मत्ती 24 - नाहाली

मन्दिरान विनाशन भविष्यवाणी

¹ तेवी यीशु मंदिरामाय रीन निकलीन जात एतो, तेवी ता चेला ताह मंदिरान रचना देखणे केरीन तान उगे आवा.

² ताह कियील, “तुमूह जो आखा दिखिह हि ना! मी तुमूह खेरो किथु, न्या देगडापूर दिगुड सुध उग्रील नाहं तो गाधल्या जाहू नाहं.”

संकट एने दुखे

³ ताहेरया तो जैतुनान डोंगरापोर बोहील एतो, तेवी चेला एकांतात तान आहनी आवीन केया, “आमूह किजी कि ज्याह वातू केवी एय? तारो आवणेन एने जगान अंतान कालो चिन्ह रेंय?”

⁴ यीशु ताह उत्तर आपील, “होमंबालीन रीवू! कूण तुमूह ठेगहू शकेल”

⁵ काहाकाय जादा इही रेंय जो मारो नावान आवीन केह, मी मसीह हि एने मोकता ठेगती.

⁶ तुमूह युद्ध एने युद्धान चर्चा होमलाय, तर बिय जावू मा कारण न्यान एने हेतेच, पुण ता टायीमा शेवेट एय नाहं.

⁷ काहाकाय जाती उपेर जाती एने राज्या उपेर राज्य उठीह, एने जागु जागे दुष्काळ पोळी, एने भूकंप एय.

⁸ जी आखा वातू पिडान सुरुवात एय.

⁹ तेवी तुमूह क्लेश आपणे केरता तुमूह देरावीन आपती, एने तुमूह मारीन टाकील, एने मार नावान कारण ने आखा दिहरी जातीन माणहे तुमरो द्वेष केरती.

¹⁰ तेवी जादा जन ठोकर खाय, एने एक दिहीराह देरावीन आपती, एने एक दिहीराहा द्वेष केरती.

¹¹ जुलुम जुठा भविष्यवक्ता उठीन उबरेती एने ठेगती.

¹² अधर्म वाढल्या मुळे जोलूम जाणान प्रेम हेलायजाय.

¹³ पुण जो शेवेट ताहवोर धीर देरीन रेय एने तान उद्धार एय.

¹⁴ एने राज्यान हे पोरचार आखा जगामाय किरील जाह कि आखा दिहरी जाती गवाही एय तेवी शेवेट आवी.

¹⁵ केरीन जेवी तुमूह “उजाडणार अशुद्ध वस्तूह जीन चर्चा दानीएल भविष्यवक्ता उखेर रीन एयील एती, ती पवित्र मंदिरामाय उबरीयील देखहु जो वाची तो होम्जी

¹⁶ तेवी जो यहूदियामाय एय तां बोयडा उखेर नाह जाणे जुवी.

¹⁷ जा उपेर रेंय तो आपणो घेराम रीन सन्मान लेणे उतरणु मा.

¹⁸ एने जो खेताम रेंय तो, आपणा फाडका लेणेन पासाण मा हिर केहू.”

¹⁹ ता दिहामाय जी पेटावाली एने दुध पिवड्णारी रेंय, तान केरता हाय हाय.

²⁰ प्रार्थना केरतीन रीवू कारण तुमूह हियालाम किव्हा शब्बाथान एक दिह नाहणे नाय पुडे.

²¹ काहाकाय ता समयी ओहलो बारो क्लेश एय, जोहलो जगान आरंभापासून एनो नाहं.

²² एने ते दिह थोडो किरील नसतू तर कूण प्राणी वोचील नसते पुण निवाडल्या च्या कारणाने हे दिह थोडो किरील जाह.

²³ ता टायीमाह जर कूण तुमूह केय, “देखू यीशु न्या हि! पेल” ताहरी हि! ते विश्वास केरूह मा.

²⁴ कारण जुठा मसीहा एने जुठा भविष्यवक्ता उठीन उबरीयेल रेती, मोठा चिन्ह एने अद्भुत कृत्य देखाडीते एय तर निवाडीलाहा पुण ढगीत.

²⁵ देखू, मी पेल्ला तारीन हे आखा काही केरीन आपील हि.

²⁶ ज्ञान केरता ते तुमूह केतील देखू तो जेंगलामाय हि, तर बाहेर निकलीन जाणेन नाहं, देखू, तो माय वाला खोलीम हि, तर देखू विश्वास केरहू नाहं.

²⁷ कारण जीही उजालो पूर्व उगेरीन निकलेहेतीही पाचीम्पू चाम्केहे तिहीच माणहान सोराह आवणेन पोडी.

