मत्ती 22 - नाहाली

वाराडान खाणान वार्ता

¹ यीशु पोशो तासहे-या वार्तामा बोलणेन लागो,

² “स्वर्गान राज्य ता राज्यान हारका हि, ज्यान आपणो सोरान वाराड किरील.

³ राजा आपणो माणहाह मुकलेल कि नेवतो माणहाह रूटू खाणेन हादाळो, पुण तो आविह नाह एता.

⁴ ओवतो तान दासाह जो केयीन मुकलेल, नेवतो माणहाह केवो. देखू, मी जेवण तियार किरील हि, मारा बैल एने पालील जेनवार मारील गीया हि, एने आखोज ता हि; रूटू खाणेन आवो”

⁵ पुण ता मोनापोर नाह लेना एने निकलीन गीया, कूण आपणा खेताम, कूण आपणा व्यापाऱ्याहा.

⁶ दिहीरा माणहामाय जा उगेरना एता तान दासाह देरावीन ताह अनादर किरील एने मारीन टाकील.

⁷ तेवी राजाह राग आवा, एने तास आपणी सेना मोकलीन हत्याराकेरिन मारीन टाकील, एने तान नगराह पेटालीन टाकील.

⁸ तेव्ही तो तान दासाह कियील, “वाराडान जेवण तियार हि पुण माणहे योग्य नाहं ठेरना.

⁹ ज्ञान केरता चवाठ्या उपेर जा एने जोलाक माणहे तुमूह जुडी, तोलाकाच वेवार रूटू खाणेन हादाडळीन लावा.”

¹⁰ ओवतो ता दासा केरीन सडकीपूर जाइन कूण हाजो, कूण वाईट, जोला जुडील, आखा एक्ठाच किरील, एने वाराडी घेर पावणा बोरीन गीया.

¹¹ ओवतो राजा पावणाह देखाणे माय आवा, तेवी तान एक माणहाह देखील जो वाराडान फाडका नाहं पेरील एतो.

¹² राजा ताह फुसील, हे दोस्ती, तू वाराडान फाडका नाह पेरील न्या काहा आईल? “ताह काय नाह कियील

¹³ तेवी राजाने दासाह केयेल, ज्यान आथ पाय बांधीन ताह बाहेर आंधाराम टाकीन द्या, ताहारी रेडनेन एने दात खाणु हि.

¹⁴ कारण हादील जादा हेते पुण निवडील थोडोज हेते.”

कैसराह केर आपणो

¹⁵ तेवी फरीसी जाइन आपसामाय विचार किरील ताह कायताहा प्रकारे वातून ढोगुहू.

¹⁶ ओवतो तो आपणा चेला हेरोदेसिया हेर्यो तान उगेहे केणेंन मोकलील, “हे गुरु, आमु जाणिल हेते कि तू खेरो हि, एने बोगवानान सिडिक खेरो हिकाडणे, एने कुणीणुच कालजी नाहं केरतीन, कारण तू माणाहान सोब पाहून वातू नाहं केरतीन.

¹⁷ जानकेरता तू आमूह किजी तू काय फूस केरतीन हि? कैसराला केर आपणे उचित हि कि नाहं.”

¹⁸ यीशुह तान दुष्टता जाणीन केयील, “हे कोपटी, माहु काहा पारखतेह?

¹⁹ केरारान हिकू माहु देखाड.” तेवी ते तान आहने एक रुपयो लेईन आवा.

²⁰ तान ताह फुसील, हे छापे एने नाव कुणान हि?

²¹ तास ताह कियील, “कैसरचा.” तेवी तो ताह कियील, “जे कैसराआ हि ते कैसराला आप, एने जे बोगवान हि, ते बोगवान आप.”

²² ते होम्लीन ते थक एय गीयो, एने ताह सोडीन निकलीन गीया.

पुनरुस्थान एने वाराड

²³ ता एक दिह सदुकी जे किथी एता कि मारो मुरीलताहा पुनरुस्थान हि कि नाहं, तान आहने आवा एने ताह फुसील,

²⁴ “हे गुरु, मुसा केरीन कियील एता केदीही एखादु माणुह एक भी सोरा आईल एतु मोरीन जाह, तर तान भावू तान बायकू हेरी वाराड केरीन आपणो बायाकणेकेरता वंश आपील.

²⁵ ऐवी आमरा न्या सात बाहाक एता, पेल्लो वळाडे केरीन मोर गीयो, एने सोरान नेओते कारणाकेरिन आपणो बायकूह आपणो बायाकणेकेरता सोडीन गीयो.

²⁶ जी प्रकारे दिहरान एने तीनु पुण किरील, एने सात ताहुकवोर ज्याच एय.

²⁷ आखान ओवतो ती बायकू पुण मोर गीयी.

²⁸ ओवतो ती मोरना मायरीन उठणे पोर कुणीन बायकू एय? कारण ती आखाआ बायकू एनी एती.”

²⁹ यीशु ताह उत्तर आपील, “तुमूह पवित्र शास्त्र एने बोगवान सामर्थ नाहं जाणिल; आवो कारण से विचारामाय पोडील हि.

³⁰ काहाकाय मोरना मायरीन जीव उठणे पोर वाराड नाय एय, पुण स्वर्गाम बोगवानान दूतांन होस रेती

³¹ पुण मोल्य उठिल विषयी काय तुमूह हे वचन नाहं वोचील जे तुमूह किइ बोगवानल.

³² मी अब्राहामा बोगवानन, एने ईसाहाक; एने या बोगवान याकूबान बोगवान हि? तो मुरीलताहा नाहं, पुण जीवतालो रहि.”

³³ हे बोगवान होमलील माणहे तान संदेशा द्वारे संचलीत एय गीयो.

सोबसे मोठली आज्ञा

³⁴ तेवी फरीसीनी होमलने कि यीशु सदुकीयांआ मूय बंद केरीन आपील, तेवी ते एक्ठाच एय गीयो.

³⁵ मायरीन एक व्यवस्थापकाने ताह पारखणे केरता फुसील,

³⁶ “हे गुरु व्यवस्था माय काल्ली मोठली आज्ञा केईल हि?”

³⁷ तान ताह केयेल, “तू आपणो बोगवान तारीन आपणा आखा मोना एने आपणा आखा जीवा एने आपणी हे-यो बुद्धीसी प्रेम केर.

³⁸ मटली एने मुख्य आज्ञाती जिच हि.

³⁹ एने तान सारकोस हि दिहरा पुण हि कि तू आपणो शेजाऱ्यावर आपणो सारकोस प्रेम केर.

⁴⁰ ज्यूच दुय आज्ञा आखा व्यवस्था एने भविष्यवक्तान आधार हि.”

मसीह कुणान सोरू

⁴¹ जेवीह फरीसी एक्ठाच एता, तेवी यीशु ताह फुसील,

⁴² “यीशु मसीहान विषयामाय तुमु काय विचार केरणू? तो कुणीन सोरो हि?” तास ताह कियील, “दाविदान.”

⁴³ ताह फुसील, “ते दाविद आत्मा माय आवीन ताह प्रभु का केणे?

⁴⁴ प्रभुने, मारो प्रभु ला कियील, मारो हुदावोल बोह, तेवी पोशा कि मी तारो दुश्मना तारो पायान बुंदे केरीन आपुह.”

⁴⁵ ओवतो, ताहेरया दाविद ताह प्रभु केणे, तर तो तान सोरो कोहलो काय बोणी?

⁴⁶ तान उत्तरात कुनुस एक वात बोलहू शकील ता दिह तारीन कुणीहुच हे फुसील हिम्मत एनी नाहं.