Psailm 2 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 2. Quare fremuerunt gentes?

¹ Cad ċuige a ḃfuil an fraoċ niṁe seo ar na náisiúin i gcuideaċta a ċéile: cad ċuige a ḃfuil na ciníoċa ag beartú baoise?

² Éiríonn ríṫe an talaiṁ, agus cuireann na taoisiġ a gcoṁairle le ċéile: in aġaiḋ an Tiarna agus in aġaiḋ a ungṫaiġ, agus iad á rá,

³ Brisimis a ngeiṁle ó ċéile: agus caiṫimis a gcuiḃreaċa uainn.

⁴ Déanfaiḋ an té a ṡuíos ar neaṁ gáire magúil fúṫu: beiḋ an Tiarna ag fonóid fúṫu.

⁵ Laḃróiḋ sé leo ansin agus fíoċ air: buairfiḋ sé iad agus é faoi ṁórḟearg.

⁶ Oirníoḋ rí liom féin: ar mo ṡliaḃ naofa, ar ṡliaḃ Síóin.

⁷ Fógróiḋ mé an Aiṫne: is é dúirt an Tiarna liom, is Tú mo ṁac, inniu a ġin mé tú.

⁸ Iarr orm, agus taḃarfaiḋ mé na náisiúin mar oiḋreaċt duit: agus críoċa ciana an talaiṁ duit mar ṡeilḃ.

⁹ Brúfaiḋ tú iad le slat iarainn: brisfiḋ tú i mbloġanna iad mar ṡoiṫeaċ cré.

¹⁰ Bíoḋ ciall agaiḃ mar sin, a ríṫe: bíoḋ coṁairle oraiḃ, a ḃfuil in ḃur mbreiṫiúna ar an talaṁ.

¹¹ Déanaigí seirḃís don Tiarna le heagla: bíoḋ lúċáir oraiḃ le hurraim roiṁe.

¹² Pógaigí an mac, ar eagla go mbeaḋ fearg air, agus go raċaḋ siḃ ón slí ċeart agus ċun scriosa, má lastar a ḟearg dá laġad: is beannaiṫe an dream a ċuireas a ndóċas ann.