मरकुस 2 - नाहाली

लकवान रोगीह हुदारणो

¹ कांही दिहामाय यीशु पोशो कफर्णहुम नगराम आवील, माणहान कानाम पोडनो का तो घेराम हि,

² तेवी ओला माणहे जमाना का बांयणामाय ताह जागो नाह एतो; तेवी यीशु ताह संदेश आपतालो.

³ उवता माणहे ताफाय एक लखवो एईल माणहाह लावा, ताह खाटलापुर चार जाणे विसीन लावील एता.

⁴ ता गर्दी वजेसे तान आहने जाता आवातालो नाहा, केरीन ता तावलो छप्पर उघाडीन बाजूमाय केरील एने जा खटला पोर तो दुख्र्यो एतो ताहा यीशु प उताऱ्या खाटलापोर लखवो माणुह हुवील तो खाटलो बुंदे फायवोर यीशु बुंदे सोड्या.

⁵ यीशु माणहान विश्वास देखील यीशु लखवो एईल माणहाह कियील, “सोरा, तारो पापान क्षमा एनी हि.”

⁶ तेवी कोलाक शास्त्रजां तान जागे बोहील एता; तान मोनाम ओहलो विचार आवो का,

⁷ “ज्यो इही काहा के किथी? ज्यो ते बोगवानान निंदा केरील बोगवान राशिवय कूण पापान क्षमा केर शकणे?”

⁸ यीशु आपणा आत्मा माय चालूच सोमाजी लजाईल का ता आपणा-आपणा मोना माय काय विचार केरतेह, तो ताह कियील, आपणा मोनाम ओहलो विचार काहा लावतहे?

⁹ हेल्लोच काय हि, तारो पापान क्षमा एनी हि केणेन, का इही लखवो एईल माणहाह केणे ज्यां उठ, आपणी खाटलो एने विसीन चाल केणे सोपो हि?

¹⁰ पुण माणहान सोराह पृथ्वीपोर पापान क्षमा केरणेन अधिकार हि तो लखवो एईल माणहाह कियील.

¹¹ मी तुवाह किथु उठ, आपणी खाटलो विसीन आपणे घेर जा.

¹² उवतू तो उठिल एने तान आपणो खाटलो विसीन आखांन देखाताह निकली गीयो, ज्यापोररीन आखा जान बोंगलाय एय गीयो बोगवानान महिमा केरीन केणे बाज गीया, आमु इही केधीच नाह.

लेविह हाद्णु

¹³ यीशु तारीन निकलीन जांणेबादमाय समुद्रान मेरे गीयो, एने आखोच माणहे एखठा हेते ताफाय आवा एने तो ताह उपदेश आपणे बाज गीयी

¹⁴ तारीन जातालून ताह अल्फिन सोरो लेवी चुंगी लेणार नाकापूर बोहल देखानो एने ताह तान कियील, मार पासाण आव, तेवी तो उठीन तान पासाण गीयो.

¹⁵ ओवतो तो तान घेर खानेनकेरिन ता बोहल, ताहरी मोकताज चुंगी पापी माणेहे एने यीशु एने तान चेला हेरी बोह्या, काहाकाय मोक्तास असून तो तान पासाण आवो एता.

¹⁶ तेवी फरीसी एने शास्त्री ज्यान ताह चुंगी लेणारे एने पापी माणहे न्या हेऱ्यो खातेन देखील तान चेलाह कियेल, ज्यो पापी माणहे ज्यांन हेर्यो काहा खाते?

¹⁷ ज्यो होम्लावा यीशु ताह कियील, हाजा माणहाह वेद्यान यान गिरिनज नाह रेन, तर रोग्याह हि मी धर्मी माणहाह नाह पुण पाप्याह हादणेन आवूह हि.

उपासाण प्रश्न

¹⁸ यूहन्नान चेला एने फरीसी उपास केरताला, तेवी माणहे आवीन ताह कियेल, यूहन्नान चेला एने फारीसीन चेला उपास केरणू पुण आपणा चेला उपास केरतीन नाह ता काहाकाय?

¹⁹ यीशु ताह कियील, वाराडया हेऱ्यो दुल्हा हि ताहउर उपास केरणेन शक्य नाहं.

²⁰ पुण ओहला दिहे आववती का दुल्हा ताफायरीन जाय तेवी ता दिहामाय ता उपास केरती.

²¹ “कूण नोवलो फाडकान ठिगळ जुना फाड्काह लागाडणे नाहं, लागाडील ते नोवालो पुराना से ज्यादा फाट जाय,

²² कूण नोवलो अंगूर रूह जुना बुधल्याम घालव त नाहं पेर्यो तर नोवलो अंगूर रोहा केरीन बुधले फुटव, अंगूररस टाकथू, एने बुधलेहव रिकामव ऐतेह केरीन नोवलो अंगूररस नोवला बुधलाम बोरनु.”

शब्बाथान प्रभु

²³ ओवतो तो इही एय गीयो का तो शब्बाथ दिह खेतामयरिन जातेन तान चेला वटव केणहे मुडव लागिल.

²⁴ तेवी फरीसी ताह कियेल, देखू, शब्बाथान दिह केरणे नाहा तो हे का उचित केरणू?

²⁵ तेवी यीशु ताह कियील, “दाविदाह गिरज पुडील म्हणजे ताह एने तान हेरी लाह बुख लागिल तेवी ताह काय किरील.”

²⁶ अब्याथार महायाजक येतो तो बोगवानान घेराम कोहलो गीयो एने याजकाशिवय कोणबव खाहू मा ता समर्पित रूटू तान कोहलो खाणु एने आपणो हाथेवलाह ज्यां कोहलो खाणेन आपील उचित हे तुमूह केध्दव वचच्यानाहं काय?

²⁷ उजू तो ताह कियील, शब्बाथान माणहान केरीन एयेल हि, माणुह शब्बाथान केरीन एयेल नाहं.

²⁸ केरीन माणहान सोरो शब्बाथान भी प्रभु हि.