प्रकाशितवाक्य 16 - नाहाली

बोगवानान सात वाटक्यू

¹ ओवतो मी मंदिरामाय रीन कोणीह तेभी उचां शब्दान आवाजामाय तां सातू स्वर्गदूतांह ज्यो केताला तांह होमलेल “जावो, बोगवानान रागान सात वाटक्यू पृथ्वीपोर रोचवी दिवू.”

² सेवट पेल्ला स्वर्गदूताने जाइन आपणी वाटी पृथ्वीपोर रोचवी दियील. तेवी ता माणाहान, ज्यान उपेर जीवान छाप एती जो तीन मूर्तीइ पूजा केरताला, एक प्रकारान वाईट एने दुख आपण्यू फोड निकलील.

³ दिहीरा स्वर्गदूताने आपणी वाटी समुद्रापोर ओतली, एने ते मुरील माणहान रक्त सारकोस बोणावीन गीया, एने समुद्रा माय वाला प्रत्येक जीव जेंतू मोरीन गीया.

⁴ तीन स्वर्गदूताने आपणी वाटी बुंदे एने पाण्यान झऱ्या उपेर ओतली, एने ते रक्त बोणावीन गीया.

⁵ एने मी पाण्यान स्वर्गदूताह ज्यो केतालू होमलील, “हे पवित्र, जो हि एने जो इतू, तू न्यायी हि एने तूच ज्यो न्याय किरील.”

⁶ “काहाकाय कि तान पवित्र माणहान उपेर एने भविष्यवक्ताचे रक्त वोईल एता, कि तू ताह लुय पिवाळील; काहाकाय कि ते ज्योच योग्य हि.”

⁷ ओवतो मी वेदी उगेरीन हा शब्द होमलील, “होव, हे सर्वशक्तीमान प्रभु बोगवान, तारो निर्णय हाजो एने योग्य हि.”

⁸ चौथ्या स्वर्गदूताने आपणी वाटी दिहापुर रोचवी दियील, एने ता माणहा आखठा केरीन करपवून आपणेन अधिकार आपील गीयो.

⁹ माणुह केठीन होमलील करपून गीयो, एने बोगवानान नावान ज्याह आवो पिडीपूर अधिकार हि, निंदा केरील पुण तान महिमा करण्या केरता पश्चाताप नाहं किरील.

¹⁰ पाचव्या स्वर्गदूताने आपणी वाटी ता जीव सिहासणापुर रोचवी दियील, एने तान राज्यापोर आंधारो एय गीयो. माणहे पिढ्यांमाय पासाण आपणी आपणी जीभ सवयहोय लागिल,

¹¹ एने आपणी पिढांन एने फुडान कारण काहाकाय स्वर्गातल्या बोगवानान निंदा केरील; पुण आपणो आपणो कामामरीन पश्चाताप नाहं किरील.

¹² सहाव्या स्वर्गदूताने आपणी वाटी महाखाडी फरातापुर ओतली, एने तीन पाणी हुकीन गीया कि पूर्व दिशेच्या राजा केरीन सिडिक तियार एनो.

¹³ ओवतो मी ता अजगर मुया मायरीन, एने ता जीवान मुया मायरीन एने ता झुठो भविष्यवक्तान तोडून तीन अशुद्ध आत्मांना डेटकाआ रुपाम निकेलतालून देखील.

¹⁴ ज्यो चिन्ह देखाडणार दुष्ट आत्मा हेते, जी आखा जगान राजाहेर्यो निकलीन ज्यानकेरता जातेह का ताह सर्वशक्तीमान बोगवानान ता मोठला दिहान लेढाई केरता एक्ठा केरी,

¹⁵ “देखू, मी चोरान होस आवथू; धन्य तो हि जो जागो रेणे, एने आपणो फाडका चौकशी करने कि उघडा फिरणार एने माणहे तान उखडो पण नाहं पाहो.”

¹⁶ एने ताआ राजाह एक्ठा केरील, जाह इब्री माय हर-मगिदोन केणु.

¹⁷ एने सातवो स्वर्गदूत आपणी वाटकी वारापूर रोचवी दिनू, एने मंदिरान सिंहासना पुर रीन ज्यो मोठलो शब्दान आवाज इनू, “पुरो एय गीयोह”

¹⁸ ओवतो विजा चोमेकणेन, उंजू शब्द उंजू गर्जना एनी, एने एक ओहलो मोठू भूकंप एनो कि ताहेरया तारीन माणहान उत्पत्ती पृथ्वीपोर एनी, तेवी तारीन ओहलो मोठू भूकंप केविज एनो नाह एतो.

¹⁹ याचयांनी ता मोठली नगरान तीन टुकडा एईन गीया, एने जाती जाती चे नगर पोड गीया; एने मोठली बाबेलोन चे एर बोगवानान न्या एईन कि तो आपणो क्रोधाचे अंगूररस प्याला ताह पिवडाव्यो.

²⁰ एने प्रत्येक बेट आपणो जागापूर पोडीन गीया, एने डोगोओ मुडूनने काअय तोज नाहीसा एनो.

²¹ आकाशा मायरीन माणहापूर एक मोण वजनान मोठली गारा पोडणा, एने ज्यानकेरता कि हि पिडी जादा एती, माणहान गारा पिढीच्या कारणाने बोगवानान निंदा केरील.