प्रेरितान काम 22 - नाहाली

गेर्दीम पौलुसान सन्देश

¹ “हे बायहो एने वडीलानो, कि जो ऐवी पोशा उत्तर करने कि, जो मी ऐवी तुमरे सामने मेलथू.”

² तां ज्यो होम्लील का तो ताहेर्यो इब्री भाषा माय बोलीह, तेवी ता ठावका एय गीया तेवी तो ताह कियील:

³ “मी ते यहूदी शिक्षण हिकील हि, जो किलकीयान तार्शीस माय जेल्मो लियील; पुण ज्या नगरामाय गमलीएल पायान आहने बोहीन शिक्षण लियील का, एने पूर्वजान व्यवस्था भी ठीक रीती से हिकाडील एतो; एने बोगवानान केरीन ओहली धुन लागाडील इतू, जीही आज तुमु लागाडील हेते

⁴ मी माणहे एने बायकू दुईजानाह बांधीन बंदिखानाम टाकीन आवो पंथाला न्याओर त्रास आपील कि ताह मोरणेन शिक्षा पुण आपील.

⁵ स्वताह महायाजक एने आखा डाय डाया भी गवाही हेते का” तामाय मी बायहो नावापुर चिठ्या लीन दमिष्कामाय निकलीन जातालु का, जा ताहरी जातालु, का ता हेते ताह दण्ड जुडणे जुवी केरीन मी ताह बांधीन यरूशलेम माय लीन आऊ.

हृदय-परिवर्तनान वर्णन

⁶ जेवी मी चालणे दमिष्कान आहनी पोचना तेवी इही एय गीयो का दिहीरा प्रहरान जवळपास एकुच वारीन मोट्लोच उजालो आकाश मायरीन मारे चारू बाजूमाय चोमकील.

⁷ एने मी जोमनिपुर पोडील एने हा शब्द होमलील, “हे शाऊल, हे शाऊल, तू माहु काहा त्रास आपथु?”

⁸ मी उत्तर आपील, हे प्रभु, तू कूण हीच? तान माहु कियील, मी यीशु नासरी हि ज्याह तू वेखळणे.

⁹ मारो हेरीच प्रकाश तर देखाणे, पुण जो मारहे-यो बोलीह एतो तान शब्द होमलील नाहं.

¹⁰ तेवी मी केह, हे प्रभु, मी काय केरू? प्रभुन माहु कियील, उठीन दमिष्कान जा, एने जे काही तुवाह केरणेन केरता ठेराव्यू गीया हि कियील जाहो.

¹¹ ताहेरया ता उजालान तेजामाय माहु काही देखा नाहं हेरीन आथ देरीन तो दमिष्कामाय आवा.

¹² तेवी हनन्याह नावान व्यवस्था नुसार चालूह एक भक्त माणुह जे ताहारी रेणारे आखा यहूदी माणहामाय नाव लौकिक एतामारा आहने आवा.

¹³ एने उबरीयेल रेयीन माहु केयेल का, हे बाहाक शाऊल, याहारू देखू, तान वेलान मारा डोला उगडीन गीया एने मी ताह देखील.

¹⁴ तेवी तान कियील आमरा पूर्वजान बोगवानान माहु जानकेरता ठेराव्यू हि कि तू तान ईच्छान जाणहु शकणार एने ता धर्मी माणहाह देखणार एने तान मुया केरीन वातू होमलू.

¹⁵ काहाकाय का तू तान फायरीन आखा माणहान ओगाण ता वातील गवाही एती ज्या तू देखीन एने होमल्या हेते.

¹⁶ ऐवी का टाइम लागाडणे? उठ, बाप्तिस्मा ले, एने तान नाव लीन आपणो स्वतान पापाह धोवीन टाक.

¹⁷ ताहे-या मी पोशा यरूशलेम माय आवीन मंदिरामाय प्रार्थना केरतीन एतूतेवी बेशुद्ध एईन गीयो.

¹⁸ एने तो देखील कि तो माहु किथे, जेल्दी केरीन यरूशलेम माय जेल्दी निकलीन जा कारण कि ते मारो विषय माय तारी गवाही नाहं मानणार.

¹⁹ मी ते कियील, हे प्रभु, ते तर आपु ओलकतेह कि मी तारपोर विश्वास केरणारा बंदिगृहात टाकथू एने प्रत्येक आराधनालय मारकुट केरतीन एतो.

²⁰ एने जेवी तारा गवाही स्तीफणुसाह देईन रक्त वोयाडताला तेवी भी मी तांच उबरील इतू, एने जी वातीमाय मी सहमत हि, एने ताह मारणारान मी फाडकान राखवाली केरतालु

²¹ एने तान माहु कियील, निकलीन जा काहाकाय कि मी तुवाह दिहरी जाती उगे सेटो मोकलुहु.

²² ते आवो वातू ताहवोर तान होंबलेह रेणा तेवी उचो शब्दांनी आयड्या, इही माणाहान अंत केरुतान जीवतालो रेणे उचित नाहं.

²³ ताहे-यो तो आयडते एने फाडका जगारनु एने आकाशामाय वालो मातड्यो उडावणे एता.

²⁴ तर पलटण च्या सरदाराने कियील, ज्याह घडी माय लीन जा एने चाबूक मारीन ओलेख कि मी ओळखणे कि माणहे कायताहा कारणाने तान विरोधामाय इही आयेडतेन एता.

²⁵ ताहे-यो तास ताह वाद्यांन बाधील तेवी पौलुसुसाने ता सुभेदार जो आहने उबरील एतो कियील, काय हे उचित हि कि तुमूह एक रोमी माणहाह एने तो पुण बिना दोषी ठेराव्यू, चाबूक मारील?

²⁶ सुभेदाराने हे होयलू पलटावणेन सरदारान आहने आवीन कियील, तू हे काय करने? हा तर रोमी माणुह हि.

²⁷ तेवी पलटणे सरदाराने तान आहने आवीन कियील, “माहु किजी, काय तू रोमी हि? तान कियील, होव”

²⁸ हे होयलू पलटणे सरदाराने कियील, मी रोमो ला पद जुलुम रुपये आपील मिळवणे हि पौलुसुसाने कियील, “मी तर जन्मारीन रोमी हि.”

²⁹ तेवी जे माणहे ताह ओळखनेपोर एता ते तान जागे रीन बाजूमाय एय गीया एने पलटणाचा सरदार पुण हे सेमजीन कि हा रोमी हि एने मी ताह बाधील हि, केरीन बियीन गीयो.

महासभान सामने पौलुस

³⁰ दिहरे एक दिह तान हाजो हाजो जाणेन ईच्छा का यहूदी ज्यापोररीन का दोष लागडते, तान बंधन उगडीन आपील; एने मुख्य याजक एने आखा महासभेमाय एक्ठाच एयनेण आज्ञा आपील एने पौलुसाह बुंदे लीन जाइन तान ओगांण उबरीयेल केरीन आपील.