a neart: aċ a ċuir a ḋóċas i méid a ṁaoine, agus a neartaiġ é féin ina urċóid.

⁹ Aċ bímse mar ċrann ġlas ola i dteaċ Dé: tá mo ḋóċas as maoṫ‑ṫrócaire Dé go saol na saol.

¹⁰ Beiḋ mé ag taḃairt buíoċais duit go deo as a ndearna tú: agus beiḋ mo ḋóċas as dʼAinm, ós é is fearr le do naoiṁ.