Psailm 41 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 41. Beatus qui intelligit.

¹ Is beannaiṫe an té a ṫuigeas cás an ḃoiċt agus an dearóla: fuasclóiḋ an Tiarna é i lá an ḃuarṫa.

² Bíoḋ an Tiarna á ċuṁdaċ, agus á ċoinneáil beo, go mbí sé beannaiṫe ar talaṁ: agus ná scaoil é do ṫoil a naṁad.

³ Bíoḋ an Tiarna ag neartú leis, agus é i dtinneas leapa: go mba tú a ċóireos a leaba in am a ṫinnis.

⁴ Is é a dúirt mé, bí trócaireaċ dom, a Ṫiarna: slánaiġ mʼanam, óir ṗeacaiġ mé id éadan.

⁵ Bíonn mo naiṁde ag tuaraḋ tubaiste: ca ḟad go n‑éaga sé agus go mbáitear a ainm?

⁶ Agus má ṫagann sé dom ḟéaċaint, bíonn an díoṁaointeas á rá aige: agus cumann a ċroí istiġ bréaga leis féin, agus sceiṫeann sé é nuair a imíonn sé.

⁷ Bíonn mo naiṁde uile ag cogarnaċ le ċéile im aġaiḋ: is im aġaiḋse a ċumas siad an t‑olc féin.

⁸ Tá droċaicíd, deir siad, ag greamú dó: agus ó tá sé ina luí ní éireoiḋ sé ċoíċe.

⁹ Agus mo ḋlúṫċara féin, ar ṫaoḃ mé leis: agus a dʼiṫeaḋ mʼarán, rinne sé luíoċán go mór orm.

¹⁰ Aċ bí tusa trócaireaċ dom, a Ṫiarna: tóg suas arís mé, agus bainfiḋ mé cúiteaṁ astu.

¹¹ Is air seo a aiṫneoiḋ mé go ḃfuil tú go maiṫ dom: nuair naċ ligeann tú do mo naiṁde a mbua a ṁaíoṁ orm.

¹² Agus de ḃarr mo neaṁċoirṫeaċta cuireann tú taca liom: agus cuirfiḋ tú os coinne do ġnúise mé go deo.

¹³ Go mbeannaítear don Tiarna Dia Iosrael: saol gan ċríċ. Áiméan.