²⁸ जाहरी शरीर हि ताहरी गुवळा जमा एती.

²⁹ ता दिहामाय क्लेशा ओवतो सूर्य अंधाराहोस एय, चांद उजालो आपणे नाहं एने तारा आकाशा मायरीन पोडती, एने आकाशामाय वालो शक्ती डगमगली जाह.

³⁰ तेवी माणहान सोरान चिन्ह आकाशामाय देखाईल, एने तेवी पृथ्वी उपेर आखा जातीनी माणहे छाती ठीकीते, एने माणहान सोराह मोठली सामर्थ्या एने महिमा आकाशामाय वालो वाद्लापूर आवातल्या देखणे.

³¹ एने तो महानादाबाहेर्यो आपणा दूतांह मोकली, एने आकाशाम आवी जीटूकेरीन ता टोकावोर चारू दिश्यामायरीन तान निवाडीलाहा एक्ठा केरी

³² अंजीरान झाडापोरीन हे वार्ता हिकू: ताहेरया तान लोग कोमल एय जातेह एने पानटा गळू लागणू, तेवी तुमूह होमजाडीन लेनो कि होमली आहने आवा हि.

³³ आवो प्रमाणे ताहेरया तुमूह आखा वातू देखाह तर होमजाडीन ली कि तो आहने म्हणजे बायणाहेऱ्यो हि.

³⁴ मी तुमूह खेरो किथे कि जो ताहवोर आवो आखा वातू पुरो एता नाहं, तो ताहवोर आवो पिडीन शेवेट एय नाहं.

³⁵ आकाश एने पृथ्वी टोलीते जाह पुण मारी वचने केधीच टोलणार नाहं.

³⁶ ता दिहाह एने ता टायमान विषयाम कुणीहुच मालूम नाह सोतो, नाह स्वर्गान दूतांह नाह सोराह फक्त पित्याह

³⁷ जोहलो नोहान दिह एता, तोहोलोच माणहान सोरान आवणेन दिह भी रेंय

³⁸ काहाकाय जींही जल प्रलयान पेल्ला दिहामाय, जेदिह वूर नोहो जहाजांपुर नाह चेढील ताहवोर माणहे खाताला पिताला, एने तामाय वाराडे एताला

³⁹ एने जो ताहवोर जल प्रलय आवीन ता आखान वोयीन लेईन नाहं गीयो तो ताहवोर ताह कायीच मालूम पोडील नाहं, तोहोलोच माणहान सोरान आवणो एय.

⁴⁰ ता टाइम दुय जन खेताम रेंय, एक लियेल जाहो एने एकाह सोड देय.

⁴¹ दुय बायकू गेरटीपूर देलती रेंय, एक विसील जाह एने दिहिरी सोडीन आपील जाह.

⁴² ज्यानकेरता जागता रेवू, कारण तुमूह मालूम नाहं, कि तुमरो प्रभु कदिह आवी

⁴³ पुण हे सेमजीन ली कि केध्दीह घेर मालक्य मालूम हि कि चोर कायताहा टाइम न्यावालो तर घेर धनी जागो रेणू येतो, एने आपणा घेर फोडू आपील नसतू.

⁴⁴ जानकेरता तुमूह भी तीयारीम रेवू, कारण ज्या टायीमा विषयाम तुमूह विचार पुण किरील निह एय, ओहला वेलान माणहान सोरो आवीन जाह.

विश्वास योग्य दास एने दुष्ट दास

⁴⁵ “ता टायीमा विश्वास योग्य एने बुद्धिमान दास कूण हि, ज्याह स्वामींनी आपणो दास चाकारापुर सरदार नेमिल कि वेलेपूर ताह जेवण आपी?

⁴⁶ धन्य हि ते दास, ज्याह आपणो स्वामींनी ओहलोस केरतालून देखी.

⁴⁷ मी तुमूह खेरो किथे तो आपणो संपत्ती उपेर अधिकार आपी.

⁴⁸ पुण तो दुष्ट दास विचार केरणे लागी कि मारो स्वामीला आवील टाइम रेंय.

⁴⁹ तो दास दिहरा दासाह देंय एने आपणा सारकाह माणहा हेर्यो रूटू खाय एने दारू पिन साकवालू एय

⁵⁰ ते ता दासान मालक ओला एक दिह, जेवी तो तान वाट नाय जोवी, एने ओहली टायमे कि तो नाह जाणीत,

⁵¹ उवतू मालिक ता दासान टुकडा केरी. ता दासाह मालिक कोपटी माणहामाय मोकली; एने ताहारी रडणेन एने दात किकडावणु रेंय.”