प्रेरितान काम 12 - नाहाली

पतरसाह जेल

¹ ता टायीमा हेरोदेसाने कलीसियान कायीच माणहा छळाकेरटा तान पोर आथ टाकील.

² तान यूहन्नान बाहाक याकूब ज्या तेलवार केरीन मारीन टाकणे केरता लागाडील.

³ ताहे-या तान देखील कि यहूदी माणहे ज्यान आनंदित ऐतेह, तेवी तान पतरसाला पुण देरावीन लीईल. ते दिह बेखमीर रोटान एता.

⁴ तास ताह बंदी केरीन बोन्दिखाणान टाकील, एने चार चार शिपाया माय चार देखरेखमाय मिलील; आवो फुसणे कि फसह तिवार इयेलपूर ताह माणहान ओगाण लावी.

⁵ बंदी घेराम पतरस कैद एतो; पुण कलीसिया एक मोन लागाडीन बोगवाना उखेर प्रार्थना केरतीन एता.

⁶ ताहे-या हेरोदेस ताह माणहान सुमोर अनावर एतो, तान राती पतरसाह दुय बेड्यांनी बाधील दुय शिपाया माय हुवील एतो; एने राखवाला करी बाय्नापूर बंदी घेरान रक्षण केरतीन एता.

⁷ देखू, प्रभुन एक स्वर्गदूत आवीन उबरील रेणू एने ता बोन्दिखाणामाय प्रकाश चोमकील, एने तान पतरसान खांद्यापूर आथ थापटून ताह “उठा, डनो एने कियील.” उठ, जेल्दी केर, एने तान आथा मायरीन बेड्या उगडीन बुंदे पोडणा.

⁸ तेवी स्वर्गदूतो ताह कियील, “कंबर हिडू, एने आपणा बूट रीगाडीन ले. एने तान तोहोलोच ओवतो तान कियील. आपणा फाडका रीगाडीन मारो पासाण आव.”

⁹ तो निकलीन तान पासाण गीयो; पुण हे मालूम नाह एता कि जे काही स्वर्गदूत केरतीन एता, ते खेरो हि, नापून हे होमजाडणे हि कि मी दर्शन दिखिह हि.

¹⁰ तेवी ते देखल्या एने जागतालो ऊणखिन ता लोख्नडान फाटकापूर पोचेल, जे हेराउखेर हि. तो तान केरता आपो आप उगडीन गीयो, एने ते निकलीन एकुच वाट चालीन गीया, एने चालूच स्वर्गदूत ताह सोडीन निकलीन गीयो.

¹¹ तेवी पतरसाने बाहाकपुर आवीन कियील, “ऐवी मी खेरीच ओलखिन लेदो हि कि प्रभुन आपणो स्वर्गदूत मोलीन माहु हेरोदेसान आथा मायरीन सोडवीन लीईल, एने यहूदी न्यान आखीच आशा तोडीन आपील हि.”

¹² हे लक्षाम आविलपूर तो ता यूहन्नान आहाक मरियम गिर आवा, जो मरकुस केयेल जाथू. तिथ जादा माणहे एक्ठाच प्रार्थना केरतीन एता.

¹³ ताहे-या तास काट्कान खिडकी, ठोकील रुथ नावान दासी देखणेन आवी एती.

¹⁴ पतरसाचे शब्द ओलखिन तान आनंदान सुमोर फाटेक उगाडनो नाहं, पुण दोवडीन माय गीयी एने कियील कि पतरस बाय्नापूर उबरील हि.

¹⁵ तास ताह कियील, “तू पागल एनी हि.” पुण ती खात्री केरीन बोलिल ओहलास हेते. तेवी तान केदा, “तानकेरीन स्वर्गदूत रेंय.”

¹⁶ पुण पतरस ठोकताच एतो: सेवट तास खिडकी उघाडील, एने ताह देखीन आश्चर्य चक्कित एय गीयो,

¹⁷ तेवी तास ताह आथा केरीन ईशारो किरील कि ठावको रीवू; एने तान कियील कि प्रभुन ताह कायताहा रीतीमाय ताह बंदिनघेरामाय काडीन लावील. ओवतो कियील, “याकूब एने बाहाका हि वात केयीन आपणेन.” ओवतो तो दिहीरा जागीपोर निकलीन गीयो.

¹⁸ पहाटे शिपाया माय बोमफुटनी उडनी कि पतरसाचे काय एय गीयो.

¹⁹ ताहेरया हेरोदेसाने ताह होदिल एने मिलील नाहं, पहारेक-याह चौकशीन आज्ञा आपील: कि ते मारीन टाकील जातीमाय एने ते यहूदीयान सोडीन कैसरीयाम आवीन रेणा.

हेरोदेसान मोत

²⁰ हेरोदेस सेरकापूर एने सिदोनी माणहांपोर जादा अप्रसन्न एतो. जानकेरता ते एकचीत एय, तान आहने आवा एने बलस्त ज्याह जोराट्यान एक कर्मचा-यान एतो, ताह होमजाडीन मेल केरूह इच्छिता; काहाकाय जान देशामाय तान देशान पोहणे पालनो एता.

²¹ ठेरायेल दिह हेरोदेस राजवस्त्र रीगाडीन सिहासनापोर बोहील, एने ताह भाषण आपणेह लागिल.

²² तेवी माणहे आयडीन उठना, “हा तर माणहान नाहं बोगवानान शब्द हि.”

²³ तान क्षनाम प्रभुन एक स्वर्गदूताने लागीच ताह मारील, काहाकाय तान बोगवानान महिमा आपील नाहं; एने तो किडा लागिन मोरीन गीयो.

²⁴ पुण बोगवानान वचन वोदतेन एने पसरते गीयो

²⁵ जेवी बरनाबस एने शाऊल आपणी सेवा पुरो केरील, ते यूहन्ना जो मरकुस केयेल जाथू हेरी लीन यरूशलेमाय गीयो.