1 पतरस 5 - नाहाली

डायलाह एने जुवान्याह संदेश

¹ तुमरे माय जा डाय डाया हेते, मी तानहोस डावालो एने मसीहान दुखान गवाही एने प्रगटामाय हेर्यो महिमा माय भेलाईल हि ताह होमजथी.

² कि बोगवानान ती कळप, जी तुमरो माय हि हम्बालीलो; एने हे द्बाहोस नाहं पुण बोगवानान नुसार हाजो, एने द्रिन्य लाभ जाखो नाहं तर मोन लागाडील केरू.

³ जे माणहे तुमूह होपीन हि, तापोर अधिकार मा केरूह, पुण तासमायरीन आदर्श बना.

⁴ ताहेरया आबुक पालनारो प्राप्त एय, तर तुमूह महिमान मुकूट आपील जाहू जो कोमजनार नाहं.

⁵ हे जुवान्या, तुमु भी डाय डाया माणहान अधीन रीवू, पुण तुमु आखान आखा एक दिहरापुर सेवा केरता, नम्रतारूपी कंबर बाध मेलू, काहाकाय, “बोगवान गर्विष्टान विरोध केरणे, पुण दिनो पुर कृपा केरणे.”

⁶ तान केरता बोगवानान ताकतवार आथान बुंदे गेरीब केरीन रीवू, जीही केरीन तो तुमु उचित टायम पुर वोडवी.

⁷ आपणी आखा चिंता तापोर टाकु, कारण ताहा तुमरी कालजी हि.

⁸ होमंबालीन रीवू, एने जागतालास रेवू; कारण तुमरो विरोधी शैतान गर्जणारा सिंहान होस आवो होदणेमाय रेणे कि कोणीही फाडीन खाण्यू.

⁹ विश्वासामाय दृढ एय, एने हे होमजाडीन तान पाठलाग केरू कि तुमरो बाहाकजा जगाम ने सोवसाराम हि ओहलाच दुख सहन केरता हि.

¹⁰ ऐवी बोगवान जो आखा कृपान दाता हि, जामाय तुमूह मसीहा माय तान अनंत महिमान केरीन हादील, तुमरे थोडोक टाइमवोर दुख सहन केरणे बादमाय तो जीवेच सिद्ध एने स्थिर एने बलवान केरी.

¹¹ ताणुच पराक्रम पिडीपिडी हि. आमेन.

आखरी अभिवादन

¹² मी सिलवानुसने आथे, ज्याह मी विश्वासु बाहाकह सोमजणे संझेप माय लेखीन तुवाह होमजाळील हि, एने हि गवाही आपील हि कि बोगवानान खेरो कृपा जिच हि, जामाय स्थिर रीवू.

¹³ जो बाबेलात तुमरो सारकोस निवडाविले माणहे हि, तो एने मारो सोरो मरकुस तुमूह सलाम केणु.

¹⁴ प्रेमान चुंबनाणी एक दिहीराह सलाम केरू. तुमूह आखाह, जा मसीहा माय हि, शान्ति जुडती रेय.