Psailm 47 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 47. Omnes gentes, plaudite.

¹ Buailigí ḃur mbosa faoi ċéile, a ċiníoċa uile: agus canaigí go binnġlóraċ do Ḋia.

² Óir is ard ineaglaiṫe é an Tiarna: is é an Rí mór é atá os cionn na cruinne.

³ Cuirfiḋ sé na ciníoċa faoinár smaċt: agus na náisiúin faoinár gcosa.

⁴ Toġfaiḋ sé oiḋreaċt dúinn: a mbeiḋ an feaḃas uirṫi is dual do Iácób dá dtug sé grá.

⁵ Ċuaiġ Dia suas le glórṫa gairdis: ċuaiġ an Tiarna suas le séideaḋ an stoic.

⁶ Seinnigí molaḋ, seinnigí molaḋ ár nDé‑ne: seinnigí molaḋ, seinnigí molaḋ ár Rí.

⁷ Óir is é Dia Rí na cruinne uile: seinnigí a ṁolaḋ go healaíonta.

⁸ Tá Dia ina rí os cionn na bpágánaċ: tá Dia ina ṡuí ar a ċaṫaoir naofa.

⁹ Tá ceann urraí na gciníoċa agus muintir Dé Abraċaim ag cur le ċéile: óir bíonn Dia, atá ard oirirc, ag cosaint an talaiṁ, mar a ḃeaḋ le sciaṫ.