Psailm 19 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 19. Coeli enarrant.

¹ Foilsíonn na spéarṫa glóir Dé: agus taispeánann an ḟirmimint saoṫar a láṁ.

² Bíonn lá á rá le lá: agus na hoíċeanta gá insint dá ċéile.

³ Níl caint ná canúint acu: aċ cluintear a nglórṫa le ċéile.

⁴ Ċuaiġ a ḃfuaim ar fuaid na dtíorṫa: agus a ḃfocail go deireaḋ an doṁain.

⁵ Tá siad feistiṫe aige mar ṗailliún le haġaiḋ na gréine: a imíos mar ḟear nuaṗósta as a ṡeomra, agus a mbíonn lúċáir uirṫi mar lúċáir ḟaṫaiġ ag coiṁlint reaṫa.

⁶ Téann sí amaċ ó uaċtar na spéarṫa, agus riṫeann sí ṫart go dtí íoċtar na spéarṫa: agus ní ċeileann sí a teas ar aon ní.

⁷ Is dli gan smál é dli an Tiarna, a ḃíos ag iompú na hanama: is iontaofa í fianaise an Tiarna, agus bronnann sí eagna ar an duine ionraic.

⁸ Is ceart iad reaċtanna an Tiarna, ag cur áṫais ar an gcroí: is geanmnaí í aiṫne an Tiarna, agus tugann sí solas do na súile.

⁹ Is glan í eagla an Tiarna, agus maireann sí go buan: is fíor iad breiṫiúnais an Tiarna, agus is fíréanta ar fad iad.

¹⁰ Is mó is fiú a n‑iarraiḋ ná ór, agus ná ór dá ġlaine agus dá ṁéid: is milse iad ná mil, agus ná cíor na meala.

¹¹ Múineann siad mar sin eolas do do ṡeirḃíseaċ: agus is mór an luaíoċt aċ iad a ċoinneáil.

¹² Cé a dʼinseoḋ cé ṁéid uair a ċiontaiġ sé: go nglana tú mo loċta folaiṫe díom.

¹³ Cuṁdaiġ fós do ṡeirḃíseaċ ó ṗeacaí dána, ná lig dóiḃ an bua a ḟáil orm: is aṁlaiḋ a ḃeiḋ mé gan smál, agus neaṁċoirṫeaċ sa ċoir ṁór.

¹⁴ Briaṫra mo ḃéil, agus smaointe mo ċroí, go mba leo ab ḟiú duit glacaḋ: a Ṫiarna, mo ċuṁaċt agus mʼḟuascailteoir.