Psailm 143 - An tSaltair nó Sailm Ḋáiḃí 1965 (Ó Cuinn)

Salm 143. Domine, exaudi.

¹ Éist lem urnaí, a Ṫiarna, agus bíoḋ aird agat ar mʼaċainí: taḃair cluas dom as uċt dʼḟírinne agus as uċt dʼḟíréantaċta.

² Agus ná téiġ i mbreiṫiúnas le do ṡeirḃíseaċ: óir níl duine beo a ḟíréanófar os do ċoṁair.

³ Óir ċuir an naṁaid géarleanúint ar mʼanam; ṫreascair sé mo ḃeaṫa ċun talaiṁ: dʼḟág sé mé i mo luí sa dorċadas, mar na daoine atá i ḃfad marḃ.

⁴ Dá ḃrí sin tá mo sprid i mo lár faoi ḃuaireaṁ: agus bíonn uaigneas ar an gcroí atá i mo ċliaḃ.

⁵ Ní lúide bím ag cuiṁneaṁ ar a ndeaċaiġ ṫarainn; bím ag maċnaṁ ar dʼoibreaċa uile: is deiṁin go mbím ag meaḃrú ar oibreaċa do láṁ.

⁶ Sínim ċugat mo láṁa: bíonn mʼanam mar ṫalaṁ ṫartṁar ag tnúṫ leat.

⁷ Éist liom, a Ṫiarna, go haiṫġearr, óir tá mo sprid á cloí: ná ceil do ġnúis orm, ar eagla go mbʼionann cás dom agus don dream a ṫéann síos sa ṗoll.

⁸ Bím ag cluinstin tráċt ar do ċarṫanaċt ġráċ go moċ ar maidin, óir is asat a ḃíos mo ṁuinín: déan eolas dom ar an slí inar ċóir dom siúl, óir is ċugat a ḃím ag ardúmʼanma.

⁹ Fuascail mé, a Ṫiarna, ó mo naiṁde: óir is ċugat a ṫeiṫim go ḃfolaí tú mé.

¹⁰ Múin dom déanaṁ mar ṫaitníos leat, óir is tú mo Ḋia: bíoḋ do sprid ġráċ do mo ṡeolaḋ amaċ i dtír na fíréantaċta.

¹¹ Beoiġ mé, a Ṫiarna, as uċt dʼAinm: agus as uċt dʼḟíréantaċta taḃair mʼanam as a ḃuaireaṁ.

¹² Agus tugaḋ do ṁaiṫeas ort mo naiṁde a ṁarú: agus luċt buarṫa mʼanma a scrios; óir is mé do ṡeirḃíseaċ.